Lotnictwo Aviation International 4–5/2020 już w sprzedaży

Lotnictwo Aviation International 4–5/2020 już w e-kiosku oraz w drodze do prenumeratorów i salonów prasowych.

W kwietniowo-majowym numerze Lotnictwo Aviation International polecamy:

CAGI widzi przyszłość – Piotr Butowski
Centralny Instytut Aero i Hydrodynamiczny (CAGI) w Żukowskim pod Moskwą nie konstruuje samolotów. Jego zadaniem jest prowadzenie badań wyprzedzających i przedstawianie swoich idei biurom konstrukcyjnym do realizacji. Ot kilka pomysłów na przyszłe samoloty, jakie są obecnie testowane w tunelach aerodynamicznych CAGI.

Dentos Drone Day. Jak sprawnie komercjalizować technologie bezzałogowe – Joanna Wieczorek
Ze zdziwieniem obserwujemy drony aktywnie uczestniczące w walce z pandemią Covid-19. Boimy się naruszeń naszej prywatności z uwagi na digitalizację niskich warstw przestrzeni powietrznej. Chcielibyśmy uchronić się przed wszędobylską technologią, ale jednak skorzystać z niej w maksymalny sposób w swoim biznesie i dla wygody życia prywatnego. W Polsce i na świecie ruch bezzałogowy rośnie, tak cywilny jak i wojskowy. Bezzałogowce podbijają nowe sektory, a świadomość ich funkcjonalności wzrasta w społeczeństwie podobnie jak i akceptacja tego, że są wśród nas.

MQ-1C Gray Eagle. Zwiększenie zasięgu i możliwości – Józef M. Brzezina, Jerzy Gruszczyński
W grudniu 2019 r. firma General Atomics Aeronautical System, Inc. (GA-ASI) we współpracy z armią amerykańską podjęła pracę nad zwiększeniem możliwości i przeżywalności na polu walki systemu bojowych bezzałogowych statków powietrznych (BBSP) MQ-1C Gray Eagle Extended Range (GE ER). US Army udzieliła GA-ASI wielu zamówień w zakresie aktualizacji awioniki, łącz i oprogramowania Gray Eagle ER w celu zwiększenia możliwości operacyjnych samolotów bezzałogowych tego typu w rejonach występowania zagrożeń. Inicjatywa modernizacyjna obejmuje koncepcję otwartej architektury statku powietrznego, która obsługuje oprogramowanie rządowe, a przy tym daje zwiększoną niezależność wymaganą dla obsługi skalowalnego interfejsu sterowania i szybkiej integracji czujników dalekiego zasięgu. Usprawnienia te zwiększą możliwości US Army w prowadzeniu operacji wielowymiarowych (MDO – Multi-Domain Operations).

Next-Generation Air Dominance. Koncepcja myśliwca 6 generacji USAF – Paweł Henski
W ostatnim czasie program budowy samolotu myśliwskiego szóstej generacji dla sił powietrznych Stanów Zjednoczonych (US Air Force, USAF) przeszedł znaczną metamorfozę. Zamiast jednej konstrukcji budowanej w ramach typowego wieloletniego programu zbrojeniowego, amerykańskie siły powietrzne rozważają możliwość wdrożenia całej rodziny nowych, zaawansowanych platform w ramach szybkich, kilkuletnich cykli produkcyjnych. Zdaniem wielu ekspertów jest to ryzykowna koncepcja, która może przynieść rezultaty odmienne od zamierzonych.

NATO Alliance Ground Surveillance System – Józef M. Brzezina
21 listopada ubiegłego roku Northrop Grumman poinformował o udanym locie transatlantyckim pierwszego bezzałogowego statku powietrznego (BSP) RQ-4D, mającego już wkrótce wypełniać zadania rozpoznawcze na rzecz Sojuszu Północnoatlantyckiego. To pierwszy z pięciu planowanych do wdrożenia do eksploatacji samolotów bezzałogowych, dostarczonych do Europy dla potrzeb sojuszniczego systemu obserwacji obiektów naziemnych z powietrza NATO AGS.

Nowe oblicza MiG-31 – Piotr Butowski
Lotniczy system uderzeniowy Kindżał, składający się z samolotu-nosiciela MiG-31K i startującego spod niego pocisku balistycznego, trafi do kolejnych jednostek Sił Powietrzno-Kosmicznych (WKS) Federacji Rosyjskiej. Dowódca Centralnego Okręgu Wojskowego gen. płk Aleksander Łapin powiedział prasie w końcu lutego 2020 r., że: zgodnie z planami zakupów, do 2024 r. przezbroimy pułk w Kansku w pociski hiperdźwiękowe Kindżał.

