Przejdź do treści
Książka "Szczepan Grzeszczyk – pilot i konstruktor"
Źródło artykułu

Książka "Szczepan Grzeszczyk – pilot i konstruktor" w sklepie dlapilota.pl

Miło nam poinformować, iż w ofercie sklepu dlapilota.pl pojawiła się książka "Szczepan Grzeszczyk – pilot i konstruktor" autorstwa dr inż. Andrzeja Glassa.

Czwarty minialbum z monograficznego cyklu o szybowcach to 112. książka w dorobku doktora Andrzeja Glassa. Tym razem zeszyt poświęcony jest „ojcu polskiego szybownictwa" – Szczepanowi Grzeszczykowi. W tomiku przedstawiono jego dorobek jako pioniera szybownictwa (pierwsze poważne rekordy, odkrycie terenów nadających się dla szybownictwa, organizacja szybownictwa w Polsce), osiągnięcia sportowe (m.in. udział w zawodach w Wasserkuppe w 1932 r., udział w Challenge 1934) oraz opracowane konstrukcje szybowców.

Szczepan Grzeszczyk znany jest jako „Ojciec polskiego szybownictwa” – pilot i konstruktor. Niewątpliwie jego wielką zasługa jest rozwój naszego szybownictwa, zapoczątkowany przez niego w 1928 roku oraz zbudowanie pierwszych polskich szybowców wyczynowych oznaczonych jego monogramem SG.

Z powodu wyboru niewłaściwego terenu na zawody, nie najlepszych własności pilotażowych pierwszych naszych szybowców sportowych i słabych umiejętności pilotów – I Konkurs Ślizgowców (tak początkowo nazywano u nas szybowce) w Białce k. Nowego Targu w 1923 r. jak i II Konkurs Szybowców na Oksywiu k. Gdyni w 1925 r. – przyniosły bardzo skromne wyniki. W Białce uzyskano największy czas lotu 3 min 5 s, zaś na Oksywiu tylko 1 min 5 s. Gdy następnie od czołowego szybownika Francji  Josepha Thoreta usłyszano opinię, że w Polsce nie ma terenów do uprawiania sportu szybowcowego – zaprzestano działań w tym kierunku. Dopiero Szczepan Grzeszczyk udowodnił w 1928 roku, że w Polsce da się uzyskiwać dobre wyniki w lotach szybowcowych. Jego zasługą było znalezienie odpowiednich terenów górskich do latania szybowcowego i zapoczątkowanie jego rozwoju u nas.

Po zorganizowaniu szybowiska na górze Bezmiechowej, Grzeszczyk organizował tam wyprawy i szkolił pilotów szybowcowych, stając się pierwszym w Polsce instruktorem szybowcowym. Jako pierwszy w Polsce wykonywał dłuższe loty żaglowe i termiczne oraz zdobył kategorię C pilota szybowcowego, zainicjował też loty wleczone za samolotem, loty nocne i przeloty otwarte. Zainicjował wstępne szkolenie kandydatów na pilotów wojskowych na szybowcach. W latach 1928-1931 ustanowił razem 9 szybowcowych rekordów krajowych długotrwałości i wysokości lotu (szybowce CW-I, CW-II, CW-IV, SG-21), a dziesiąty rekord długości przelotu w 1935 (CW-5 bis/35). Był inicjatorem oraz kierownikiem pierwszego kursu akrobacji szybowcowej przeprowadzonego w czerwcu 1935 w Warszawie.

Ponadto Grzeszczyk był konstruktorem szybowców wyczynowych, pilotem sportowym biorącym udział w międzynarodowych zawodach szybowcowych i samolotowych oraz specjalistą od prób samolotów w locie i kierownikiem biura prototypowego Wytwórni Płatowców Państwowych Zakładów Lotniczych w Warszawie. Jego działalność lotnicza była dość wszechstronna. Podczas II wojny światowej tłumaczył z angielskiego instrukcje użytkowania samolotów, na których latali Polacy, a następnie opracował plan rozwoju polskiego przemysłu lotniczego na okres powojenny. Po wojnie pracował w USA jako konstruktor w wytwórni śmigłowców. Opracował m.in. metodę zwalczania min morskich przy użyciu śmigłowców. Zmarł w wieku 65 lat. Po jego śmierci zawody szybowcowe w Lisich Kątach koło Grudziądza otrzymały jego imię.

Książka jest dostępna w sklepie dlapilota.pl

FacebookTwitterWykop
Źródło artykułu

Nasze strony