Przejdź do treści
Źródło artykułu

Lotnictwo – Numer Specjalny 18 już w sprzedaży

Wydawnictwo MagnumX przygotowało dla sympatyków lotnictwa Numer Specjalny 18 "Lotnictwa", który dostępny jest już w salonach prasowych.

W Numerze Specjalnym 18 polecamy:

Rosyjskie lotnictwo wojskowe w Obwodzie Kaliningradzkim
Komponentem lotniczym sił zbrojnych Federacji Rosyjskiej stacjonujących w graniczącym z Polską Obwodzie Kaliningradzkim jest 72. Baza Lotnicza podległa Lotnictwu Morskiemu Floty Bałtyckiej. Jej maszyny odgrywają doniosłą rolę w trwającej nad Bałtykiem nowej zimnej wojnie.

Northrop F-5E Tiger II
Wraz z wprowadzeniem do produkcji seryjnej przez Związek Radziecki nowych wariantów MiG-a-21 siły powietrzne Stanów Zjednoczonych oraz amerykański Departament Obrony (Department of Defense) wyraziły zainteresowanie powstaniem następcy lekkiego samolotu myśliwskiego Northrop F-5A Freedom Fighter. Oczywiście nie myślano w tym przypadku zamówień na potrzeby USAF, te dysponowały bowiem bardziej zaawansowanymi maszynami bojowymi. Następca Freedom Fightera, podobnie jak i on sam, miał zostać zbudowany głównie z myślą o programach pomocowych w rodzaju Military Assistance Program (MAP) oraz dostawach dla mniej zamożnych państw pozostających w zachodniej strefie wpływów. Ze względu na tak określone przeznaczenie nowy samolot przy większych możliwościach bojowych od poprzednika musiał zachować takie jego cechy jak stosunkowo przystępna cena czy niskie koszty eksploatacji, a w końcu również łatwość obsługi.

Bombowiec-nosiciel rakiet Tupolew Tu-16. Koń roboczy radzieckiego lotnictwa dalekiego zasięgu i marynarki wojennej
Jedną z domen światowych mocarstw stanowił intensywny rozwój lotnictwa strategicznego, ktore stało się ważną częścią triady atomowej oraz arsenału odstraszania. Począwszy od połowy lat 40., kiedy ten rodzaj lotnictwa zaczął nabierać znaczenia, w Związku Radzieckim Lotnictwo Dalekiego Zasięgu, tj. Dalnaja Awiacja,  nadal było w tej dziedzinie bardzo mocno opóźnione, szczególnie w stosunku do USAF. Pierwszym radzieckim powojennym bombowcem dalekiego zasięgu był napędzany 4 silnikami tłokowymi Tupolew Tu-4 budowany jako bezlicencyjna kopia amerykańskiego B-29 Superfortress. W drugiej połowie lat 40. było już jednak oczywiste, że przyszłość lotnictwa bombowego dalekiego zasięgu leży w samolotach odrzutowych, ewentualnie turbośmigłowych.

Kugisho P1Y Ginga (Frances)
Dwusilnikowy bombowiec P1Y Ginga został skonstruowany w latach 1940–1942 w arsenale Kūgishō. Był pierwszym przedstawicielem zupełnie nowej kategorii samolotów w Japońskiej Cesarskiej Marynarce Wojennej – lądowych bombowców nurkujących. Produkcja seryjna rozpoczęła się jesienią 1943 r. W ostatnich miesiącach wojny P1Y był podstawowym typem bombowca Lotnictwa Marynarki.

Avia S-199 Mezek
Czechosłowacki samolot myśliwski Avia S-199 powstał na bazie płatowca Messerschmitta Bf 109, na którym z powodu braku w kraju silników Daimler Benz DB 605 zabudowano silnik Junkers Jumo 211F napędzający w latach wojny niemieckie bombowce. Z uwagi na znacznie niższą moc napędu takie połączenie nie mogło dać pozytywnych rezultatów, stąd myśliwska Avia zyskała przydomek Mezek, czyli muł. Niemniej S-199 odegrał znaczną rolę w pierwszych powojennych latach lotnictwa czechosłowackiego. Avie wsławiły się również udziałem po stronie żydowskiej w stoczonej w 1948 r. wojnie arabsko-izraelskiej.

Wojna bliskowschodnia 1948 roku w powietrzu
W 1948 r. na bliskim wschodzie doszło do rozegranej w kilku fazach wojny o podział terytorium Palestyny. Choć obie strony konfliktu dysponowały szczupłymi siłami powietrznymi, to ich organizacja oraz sam przebieg starć w powietrzu zasługują na dużą uwagę, ponieważ tzw. I wojna bliskowschodnia była zaledwie początkiem wieloletniego konfliktu, podczas którego siły powietrzne adwersarzy odgrywały coraz istotniejszą rolę.

Zapraszamy do zapoznania się z fragmentem Numeru Specjalnego 18 "Lotnictwa" na stronie: www.magnum-x.pl

FacebookTwitterWykop
Źródło artykułu

Nasze strony