dlapilota.pl
Kontroler lotów od sprawy katastrofy CASY uniewinniony
We wtorek Wojskowy Sąd Garnizonowy w Warszawie nieprawomocnie uznał, że 33-letni B. nie jest winien niedopełnienia obowiązków - co zarzucała mu prokuratura wojskowa z Poznania (grozi za to do 3 lat więzienia). Według niej B. nie egzekwował swych powinności wobec załogi CASY, m.in. co do kontrolowania ruchu samolotu na ścieżce zniżania. Sąd uznał, że nie ma na to dowodów.
Oskarżając B. w kwietniu 2011 r. prokuratura zarazem uznała, że nie przyczynił się on bezpośrednio do katastrofy. Po stronie załogi stwierdzono bowiem błędy w sztuce pilotażu, brak synchronizacji wysokościomierzy, nieobserwowanie przyrządów. Efektem było doprowadzenie do przechylenia i pochylenia samolotu, utraty siły nośnej i katastrofy. Zdaniem śledczych piloci byli przekonani, że zniżają się prawidłowo na prawidłowej ścieżce, podczas gdy byli ponad nią. Z uwagi na śmierć sprawcy umorzono śledztwo wobec dowódcy CASY.
Według prokuratury B., "mając obowiązek zapewnienia bezpieczeństwa samolotu CASA, poprzez kontrolowanie ruchu samolotu na ścieżce zniżania, przekazywania załodze samolotu informacji o pozycji statku w stosunku do ścieżki zniżania, nie egzekwował tych powinności". Miał on akceptować "sytuację braku określenia odchyleń w wysokości pozycji samolotu i sytuację braku korekty tego stanu przez załogę". Miało to polegać m.in. na nieobserwowaniu ekranu radaru ścieżki zniżania i nieżądaniu od załogi potwierdzeń zrozumienia podawanych komend.
Po trwającym od lata 2011 r. procesie prokuratura zażądała dla B. kary 10 miesięcy ograniczenia wolności w postaci dodatkowego pozostawania w dyspozycji przełożonych po cztery godziny przez dwa dni w tygodniu. Obrona wnosiła o uniewinnienie. B. (dziś służy w Łasku) nie przyznawał się do zarzutu.
Prokuratura nie udowodniła, by B. nie obserwował ekranu ze ścieżką zniżania - uznał sąd. Prokuratura tylko domniemywała, że oskarżony nie obserwował ścieżki zniżania; to nie jest oczywiste - mówiła w uzasadnieniu sędzia mjr Agnieszka Kobylińska. Dodała, że na ekranie radaru mogły być „śmieci”, które utrudniały widok znacznika samolotu - jak zeznawał sam B.
Sędzia przypomniała, że nie ma nagrania zrzutu ekranu, co wyklucza jednoznaczne ustalenie sprawy. Powołała się też na świadków z komisji badania wypadków lotniczych, którzy zeznali, że w tej sytuacji nie ma możliwości wykazania prawdziwości oskarżenia. Wykluczono, aby oskarżony świadomie źle naprowadzał samolot - oświadczyła sędzia. Dodał, że kluczowa jest świadomość B., że nie podawał fałszywych danych.
Sędzia zwróciła uwagę, że odpowiednie przepisy mówiły o obowiązku meldowania pułapu wysokości, ale był to obowiązek załogi, a nie kontrolera, na którym nie ciążył też nakaz wymuszenia tego obowiązku od załogi. Ponadto wskazała, że nie określono minimalnych warunków w Mirosławcu dla samolotów CASA.
Sąd podkreślił, że przyczyną tragedii było nieświadome doprowadzenia przez pilota do nadmiernego przechylenia maszyny.
Sprzeczności w dowodach obciążających nie są równoważne ze sprzecznościami w dowodach odciążających - powiedziała sędzia Kobylińska. "Lepiej by sto osób uszło odpowiedzialności niż (gdyby) jedna niewinna została ukarana" - oświadczyła na koniec sędzia.
W sądzie nie było ani oskarżonego, ani jego obrońcy. Prok. Michał Wrzalik nie chciał zdradzić, czy będzie apelacja; zapowiedział wystąpienie o pisemne uzasadnienie wyroku.
Radca prawny Sylwester Nowakowski, który reprezentował część ofiar katastrofy, powiedział, że decyzja o ich ewentualnej apelacji zapadnie po analizie pisemnego uzasadnienia. Dodał, że CASA w ówczesnych warunkach w ogóle nie powinna lądować w Mirosławcu, ale nikt nie podjął takiej decyzji.
Wojskowy samolot transportowy rozbił się 23 stycznia 2008 r. pod Mirosławcem (Zachodniopomorskie). Na pokładzie maszyny, rozwożącej uczestników konferencji bezpieczeństwa lotów wojskowego lotnictwa, było czterech członków załogi i 16 wysokiej rangi oficerów Sił Powietrznych; wszyscy zginęli. Po katastrofie stanowiska straciło pięciu wojskowych bezpośrednio odpowiedzialnych - w ocenie szefa MON - za decyzje, które do niej doprowadziły.
Najbliżsi ofiar - wdowy, rodzice i dzieci - otrzymali po 250 tys. zł. Łącznie MON miał wypłacić 19,5 mln zł rodzinom ofiar.
W marcu 2011 r. prokuratura rosyjska prowadząca śledztwo ws. katastrofy smoleńskiej zwróciła się do Polski o przekazanie prawomocnego orzeczenia kończącego postępowanie karne w sprawie CASY. W 2013 r. Naczelna Prokuratura Wojskowa podawała, że tego wniosku strony rosyjskiej o pomoc prawną z Polski nie zrealizowano, bo proces wciąż trwa w sądzie I instancji.(PAP)
sta/ abr/ gma/
Komentarze