Telekomunikacja lotnicza

Urząd Lotnictwa Cywilnego poinformował, że obowiązuje już rozporządzenie Ministra Infrastruktury w sprawie szczegółowych zasad działania telekomunikacji lotniczej.

Podstawowym celem jego wydania jest zapewnienie bezpośredniego stosowania norm oraz zalecanych metod postępowania zawartych w Załączniku 10 do Konwencji o międzynarodowym lotnictwie cywilnym.

Rozporządzenie precyzuje, że kompetencje i obowiązki „właściwej władzy”, „władzy kontrolującej”, „władzy rejestrującej” oraz „władzy narodowej”, o której mowa w Załączniku 10 do Konwencji o międzynarodowym lotnictwie cywilnym, pełni Prezes Urzędu Lotnictwa Cywilnego, natomiast kompetencje i obowiązki „władzy” w rozumieniu pkt 2.4.1, tomu II, Załącznika 10 ma pełnić Prezes Urzędu w porozumieniu z Prezesem Urzędu Komunikacji Elektronicznej.

Jednocześnie uściśla, że kompetencje i obowiązki „kompetentnej władzy” oraz „władzy dysponującej danymi”, o których mowa w Załączniku 10 pełni instytucja zapewniająca służby łączności, nawigacji i dozorowania, certyfikowana na podstawie odrębnych przepisów, to jest rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 6 maja 2003 roku w sprawie certyfikacji działalności w lotnictwie cywilnym (Dz. U. Nr 146, poz. 1421 z późn. zm.), wydanym zgodnie z art. 163 ustawy Prawo lotnicze (Dz. U. z 2006 r. Nr 100, poz. 696 z późn. zm.) oraz rozporządzenia Ministra Transportu z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie wyznaczania instytucji zapewniających służby żeglugi powietrznej (Dz. U. Nr 109, poz. 754).

Natomiast kompetencje i obowiązki „władzy służb ruchu lotniczego” oraz „władzy ATS”, o których mowa w Załączniku 10, wykonuje instytucja zapewniająca służby ruchu lotniczego, wyznaczona na podstawie odrębnych przepisów. Uwzględniając przepisy ustawy z dnia 8 grudnia 2006 r. o Polskiej Agencji Żeglugi Powietrznej (Dz. U. Nr 249, poz. 1829) oraz rozporządzenia Ministra Transportu z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie wyznaczania instytucji zapewniających służby żeglugi powietrznej oraz realizacji przez Prezesa Urzędu Lotnictwa Cywilnego jego uprawnień i obowiązków jako państwowej władzy nadzorującej, jest nią - Polska Agencja Żeglugi Powietrznej (PAŻP).

Należy mieć jednak na uwadze okoliczność, że w przypadku wyznaczenia innego podmiotu, do świadczenia tych służb na terenie Polski, także musi być on objęty przepisami tego rozporządzenia, dlatego koniecznym jest określenie wskazujące na wszystkie instytucje zapewniające służby ruchu lotniczego na terenie RP. Zauważyć bowiem należy, że zgodnie z przepisami rozporządzenia (WE) nr 550/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 10 marca 2004 r. w sprawie zapewniania służb żeglugi powietrznej w Jednolitej Europejskiej Przestrzeni Powietrznej Państwa Członkowskie mogą zdecydować o powierzeniu świadczenia służb żeglugi powietrznej, w tym służb ruchu lotniczego, innym instytucjom certyfikowanym na terenie Wspólnoty, na terenie całości lub części ich terytorium (art. 10). Możliwym jest zatem, że w części polskiej przestrzeni powietrznej służby ruchu lotniczego będą świadczone przez inne podmioty niż PAŻP.

Rozporządzenie określa także procedurę zgłaszania przez Państwo Członkowskie różnic pomiędzy przepisami krajowymi i stosowaną praktyką a normami międzynarodowymi, od wprowadzanych zmian do Załącznika 10 do Konwencji. Kompetencje w tym zakresie, zgodnie z przepisami ustawy Prawo lotnicze, posiada Prezes Urzędu Lotnictwa Cywilnego, niemniej jednak właściwym jest bezpośrednie wskazanie odbiorcom regulacji zawartych w Załączniku 10 organu, który dokonuje zgłoszenia takich zmian do ICAO oraz miejsca ich publikacji.

Rozporządzenie wdraża bezpośrednio przepisy Załącznika 10, w którym istnieją odwołania do różnych numerów Doc. W przypadku gdy norma Załącznika 10 będzie bezpośrednio odwoływać się do danego Doc, wskazując, że w Doc zawarte są np. warunki i okoliczności związane z tą normą, może powstać wątpliwość, czy już w momencie wejścia w życie rozporządzenia należy zastosować tę normę i związane z nią regulacje zawarte w Doc. Wymagania zawarte w Doc, będą obowiązywać dopiero w momencie wdrożenia Doc do polskiego porządku prawnego poprzez art. 3 ust. 4 ustawy z dnia 3 lipca 2002 r. – Prawo lotnicze.

Rozporządzenie zostało opublikowane w Dzienniku Ustaw nr 58, poz. 479.

Za pośrednictwem strony ULC można zapoznać się z jego treścią.