Wizyta przedstawicieli BLMW w Peru
W dniach 12-16 listopada na zaproszenie rządu Republiki Peru, wizytę w tym kraju złożyła delegacja specjalistów lotnictwa śmigłowcowego Brygady Lotnictwa Marynarki Wojennej oraz Dowództwa Generalnego Rodzajów Sił Zbrojnych.
Celem wizyty było nawiązanie kontaktów roboczych ws. eksploatacji śmigłowców pokładowych SH-2G Super Seasprite, wymiana doświadczeń oraz ustalenia ewentualnego zakresu współpracy w tym zakresie w przyszłości. W trakcie wizyty polscy specjaliści zapoznali się z bazą szkoleniową i obsługową lotnictwa Sił Morskich Republiki Peru (Fuerza de Aviación Naval, Aviation Naval de la Marinna de Guerra Peru AVINAV). Miejscem pobytu polskiej delegacji była 21 eskadra lotnictwa morskiego, która eksploatuje śmigłowce SH-2G, a której bazą jest międzynarodowy port lotniczy Lima-Jorge Chávez.
Kaman SH-2G Super Seasprite to dwusilnikowy, morski śmigłowiec pokładowy. Wersja "G" została opracowana w połowie lat 80. XX wieku, jako rozwinięcie wersji "F" systemu LAMPS, czyli lekkiego wielozadaniowego śmigłowca, przeznaczonego przede wszystkim do walki z okrętami podwodnymi. Z racji mniejszych rozmiarów od śmigłowców SH-60 Seahawk (docelowy system LAMPS), mniejsze SH-2 doskonale nadawały się do operowania z krótkokadłubowych fregat typu Oliver Hazard Perry oraz fregat typu Knox. Śmigłowce SH-2G to wielozadaniowe maszyny z możliwościami prowadzenia rozpoznania oraz wykrywania i identyfikacji celów nawodnych oraz poszukiwania i niszczenia okrętów podwodnych. Wykorzystywany jest również jako śmigłowiec logistyczny - do zaopatrywania własnych jednostek pływających oraz może uczestniczyć w akcjach poszukiwania i ratowania życia (SAR). SH-2G jest wyposażony w radar obserwacji obiektów nawodnych oraz systemy do wykrywania okrętów podwodnych - wyrzucane pławy radiohydroakustyczne oraz detektor anomalii magnetycznych.
Do lotnictwa MW śmigłowce te trafiły wraz z pozyskaniem ze Stanów Zjednoczonych fregat rakietowych typu Oliver Hazard Perry, na podstawie umowy z 1999 r. Dwie pierwsze maszyny dotarły do Polski na pokładzie ORP "Gen. T. Kościuszko" w październiku 2002 roku. Rok później, z bazy lotnictwa morskiego w Nordholz w Niemczech przyleciały kolejne dwie. W sierpniu 2003 roku oficjalnie weszły one do służby w składzie nowo sformowanego klucza śmigłowców pokładowych w 28 Eskadrze Lotniczej MW (obecnie 43 Baza Lotnictwa Morskiego). Śmigłowce mają numery boczne 3543 do 3546 (nr fabr. od 163543-163546) i pochodzą z ostatniej serii wyprodukowanej w USA w latach 1992-1993. W roku 2007 w Wojskowych Zakładach Lotniczych nr 1 w Łodzi śmigłowce SH-2G poddano modernizacji polegającej na przystosowaniu do przenoszenia i odpalania lekkich torped POP MU90 Impact, dodaniu odbiorników GPS radiokompasu. Na przełomie 2008 i 2009 roku na śmigłowcach zabudowano w drzwiach kabiny nawigatora uchwyt do montażu karabinów maszynowych z rodziny PK. Modernizację ponownie przeprowadzono w WZL nr 1.
Śmigłowce tego typu użytkują także siły morskie Egiptu - SH-2G (E), Nowej Zelandii SH-2G (NZ), Polski i Peru, które w 2014 roku odkupiło pięć śmigłowców od Nowej Zelandii. Wcześniej śmigłowce użytkowały także USA i krótkotrwale Australia.
Komentarze