Przejdź do treści
Źródło artykułu

Naukowcy wątpią w jedną z teorii na temat historii marsjańskiej atmosfery

Wskazówek na temat dawnych losów marsjańskiej atmosfery dostarczyły badania złóż węglanów na Marsie. Okazuje się, że być może pierwotna atmosfera planety w okresie tworzenia się sieci wąwozów wcale nie była tak gruba, jak zakładają niektóre hipotezy – poinformowała NASA.

Naukowcy zbadali największe złoża węglanów na Marsie, które – jak mówi Bethany Ehlmann z California Institute of Technology w Pasadenie oraz NASA Jet Propulsion Laboratory w Pasadenie – posiadają co najmniej dwa razy więcej węgla niż występuje obecnie w atmosferze. Badaczka wskazuje, że nawet jeśli weźmie się razem wszystkie znane zasoby węgla na Marsie, to i tak jest to ułamek w porównaniu z ilością potrzebną do zaabsorbowania węgla z grubej atmosfery proponowanej dla czasów, gdy po powierzchni Marsa płynęły rzeki.

Aktualnie dominującym składnikiem atmosfery Marsa jest dwutlenek węgla. Gaz ten może być zabierany z atmosfery i pochłaniany przez chemiczne reakcje ze skałami, w trakcie których tworzy minerały z grupy węglanów. Na wiele lat przed serią misji marsjańskich wielu naukowców oczekiwało odnalezienia wielkich złóż węglanów przetrzymujących większość dwutlenku węgla z pierwotnej atmosfery planety. Niestety misje kosmiczne doprowadziły do odnalezienia zazwyczaj niewielkich koncentracji węglanów, a tylko w kilku przypadkach odkryto silnie skoncentrowane złoża. Największe ze znanych złóż znajduje się w regionie o nazwie Nili Fossae i ma rozmiary od kilku tysięcy kilometrów kwadratowych do być może powierzchni Polski.

Oszacowania wielkości złóż Nili Fossae opublikowano w internetowym wydaniu czasopisma „Geology”, opierając się na danych z wielu misji marsjańskich. Christopher Edwards oraz Bethany Lehmann, którzy przeprowadzili te analizy, uważają, że do zgodności z hipotezą grubej atmosfery marsjańskiej w dość wczesnych dziejach planety potrzebne by było ponad 35 złóż o wielkości takiej, jak złoże na obszarze Nili Fossae.

Według badaczy wskazuje to na to, że Mars musiał utracić w przestrzeń znaczą część atmosfery jeszcze przed erą, w której wąwozami mogły płynąć rzeki. Wskazują, że pomiary za pomocą łazika Curiosity dają dowody na to, iż w dawnej atmosferze marsjańskiej zachodziła utrata gazu z górnych warstw w kosmos, bowiem stosunek cięższego izotopu węgla do lżejszego był inny niż obecnie. (PAP)

cza/ mrt/

FacebookTwitterWykop
Źródło artykułu

Nasze strony