Śmigłowiec SH-2G w PKW Kościuszko

Wczoraj, 4 stycznia, kilka minut po 14.00 z macierzystego lotniska 43 Bazy Lotnictwa Morskiego w Gdyni-Babich Dołach poderwał się śmigłowiec pokładowy Kaman SH-2G Super Seasprite. Po starcie załoga obrała kurs na idącą morzem fregatę rakietową ORP Gen. T. Kościuszko, która z początkiem roku weszła w skład Sił Odpowiedzi NATO.

Wczoraj okręt opuścił port w Gdyni-Oksywiu, tworząc Polski Kontyngent Wojskowy - PKW Kościuszko. Wraz z operującym z jego pokładu śmigłowcem SH-2G dołączy do Stałego Zespołu Okrętów NATO Grupa 1. SNMG1 (Standing NATO Maritime Group 1), działającego na akwenie Morza Bałtyckiego, Morza Północnego, Morza Norweskiego, Morza Śródziemnego oraz we wschodniej części Oceanu Atlantyckiego. Okrętem flagowym zespołu jest niemiecka fregata rakietowa F123 Mecklenburg-Vorpommern. W skład zespołu wchodzą też okręty sił morskich Francji i Holandii.

Komponent lotniczy fregaty wraz ze śmigłowcem tworzą piloci, nawigatorzy-operatorzy systemów poszukiwawczo-uderzeniowych oraz specjaliści służby inżynieryjno-lotniczej zabezpieczający wykonywanie obsług bieżących, napraw oraz operacji startów i lądowań na pokładzie okrętu. Dowódcą komponentu lotniczego fregaty jest kmdr por. pil. Sebastian Bąbel.

Rejs ORP Gen. T. Kościuszko w ramach stałego zespołu potrwa pół roku, a załogi SH-2G będą wykonywać wszystkie zadania dedykowane dla śmigłowca pokładowego; poszukiwanie i niszczenie okrętów podwodnych, prowadzenie rozpoznania celów nawodnych, poszukiwania i ratowania życia (SAR), a także zaopatrywania własnych jednostek pływających. Komponent lotniczy fregaty uczestniczy już w piątej tego rodzaju misji. 

W 2006 i 2008 roku w ramach SNMG1 działał ORP Gen. K. Pułaski, biorąc udział w antyterrorystycznej operacji „Active Endeavour” na Morzu Śródziemnym. W 2019 roku Pułaski dołączył do zespołu po raz kolejny. W ciągu pięciomiesięcznej misji wziął udział w ćwiczeniach „Dynamic Guard”, „Joint Warrior” i „Baltops”. W 2016 roku zadania w ramach w SNMG2 wykonywał ORP Gen. T. Kościuszko. Po powrocie do macierzystego portu fregata wraz ze śmigłowcem, do końca roku, pozostanie w gotowości do użycia w ramach SNMG-1.

Stałe zespoły okrętów NATO stanowią obecnie część Sił Odpowiedzi NATO. Pierwszy zespół okrętów pod nazwą STANAVFORLANT (Standing Naval Force Atlantic Stały Zespół Sił Morskich na Atlantyku powstał w 1968 roku. Pięć lat później utworzono zespół przeciwminowy STANAVFORCHAN. W późniejszych latach utworzono odpowiedniki tych zespołów, których akwenem działań miało być Morze Śródziemne. Po utworzeniu w 2002 roku Sił Odpowiedzi NATO (NRF) nazwy zespołów zmieniono na Standing NATO Maritime (SNMG-1 i 2) oraz Standing NATO Mine Counter Measures (SNMCM-1 i 2). Zespoły te należą do najbardziej efektywnych elementów tzw. sił odpowiedzi – nie potrzebują budowy osobnej bazy logistycznej, przenoszą silne i zróżnicowane uzbrojenie, mogą prowadzić akcje embarga, kontroli żeglugi, osłony jednostek z dostawami humanitarnymi, ewakuować zagrożoną ludność. Mogą również stanowić bazę dla jednostek specjalnych czy piechoty morskiej wykonującej zadania w głębi lądu. Ich zadaniem jest również demonstrowanie solidarności członków sojuszu oraz realizacja jednego z najważniejszych zadań obronnych – zapewnienie bezpieczeństwa strategicznych morskich szlaków komunikacyjnych.