Szczegółowe wymagania dotyczące programów ochrony - projekt rozporządzenia

Urząd Lotnictwa Cywilnego przekazał do konsultacji społecznych projekt rozporządzenia Ministra Transportu, Gospodarki i Budownictwa w sprawie szczegółowych wymagań dotyczących programów ochrony. Przy określaniu wymagań do programów ochrony poszczególnych podmiotów projektodawca kierował się wytycznymi zawartymi w części II Dokumentu 30 Europejskiej Konferencji Lotnictwa Cywilnego oraz w Dokumencie 8973 Organizacji Międzynarodowego Lotnictwa Cywilnego.

Projektowane rozporządzenie przewiduje, że program ochrony podmiotu zawiera wymogi ochrony oraz rozwiązania mające zapewnić właściwe ich wdrożenie. Program ochrony zawiera wprawdzie ogólne zasady i procedury ochrony, jednakże szczegóły oraz detale procedur powinny być opisane w tzw. ustandaryzowanych procedurach operacyjnych (standard operating procedures) opracowywanych i zatwierdzanych na poziomie podmiotu, który ponosi odpowiedzialność za prawidłowe stosowanie i wdrożenie zapisów programu. Na przykład program ochrony powinien opisywać wymogi, metody oraz sprzęt wykorzystywany do prowadzenia kontroli bezpieczeństwa pasażerów. Jednakże szczegółowe procedury dotyczące postępowania operatorów kontroli bezpieczeństwa w sytuacji zidentyfikowanego zagrożenia powinny być opracowane w powiązanym dokumencie (procedurze). W związku z tym, projektodawca określił, iż podmioty zobowiązane do wdrożenia programu ochrony, celem zapewnienia jego pełnej efektywności, opracowują oraz wprowadzają do stosowania wewnętrzne procedury operacyjne określające szczegółowy sposób wdrażania wymogów określonych w programie ochrony.

W celu wzmocnienia nadzoru nad realizacją programów ochrony oraz zapewnienia ich aktualności, wprowadzono zasadę zatwierdzania przez Prezesa ULC programów ochrony na okres dwóch lat. Dotychczasowe doświadczenia wskazują, że brak analogicznych zapisów w obowiązujących przepisach w znaczący sposób utrudniał sprawowanie przez Prezesa ULC efektywnego nadzoru.

W ocenie projektodawcy przyjęte rozwiązania nie spowodują dodatkowego obciążenia organizacyjnego ani dodatkowych kosztów dla podmiotów zobowiązanych do posiadania programów ochrony. Aktualne przepisy Krajowego Programu Ochrony Lotnictwa Cywilnego zobowiązują te podmioty do wyznaczenia osoby odpowiedzialnej za realizację zadań z zakresu ochrony lotnictwa cywilnego, posiadającą odpowiednią wiedzę i doświadczenie w tym zakresie (kierownik ds. ochrony).

W projekcie szczegółowo uregulowano wymagania dotyczące formy programów ochrony. Regulacja ta w istotny sposób usprawni ocenę programu ochrony w procesie jego zatwierdzenia, a przez to przyczyni się do znacznej oszczędności czasu. Wymagania te uproszczą również proces przygotowywania i aktualizacji przez podmioty programów ochrony.

Nowością jest odrębne ujęcie w projekcie wymagań dla zawartości programów ochrony lotnisk nie będących portami lotniczymi. Przed wejściem w życie ustawy z dnia 30 czerwca 2011 r. o zmianie ustawy Prawo lotnicze oraz niektórych innych ustaw obowiązek wdrożenia i aktualizowania programów ochrony nie dotyczył lotnisk nie będących portami lotniczymi.

Projekt zakłada, że program ochrony podmiotu ma zastosowanie do wszystkich osób fizycznych lub prawnych zaangażowanych we wdrażanie wymogów ochrony określonych tym programem. Dzięki temu system ochrony lotnictwa cywilnego obejmował będzie również podmioty, które chociaż nie mają obowiązku opracowania programów ochrony, jednakże uczestniczą w realizacji wymogów ochrony działając na rzecz innych podmiotów.

Projekt rozporządzenia składa się z części ogólnej, odnoszącej się do wszystkich podmiotów mających obowiązek wdrożenia programu ochrony, oraz siedmiu załączników określających szczegółowe wymagania dotyczące zakresu danych objętych programem ochrony:
1) portu lotniczego;
2) przewoźnika lotniczego;
3) przewoźnika lotniczego z państwa trzeciego;
4) zarejestrowanego agenta;
5) zarejestrowanego dostawcy zaopatrzenia pokładowego;
6) instytucji zapewniającej służby żeglugi powietrznej;
7) lotniska, nie będącego portem lotniczym.