Z serii "Spotkania przy samolocie": Wielka Wojna 1914-1918 – Fokker D.VII

W dniu 26 maja 2024 r. (niedziela), o godzinie 12:00 Muzeum Lotnictwa Polskiego zaprasza na kolejne spotkanie prowadzone przez Jana Hoffmanna.

Zaproszenie na opowieść o historii lotnictwa kierowane jest zarówno do młodzieży, jak i dorosłych.

Prowadzone będą rozmowy o o niemieckim samolocie myśliwskim Fokker D.VII, którego projekt powstał w drugiej połowie 1917 roku a w maju 1918 roku wszedł na uzbrojenie. Z uwagi na zwrotność i osiągi stał się groźnym samolotem bojowym. Fokker D.VII był też na uzbrojeniu polskiego lotnictwa w pierwszych latach Niepodległości. Uczestnicy spotkania poznają historię powstania i rozwoju tego samolotu, a także jego konstrukcję oraz napędy.

Samolot myśliwski Fokker D-VII został zbudowany w firmie Fokker Flugzeugwerke. Konstruktorem był Reinhold Platz. Płatowiec miał konstrukcję mieszaną. Skrzydła drewniane o grubym profilu 20% i kadłub spawany z rur stalowych. Zastosowanie grubego profilu pozwoliło na zbudowanie wolnonośnych skrzydeł. Płat górny był wsparty o kadłub na trójnogach i zastrzałach. Dwa wolnonośne płaty mogły się obejść bez zewnętrznych usztywnień, jednak połączono je stojakami w układzie N.

Prototyp V-11 napędzany silnikiem Mercedes D III został zbudowany w bardzo krótkim czasie. Został oblatany w styczniu 1918 roku. Samolot był łatwy w pilotażu, nie wykazywał skłonności do wpadania w korkociąg, a z mocniejszym silnikiem BMW miał dobrą zwrotność, bardzo wysoki pułap lotu i prędkość. Po wprowadzeniu niezbędnych zmian, polegających między innymi na wydłużeniu kadłuba, samolot skierowano do produkcji seryjnej pod oznaczeniem Fokker D.VII.

W lotnictwie niemieckim był on wprowadzany od momentu rozpoczęcia produkcji seryjnej. Po raz pierwszy w akcji bojowej został zastosowany na froncie zachodnim w maju 1918. Samoloty Fokker D.VII były używane również w lotnictwie austro-węgierskim. W czasie I wojny światowej na samolotach Fokker D-VII latali również polscy lotnicy, którzy służyli we cesarskim, niemieckim lotnictwie wojskowym: ppor. Mieczysław Garsztka, Franz Piechulek, Ślązak.

Samoloty Fokker D-VII były również w wyposażeniu polskiego lotnictwa. Dokładna ich liczba jest trudna do ustalenia, można przyjąć, że było to ok. 50 egz., z tego 25 zakupiono w Niemczech, 20 we Francji, 2 zdobyto w Wielkopolsce, a 3 pochodziły z przydziału Komisji ds. Reparacji Wojennych państw Ententy. Myśliwce D-VII stanowiły podstawowe wyposażenie eskadr: 2 Eskadry Wielkopolskiej (później 13 EM) i 4 Eskadry Wielkopolskiej (później 15 EM). Używane były również w 10 EW i 19 EM. Brały udział w operacjach bojowych na Frontach: Wielkopolskim i Litewsko-Białoruskim, w Bitwie Warszawskiej, w bitwie nad Niemnem, na Froncie Południowym pod Lwowem i pod Zamościem. Wykorzystywane były do operacji zaczepnych, pościgu za samolotami bolszewickimi, do bombardowania, operacji przeciwkawaleryjskich i do lotów łącznikowych. Samolot D-VII cieszył się uznaniem pilotów, gdyż był stateczny w pełnym zakresie prędkości lotu. Cechowała go także dobra sterowność.

Po wojnie Fokkery stanowiły podstawowe wyposażenie eskadr myśliwskich 13 i 15 w 3 PL. Znalazły się w wyposażeniu: Wyższej Szkoły Pilotów w Ławicy, a następnie w Grudziądzu, w Szkole Pilotów w Bydgoszczy oraz w eskadrach treningowych 1, 2, 3 i 4 PL. W latach 1925-1927 samoloty D-VIIF znajdowały się w wyposażeniu nowo utworzonego 11 MPL, który w połowie 1925 r., przed przeniesieniem do Lidy, został sformowany na lotnisku Mokotowskim. W tym czasie Fokkery wychodziły już z użytku. W 3 PL zastąpiono je samolotami Ansaldo A-1 ”Balilla”. W 11 MPL z eskadr 113 i 114 wycofano je wiosną 1926 r. W tym czasie kilka przydzielono do nowo sformowanych eskadr myśliwskich 3 PL: 117 i 118, które zostały rozwiązane po kilku miesiącach. W marcu 1927 r. wycofano je z eksploatacji. Najdłużej zachował się Fokker D-VII nr 18.6, przesłany 22.11.1928 r. z 11 MPL do kasacji w ZMPI&L w Lublinie i w lutym 1929 r. został rozebrany.

Łącznie zbudowano ponad 4300 samolotów tego typu. Przez niektórych samolot (w wersji z silnikiem BMW) uznawany jest za najlepszy seryjny myśliwiec I wojny światowej.
(Źródło: samolotypolskie.pl, Wikipedia)