Przejdź do treści
Źródło artykułu

Programy ochrony - zmiana prawa

Urząd Lotnictwa Cywilnego zakończył etap konsultacji społecznych w związku z projektem rozporządzenia w sprawie szczegółowych wymagań dotyczących programów ochrony. Projekt został dziś przekazany Ministerstwu Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej celem przeprowadzenia uzgodnień międzyresortowych.

W projekcie tym szczegółowo uregulowano wymagania dotyczące formy programów ochrony. Regulacja ta w istotny sposób usprawni ocenę programu ochrony w procesie jego zatwierdzenia, a przez to przyczyni się do znacznej oszczędności czasu. Wymagania te uproszczą również proces przygotowywania i aktualizacji przez podmioty programów ochrony. Należy przy tym zauważyć, że przyjęta forma programu ochrony za wzór miała formę z powodzeniem stosowaną od długiego czasu dla różnego rodzaju dokumentów odnoszących się do użytkowania statków powietrznych (instrukcje operacyjne przewoźników lotniczych) oraz lotnisk (instrukcje operacyjne lotnisk).

Nowością jest odrębne ujęcie w projekcie wymagań dla zawartości programów ochrony lotnisk nie będących portami lotniczymi. Przed wejściem w życie ustawy z dnia 30 czerwca 2011 r. o zmianie ustawy – Prawo lotnicze oraz niektórych innych ustaw obowiązek wdrożenia i aktualizowania programów ochrony nie dotyczył lotnisk nie będących portami lotniczymi. Prowadziło to do sporów pomiędzy Polską a Komisją Europejską o interpretację przepisów rozporządzenia 300/2008, a nawet wszczęcia procedury naruszeniowej. Zgodnie z art. 80a ww. ustawy zarządzający każdym lotniskiem ma obowiązek opracowania programu ochrony i przedstawienia go Prezesowi ULC do zatwierdzenia. Obejmując tzw. „małe lotniska” obowiązkiem opracowania programu ochrony, równocześnie przewidziano możliwość odstępstwa od wspólnych podstawowych norm w zakresie ochrony lotnictwa cywilnego, na zasadach określonych w rozporządzeniu (UE) 1254/2009, o ile nie spowoduje to zmniejszenia poziomu ochrony przed aktami bezprawnej ingerencji w lotnictwie cywilnym. W związku z tym, rozporządzenie realizuje potrzebę dopasowania wymogów dotyczących programu ochrony do działalności prowadzonej na danym lotnisku.

Zgodnie z art. 13 rozporządzenia 300/2008, każdy przewoźnik lotniczy sporządza, stosuje i utrzymuje w mocy program ochrony. Wymóg ten dotyczy wszystkich przewoźników świadczących usługi w portach lotniczych położonych na terytorium Unii, niezależnie od tego, czy licencja na prowadzenie działalności została mu przyznana przez państwo członkowskie, czy kraj trzeci. W związku z wejściem w życie rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 859/2011 z dnia 25 sierpnia 2011 r. zmieniającego rozporządzenie (UE) 185/2010 ustanawiające szczegółowe środki w celu wprowadzenia w życie wspólnych podstawowych norm ochrony lotnictwa cywilnego, od dnia 1 lutego 2012 każdy przewoźnik lotniczy przewożący ładunek lub pocztę z kraju trzeciego na terytorium Unii Europejskiej, zostaje wyznaczony jako „przewoźnik ładunków lotniczych lub poczty lotniczej prowadzący przewozy z portu lotniczego państwa trzeciego do Unii” (ACC3). Aby otrzymać takie wyznaczenie, przewoźnik powinien m.in. zapewnić ujęcie w swoim programie ochrony wymagań określonych przepisami rozporządzenia 859/2011. Zgodnie z przepisami rozporządzenia 859/2011 Prezes ULC będzie obejmował swoim nadzorem w tym zakresie także przewoźników, którzy otrzymali AOC w innym kraju członkowskim lub państwie trzecim. W związku z tym powstała potrzeba zawarcia w rozporządzeniu wymagań dla programów ochrony przewoźnika lotniczego z państwa trzeciego.

Projekt zakłada, że program ochrony podmiotu ma zastosowanie do wszystkich osób fizycznych lub prawnych zaangażowanych we wdrażanie wymogów ochrony określonych tym programem. Dzięki temu system ochrony lotnictwa cywilnego obejmował będzie również podmioty, które chociaż nie mają obowiązku opracowania programów ochrony, jednakże uczestniczą w realizacji wymogów ochrony działając na rzecz innych podmiotów.

Projekt rozporządzenia składa się z części ogólnej, odnoszącej się do wszystkich podmiotów mających obowiązek wdrożenia programu ochrony, oraz siedmiu załączników określających szczegółowe wymagania dotyczące zakresu danych objętych programem ochrony:

1) portu lotniczego;

2) przewoźnika lotniczego;

3) przewoźnika lotniczego z państwa trzeciego;

4) zarejestrowanego agenta;

5) zarejestrowanego dostawcy zaopatrzenia pokładowego;

6) instytucji zapewniającej służby żeglugi powietrznej;

7) lotniska, nie będącego portem lotniczym.

Przedmiot regulacji jest zgodny z prawem Unii Europejskiej i wykonuje wszystkie jej postanowienia.


Zapoznaj się z omawianym PROJEKTEM

FacebookTwitterWykop
Źródło artykułu

Nasze strony