Uroczystości pogrzebowe gen. bryg. pil. Tadeusza Sawicza

30.11. Warszawa. Zakończyły się uroczystości pogrzebowe zmarłego 19 października 2011 roku śp. gen. bryg. pil. Tadeusza Sawicza - ostatniego polskiego pilota myśliwskiego, który brał udział w Bitwie o Anglię.

We wtorek, 29 listopada w Wojskowym Porcie Lotniczym na lotnisku im. Fryderyka Chopina w Warszawie przywitano urnę z prochami śp. gen. bryg. pil. Tadeusza Sawicza. W uroczystości wzięli udział: pani Jadwiga Sawicz z rodziną, minister obrony narodowej Tomasz Siemoniak, dowódca Sił Powietrznych gen. broni pil. Lech Majewski, żołnierze i personel Sił Powietrznych, stowarzyszenia wojskowe, seniorzy lotnictwa.

Podczas uroczystości minister Tomasz Siemoniak powiedział, że służba generała i jego udział w bitwie o Anglię, bohaterstwo i zaangażowanie są wzorem dla Polaków, a zwłaszcza dla pilotów Sił Powietrznych. Nawiązał też do obchodzonego w rocznicę wybuchu powstania listopadowego Dnia Podchorążego. "Generał Tadeusz Sawicz jest bardzo połączony z tymi bohaterskimi młodymi Polakami. Łączy ich ten wielki, niespokojny, romantyczny, polski patriotyzm, który nakazywał w każdym miejscu i w każdych okolicznościach walczyć o Polskę" – powiedział minister Siemoniak.

Powitanie urny z prochami śp. gen. bryg. pil. Tadeusza Sawicza w Dowództwie Sił Powietrznych w Warszawie odbyło się o godz. 11.30. W uroczystej zbiórce udział wzięli kadra i pracownicy DSP, przemówienie wygłosił dowódca Sił Powietrznych gen. broni pil. Lech Majewski.

O godz. 12.00 w Sali Tradycji DSP, w asyście honorowej żołnierzy Sił Powietrznych rozpoczęła się ceremonia czuwania przy urnie z prochami śp. gen. bryg. pil. Tadeusza Sawicza. Na posterunkach honorowych wartę pełniła Kompania Reprezentacyjna SP, kadra oraz członkowie organizacji kombatanckich. Posterunek honorowy jako pierwsi trzymali: Szef Sztabu Generalnego - generał Mieczysław Cieniuch wraz z Dowódcą Sił Powietrznych gen. broni pil. Lechem Majewskim.

O godz. 18.00 nastąpiło wyprowadzenie urny z Sali Tradycji oraz przejazd do Katedry Polowej WP. O godz. 19.00 złożono urnę w Kaplicy Lotników.

W środę, 30 listopada o godz. 11.00 w Katedrze Polowej Wojska Polskiego w Warszawie odbyła się uroczysta msza żałobna, w której uczestniczyli m.in. pani Jadwiga Sawicz wraz z rodziną, kierownictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, delegacja Stowarzyszenia Lotników Polsko-Kanadyjskich, kadra i pracownicy Dowództwa Sił Powietrznych.

Po mszy, o godz. 13:00, na Cmentarzu Wojskowym Powązki w Warszawie odbyła się ceremonia pochówku śp. gen. bryg. pil. Tadeusza Sawicza. Przemówienie wygłosili dowódca Sił Powietrznych gen. broni pil. Lech Majewski oraz przedstawiciel ambasady Wielkiej Brytanii.

* * *

Tadeusz Sawicz urodził się 13 lutego 1914 r. w Warszawie. W 1934 r. wstąpił do Szkoły Podchorążych Lotnictwa w Dęblinie, którą ukończył jako podporucznik pilot jesienią 1936 r. Po promocji otrzymał skierowanie do 111 eskadry myśliwskiej, skąd w listopadzie 1937 r. przeniesiono go do 114 eskadry. Tuż przed wybuchem wojny przebazował się na lotnisko polowe Poniatów. Już pierwszego dnia wojny zestrzelił w walce powietrznej Bf 109 (Me109), jednakże Messerschmitta tego zaliczono mu jako uszkodzonego. 4 września został mianowany zastępcą dowódcy 114 eskadry. Przed ewakuacją polskiego lotnictwa do Rumunii zestrzelił jeszcze trzy wrogie maszyny (dwa Do 17 i Ju 86), z których zaliczono mu tylko jedno zestrzelenie i pół uszkodzenia. 17 września poprowadził cztery ocalałe "jedenastki" do Rumunii. Wraz z grupą innych lotników przedostał się do Francji, gdzie włączono go w skład klucza myśliwskiego por. Aleksandra Gabszewicza (Groupe de Chasse III/10 w Deauville). Po kapitulacji Francji, poprzez Algier i Casablankę, dotarł na Wyspę Ostatniej Nadziei (17 lipca 1940 r.).

Po ukończeniu szkolenia na myśliwcu Hurricane w 5 OTU w Aston Down, 20 października 1940 r. skierowano go do 303 Dywizjonu Myśliwskiego im. Tadeusza Kościuszki. Niespełna rok później przeniesiony został do pierwszego składu 316 Dywizjonu „Warszawskiego". W listopadzie 1941 r. objął dowództwo eskadrą "A" 316 dywizjonu, rok później dowodził 315 Dywyzionem „Dęblińskim". W kwietniu 1943 r. mianowany został zastępcą dowódcy I Skrzydła Myśliwskiego w Northolt.

Od lipca 1943 r. był oficerem łącznikowym w 12 Grupie Myśliwskiej, w kwietniu 1944 r. skierowany został do 9 Armii Powietrznej USAAF. Wkrótce jednak, na własną prośbę, przydzielony został do 61 Fighter Squadron w 56 Fighter Group, gdzie wraz kolegami stworzył nieoficjalną, polską sekcję (Andersz, Gładych, Janicki, Łanowski, Rutkowski). W październiku 1944 r. objął dowodzenie 131 Skrzydłem Myśliwskim w sładzie 302, 308 i 317 dywizjonu. Funkcję tę pełnił do lipca 1945 r., kiedy to powierzono mu dowodzenie III Skrzydłem Myśliwskm (do marca 1946 r.).

Tadeusz Sawicz odznaczony został Krzyżem Srebrnym Orderu Wojennego Virtuti Militari (nr 9381), czterokrotnie Krzyżem Walecznych, angielskim Distinguished Flying Cross, amerykańskimi Distinguished Flying Cross i dwukrotnie Air Medal, a także holenderskim krzyżem lotniczym Vliegerkruis.

Po wojnie pozostał w Anglii. Do Kanady przeprowadził się dopiero w 1957 r., tam pracował w firmach lotniczych. 3 maja 2006 r. postanowieniem prezydenta Lecha Kaczyńskiego mianowany został generałem brygady. Zmarł w wieku 97 lat.