Dzięki radioteleskopom uzyskano radarowy obraz podwójnej planetoidy

Dzięki połączeniu sił trzech wielkich radioteleskopów, astronomowie odkryli, że jedna z planetoid (asteroid) jest podwójna. Każdy z jej składników mierzy około 900 metrów - informuje NASA.

Planetoida 2017 YE5 to tzw. planetoida bliska Ziemi (ang. Near-Earth Asteroid, NEA), czyli obiekt, które orbita dociera względnie blisko naszej planety. Planetoidę tę odkryto 21 grudnia 2017 r. w ramach przeglądu nieba Morocco Oukaimeden Sky Survey. Jednak do tej pory nie były znane dokładniejsze parametry fizyczne obiektu.

21 czerwca br. planetoida zbliżyła się do Ziemi na dystans 6 milionów kilometrów. To jej najmniejsza odległość od naszej planety w ciągu co najmniej najbliższych 170 lat. Dystans odpowiada mniej więcej 16-krotnej odległości Ziemia-Księżyc.

Naukowcy (https://www.jpl.nasa.gov/news/news.php?release=2018-164) postanowili wykorzystać tę okazję do uzyskania radarowych obrazów planetoidy. Obserwacje wykonane 21 i 22 czerwca pokazały, że mamy do czynienia z planetoidą podwójną. To dopiero czwarta znana podwójna planetoida, której składniki mają podobną masę.

Obserwacje prowadził należący do NASA system radarowy Goldstone Solar System Radar (GSSR) w Kalifornii. Dodatkowo obserwacje obiektu 2017 YE5 były planowane na późniejszy termin przez Obserwatorium Arecibo z 300-metrowym radioteleskopem. Po zaalarmowaniu przez swoich kolegów, astronomowie z Arecibo oraz naukowcy z Green Bank Observatory (GBO) w Zachodniej Wirginii, połączyli siły swoich radioteleskopów w taki sposób, że już 24 czerwca radioteleskop w Arecibo wysyłał sygnał radarowy do planetoidy, a radioteleskop w Green Bank odbierał fale odbite od jej powierzchni.

Ogólnie wszystkie obserwacje przeprowadzone od 21 do 26 czerwca wskazują, że obiekt 2017 YE5 jest podwójny, ze składnikami obiegającymi się nawzajem z okresem od 20 do 24 godzin. Zostało to potwierdzone także przez obserwacje w zakresie widzialnym przez Briana Warnera z Center for Solar System Studies w Rancho Cucamong w Kalifornii.

Analiza obrazów radarowych wskazuje, że oba składniki są większe niż wynikałoby to z ich jasności optycznej, co oznacza, iż odbijają mniej światła niż typowa skalista planetoida. Przypuszczalnie powierzchnia 2017 YE5 jest ciemna niczym węgiel. Co więcej, najwyraźniej oba składniki mają różną zdolność odbijania światła, co z kolei sugeruje, że mogą mieć różny skład i gęstość obszarów w pobliżu powierzchni, albo różną chropowatość powierzchni.

Naukowcy szacują, że spośród planetoid bliskich Ziemi o rozmiarach ponad 200 metrów około 15 proc. to obiekty podwójne z jednym składnikiem większym, a drugim mniejszym. Obiekty o równej masie składników są dużo rzadsze. Z kolei układy podwójne kontaktowe, w których dwa podobnej wielkości obiekt są w kontakcie ze sobą, mogą stanowić kolejne 15 proc. obiektów. (PAP)

cza/ agt/