Przejdź do treści
Społeczność Jeleśni na Żywiecczyźnie upamiętniła załogę amerykańskiego bombowca B-24 "Dinah Might" (fot. kadr z filmu ŻywiecInfo.pl)
Źródło artykułu

Śląskie: Jeleśnia upamiętniła załogę zestrzelonego amerykańskiego bombowca

Społeczność Jeleśni na Żywiecczyźnie upamiętniła we wtorek załogę amerykańskiego bombowca B-24 „Dinah Might”, który został 13 września 1944 r. zestrzelony przez Niemców i lądował awaryjnie. Zginęło wówczas dwóch członków załogi, a ośmiu trafiło do niewoli.

Przy monumencie przypominającym o amerykańskich lotnikach przedstawiciele władz złożyli kwiaty.

Szymon Serwatka z grupy badaczy Aircraft Missing in Action Project, zbierających informacje o samolotach amerykańskich sił powietrznych, które rozbiły się lub lądowały przymusowo na okupowanych ziemiach polskich, napisał w opracowaniu, że 13 września 1944 r. podczas dziewiątej misji, której celem był atak na niemieckie zakłady paliw syntetycznych w Oświęcimiu, Liberator został trafiony przez obronę przeciwlotniczą w jeden z silników oraz w kadłub. Stało się to przed rzuceniem bomb. Załoga skręciła na południe.

Nad Sopotnią dowódca "Dinah Might" wydał rozkaz opuszczenia maszyny. Część załogi uratowała się skacząc na spadochronach. Ci, którzy pozostali na pokładzie, podjęli próbę lądowania na polach w okolicach Jeleśni. Bombowiec po zetknięciu z ziemią złamał się na pół. Zginęło dwóch członków załogi: nawigator Leo Dietz i drugi pilot Lester Porter. Spoczęli na cmentarzu w Żywcu. Po wojnie zostali ekshumowani i pochowani ponownie we własnym kraju.

Członkowie załogi, którzy wyskoczyli nad Sopotnią, przeżyli. Dowódca John Wegner, bombardier Charles Keutman, inżynier pokładowy Leuther Davis, radiooperator Dick Sillvan, strzelec dolny Floyd Gossett i strzelec przedni James Creamer, trafili do niemieckiej niewoli. Inżyniera pokładowego Howarda Luziera i strzelca tylnego Jamesa McCormicka przejęli partyzanci. Członkowie załogi Liberatora trafili jednak później do niewoli.

Amerykańskie lotnictwo po lądowaniu w Normandii otrzymało listę celów, które należało zniszczyć. Znajdowały się wśród nich m.in. pola naftowe w Ploesti w Rumunii, rafinerie w Budapeszcie i Wiedniu, zakłady produkcji paliw syntetycznych i rafinerie na Śląsku oraz obiekty w Sudetach. Pierwsze skuteczne naloty przeprowadzono 7 lipca 1944 r. Do 26 grudnia włącznie przeprowadzono 19 nalotów. Podczas misji na cele na Śląsku Amerykanie stracili ponad 300 maszyn. Zginęło ok. 400 lotników. Wielu dostało się do niewoli.

Zakłady w Oświęcimiu były celem dla amerykańskich bomb już 20 sierpnia 1944. Misja z 13 września była drugą, a trzeci, ostatni nalot, przeprowadzono 26 grudnia 1944 r.

Serwatka napisał, że 13 września na zakłady spadło 235 ton bomb burzących. Meldunek sztabu Luftwaffe określił straty w zakładach jako średnie. Niektóre bomby spadły na teren niemieckiego obozu Auschwitz I. Zginęło kilkudziesięciu więźniów oraz piętnastu esesmanów. Rannych więźniów umieszczono w szpitalu obozowym. Następnego dnia wręczono im kwiaty oraz podano posiłki.

FacebookTwitterWykop
Źródło artykułu

Nasze strony