Przejdź do treści
P-80/F-80 Shooting Star (fot. USAF/domena publiczna/Wikimedia Commons)
Źródło artykułu

Z serii "Spotkania przy samolocie": Lockheed P-80 Shooting Star

W dniu 3 grudnia 2023 r. (niedziela), o godzinie 12.00 Muzeum Lotnictwa Polskiego zaprasza na kolejne spotkanie prowadzone przez Jana Hoffmanna.

Zaproszenie na opowieść o historii lotnictwa kierowane jest zarówno do młodzieży, jak i dorosłych.

Prowadzone będą rozmowy o pierwszym amerykańskim myśliwcu z napędem turboodrzutowym P-80 firmy Lockheed, który był użyty operacyjnie przez Siły Powietrzne Armii Stanów Zjednoczonych (USAAF). Samolot powstał w 1943 roku, a oblatano go w styczniu 1944 roku. Pod nową nazwą jako F-80 już w ramach USAF, brał udział w wojnie w Korei. Uczestnicy spotkania poznają historię i konstrukcję tego niezwykle ważnego dla historii lotnictwa myśliwca.


Lockheed P-80 Shooting Star (od 1948 roku – Lockheed F-80 Shooting Star) to amerykański samolot myśliwski, który był pierwszym odrzutowiec użyty operacyjnie przez USAAF.

W 1943 roku rozpoczęły się prace projektowe nad nowym samolotem, do którego napęd stanowił angielski silnik turboodrzutowy De Havilland Goblin. 8 stycznia 1944 roku odbył się pierwszy lot prototypu XP-80. W trakcie prób nowego samolotu doszło do wielu wypadków. Między innymi w tragicznej katastrofie drugiego prototypu w dniu 20 października 1944 roku zginął główny pilot Lockheeda Milo Burcham.

Shooting Star wszedł do służby na początku 1945 roku. Przed zakończeniem wojny do dywizjonów zostało dostarczonych 45 egzemplarzy, z czego 4 egzemplarze dotarły do Europy – dwa do Włoch i dwa do Anglii. Jednak kiedy w wypadku spowodowanym pożarem silnika zginął pilot doświadczalny major Fred Borsodi, zakazano dalszych lotów na P-80 i nie zostały one użyte bojowo do końca wojny.

Lockheed F-80 Shooting Star (fot. USAF/domena publiczna/Wikimedia Commons)

Lockheed F-80 Shooting Star (fot. USAF/domena publiczna/Wikimedia Commons)

Po wojnie zmniejszono początkowe zamówienie z 5000 do 2000 egzemplarzy. Do końca 1950 wyprodukowano łącznie 1715 sztuk P-80 w trzech wersjach: P-80A, B i C. 19 czerwca 1947 roku zmodyfikowany P-80B nazwany XP-80R ustanowił rekord prędkości osiągając 1003,9 km/h. W 1948 roku rozpoczęto produkcję ostatniej wersji P-80C, a w czerwcu tego samego roku samolot otrzymał nowe oznaczenie – F-80C.

F-80 wzięły udział w wojnie koreańskiej, podczas której w dniu 8 listopada 1950 roku doszło do pierwszej w historii walki powietrznej między samolotami odrzutowymi z udziałem F-80 i MiG-a-15. Walka zakończyła się zwycięstwem pilota chińskiego. Radzieckie MiG-i o skośnych skrzydłach były jednak konstrukcją znacznie lepszą od Shooting Star. Już na początku wojny F-80 były wymieniane na nowsze F-86 Sabre. F-80, po wycofaniu z roli samolotu myśliwskiego, były używane jako samoloty szturmowe jeszcze przez pewien czas.

Dwumiejscowa wersja treningowa Lockheed T-33 (fot. Shannon Lucas (praca własna)/CC BY-SA 3.0/Wikimedia Commons)

Dwumiejscowa wersja treningowa Lockheed T-33 (fot. Shannon Lucas (praca własna)/CC BY-SA 3.0/Wikimedia Commons)

Istniała także dwumiejscowa wersja treningowa Lockheed T-33, znana popularnie jako T-bird. Produkcja tego modelu zakończyła się dopiero w 1959 roku. Był on także produkowany na licencji w Japonii i Kanadzie. Łącznie wyprodukowano ponad 6000 T-birdów. Samoloty te były używane w ponad 40 krajach. (Żródło: Wikipedia)

FacebookTwitterWykop
Źródło artykułu

Nasze strony