Przekazanie obowiązków dyrektora Muzeum Sił Powietrznych w Dęblinie

W dniu 30.12.2016 r. piastujący stanowisko dyrektora Muzeum Sił Powietrznych w Dęblinie gen. bryg. (R) pil. inż. Ryszard Hać przekazał je Pawłowi Pawłowskiemu, doświadczonemu muzealnikowi, życząc sukcesów, owocnej współpracy z pracownikami i całym środowiskiem lotniczym.

Paweł Pawłowski absolwent Uniwersytetu Szczecińskiego, magister historii, ma za sobą studia podyplomowe o kierunku administracja i przedsiębiorczość w kulturze oraz muzealnictwo. Kreator wydarzeń kulturalnych. Od lat związany z muzealnictwem wojskowym – jego pasją. Od 2003 roku był opiekunem Muzeum Rybołówstwa Morskiego w Niechorzu oraz miejscowym animatorem kultury. Aktywnie działa na rzecz kultury w wielu Stowarzyszeniach historycznych i organizacjach, m.in. w Stowarzyszeniu Miłośników Archeologii Militarnej „Pomorze” i Gedenkstattenverein Neukustrinchen e.V, polsko – niemieckim stowarzyszeniu, którego głównym celem jest zacieśnianie więzów pomiędzy oboma narodami doświadczonymi przez II wojnę światową i podtrzymywaniu pamięci o jej tragicznych skutkach. Od 2013 r. członek Międzynarodowej Rady Muzeów ICOM, 2011 – 2016 członek Wojewódzkiego Komitetu Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa w Szczecinie. W latach 2008 – 2014 kierował Muzeum Oręża Polskiego w Kołobrzegu, 2015 – 2016 Cedyńskim Ośrodkiem Kultury i Sportu. Równie imponujący jest dorobek naukowy Pawła Pawłowskiego.

Z Dęblinem łączy go więź szczególna, poprzez ojca – technika lotniczego służącego tu przy samolotach Ił – 28

Jesteśmy przekonani, że środowisko lotniczych miłośników serdecznie powita nowego dyrektora, który obejmując swe obowiązki podkreślił rolę trwającej współpracy a także wyraził chęć zacieśnienia kontaktów oraz kontynuowania misji jakiej podjęło się muzeum wespół z seniorami i pasjonatami lotnictwa. W imieniu pracowników witamy i życzymy wielu sukcesów.

Muzeum Sił Powietrznych w Dęblinie serdecznie dziękuje dotychczasowemu dyrektorowi. Generał Ryszard Hać czynnie współtworzył nasze muzeum od 2009 roku, kiedy dopiero powstawał zamysł stworzenia takiej placówki. Przez cztery lata dał się poznać z najlepszej strony, wkładając wiele serca i osobistego zaangażowania w upamiętnienie wysiłku lotniczych pokoleń. Muzeum dziękuje za tę pracę z całego serca i liczy, że czas poświęcony muzeum przyniósł choć chwilę zadowolenia i satysfakcji.