Sylwetki Lotników: Włodzimierz Zagórski

Włodzimierz Ostoja - Zagorski przyszedł na świat z daleka od Polski. Urodził się we Francji (St. Martin Lautosque) 22 lipca 1892r. Egzaminy maturalne zdał w Polsce - w Krakowie . Jesienią 1900r. zaciągnął się do wojska. 

Swoją służbę zaczął od Wojskowej Akademii Technicznej w stolicy Austrii. Po jej ukończeniu pogłębiał swoją edukację. W Wiedniu ukończył Akademię Sztabu Generalnego. Będąc jej absolwentem wrócił pod Wawel, jako szef sztabu brygady piechoty.

Od 1911r. przeszedł do pracy w wywiadzie wojskowym. Na ziemiach zaboru austro – węgierskiego uczestniczył w tworzeniu Legionów Polskich. Został szefem sztabu Komendy Legionów Polskich. Pozostając w konflikcie z Piłsudskim ustąpił z zajmowanego stanowiska. Przeszedł do pracy u Austriaków. Po proklamowanym przez cesarza akcie 5 listopada 1916r. wrócił do Legionistów. Dowodził batalionem i pułkiem piechoty. Pełnił również obowiązki szefa Sztabu Komendy Legionów.

W wyniku kryzysu przysięgowego przeszedł do artylerii, w której dowodził pułkiem. Walczył w II Brygadzie Legionów. Internowany wrócił do Polski jesienią 1918r. W pierwszych dniach listopada tego samego roku wstąpił do Wojska Polskiego. Przez krótki czas zajmował stanowisko zastępcy szefa Sztabu Wojsk Polskich przy Radzie Regencyjnej. 3 grudnia 1918r. złożył podanie o przeniesienie w stan spoczynku. Podanie zostało odrzucone. W marcu i w maju przyszłego roku wystąpił z nim ponownie. Przełożeni tym razem nie stwarzali trudności. Zagórski pozostawał w I rezerwie. Już w kwietniu 1920r. wrócił do służby czynnej. Objął dowodzenie Dywizją Ochotniczą, szefowanie sztabem Frontu Północnego i dowodzie 4 Dywizją Piechoty. Ostatecznie w kwietniu 1921r. przeszedł do rezerwy w stopniu pułkownika. Nie spędził w cywilu zbyt dużo czasu.

Koleiny powrót do służby wojskowej zaliczył w marcu 1923r. Początkowo został szefem Wydziału Przemysłu Wojennego. 1 lipca 1923r. awansował do stopnia generała brygady, aby rok później na początku drugiej połowy lipca zostać szefem Departamentu IV Żeglugi Powietrznej Ministerstwa Spraw Wojskowych. Z tego stanowiska został odwołany w drugiej połowie marca 1926r. Pozostawał w dyspozycji szefa Administracji Armii.

Przeszkolenie lotnicze przeszedł na drodze indywidualnej nauki. W czasie Przewrotu Majowego w 1926r. opowiedział się za rządem Wojciechowskiego. Powrócił do szefowania IV Departamentem. Szefując był założycielem i członkiem spółki „Francopol”. Był odpowiedzialny za sprowadzenie do Polski nadmiernej ilości niebyt wartościowych samolotów produkcji francuskiej. Generał Zagorski był także autorem planu rozwoju polskiego lotnictwa wojskowego, którego wcielenie w życie pozostawało w sprzeczności z możliwościami kadrowymi armii.

W czasie wypadków majowych dowodził lotnikami, którzy na jego rozkaz bombardowali oddziały wierne Piłsudskiemu. Internowany i osadzony początkowo w Warszawie, a następnie w Wilnie. Zaginął w niewyjaśnionych okolicznościach 7 sierpnia 1927r.

Konrad Rydołowski