Broń pierwszego uderzenia. Hipersoniczny wyścig zbrojeń – Paweł Henski
Broń hipersoniczna jest uważana za konwencjonalną alternatywę dla broni jądrowej oraz rakietowych pocisków balistycznych. Ze względu na prędkości osiągane przez pojazdy i pociski hipersoniczne oraz ich płaską trajektorię lotu, jest to broń niezwykle trudna do przechwycenia w locie. W przypadku ataku bronią hipersoniczną obrońcom pozostaje bardzo mało czasu na reakcję. W kwestii szybkości ustępuje jedynie pociskom balistycznym. Nie mniej niż siedem państw prowadzi prace nad bronią hipersoniczną. W ostatnich latach Chiny i Rosja znacznie rozwinęły programy hipersoniczne. Po okresie przestoju, i w odpowiedzi na chińskie i rosyjskie zbrojenia, Stany Zjednoczone również przyspieszyły swoje programy hipersoniczne.

B‑1B jako nosiciel pocisków hipersonicznych ARRW – Paweł Henski
Siły powietrzne Stanów Zjednoczonych (USAF) planują przystosowanie bombowców B-1B do przenoszenia pocisków hipersonicznych typu AGM-183A ARRW. B-1B w roli nosicieli pocisków tej klasy uzupełniłyby samoloty bombowe B-52H, znacznie zwiększając amerykańskie możliwości wykonywania uderzeń dalekiego zasięgu.

Siły Powietrzne Francji. Transformacja i modernizacja (część I) – Marek Łaz
Doktryna wojenna Francji ma na celu zapewnienie pełnego bezpieczeństwa kraju i terytoriów zamorskich, utrzymanie zdolności "odstraszania" dzięki posiadaniu strategicznych sił jądrowych oraz francuskich wpływów w wielu miejscach na świecie. Zadaniom tym muszą sprostać wojska lądowe, siły powietrzne, marynarka wojenna oraz intensywnie rozwijane ostatnio wojska specjalne. Te cele wymagają niezależności w dziedzinie polityki bezpieczeństwa i obrony, stąd na wyposażeniu sił zbrojnych dominuje rodzime uzbrojenie lub produkowane we współpracy z innymi krajami, w tym przede wszystkim należącymi do NATO, a tylko w niektórych dziedzinach Francja decyduje się na pozyskanie sprzętu z importu. Ostatnie lata pokazały, że w wielu obszarach należy przeprowadzić modernizację lub przewidzieć zakup nowych wzorów uzbrojenia i sprzętu wojskowego. Tendencje te dotyczą w szczególności sił powietrznych, które odgrywają bardzo ważną rolę w operacjach zagranicznych oraz zapewnieniu bezpieczeństwa kraju i terytoriów zamorskich.

LCA Tejas: niekończąca się opowieść… – Leszek A.Wieliczko
20 lutego 2019 r. indyjskie Ministerstwo Obrony ogłosiło, że lekki samolot bojowy LCA Tejas Mk 1 uzyskał świadectwo pełnego dopuszczenia do służby operacyjnej w Siłach Powietrznych. Trudno jednak uznać to wydarzenie za wielki sukces jeśli weźmiemy pod uwagę, że od chwili zainicjowania programu LCA minęło już 37 lat, samolot wciąż nie ma wyposażenia w ostatecznej konfiguracji i oprócz prototypów zbudowano do tej pory zaledwie kilkanaście egzemplarzy seryjnych. Mimo to Hindusi są bardzo dumni ze swojego naddźwiękowego myśliwca – pierwszego samolotu bojowego skonstruowanego niemal całkowicie samodzielnie siłami rodzimego przemysłu lotniczego.

Polskie porty lotnicze w 2019 r. – Jerzy Liwiński
W ubiegłym roku polskie porty lotnicze obsłużyły 49,1 mln pasażerów, 171 tys. ton ładunków i odbyło się przy tym 470 tys. operacji startów i lądowania. W odniesieniu do roku poprzedniego ruch pasażerski wzrósł o 7%, a dynamicznie rozwijającymi się portami były: Kraków (24%), Gdańsk, Zielona Góra i Olsztyn-Mazury. Na Lotnisku Chopina odprawiono 18,9 mln podróżnych i 114 tys. ton ładunków, a w portach regionalnych 30,2 mln pasażerów i 57 tys. ton. Kontrolerzy Polskiej Agencji Żeglugi Powietrznej zabezpieczyli obsługę nawigacyjną 912 tys. operacji lotniczych, w tym 502 tys. przelotów tranzytowych.

Misja Apollo-13. O włos od katastrofy – Waldemar Zwierzchlejski
Jest późny poniedziałkowy wieczór 13 kwietnia 1970 r. W Centrum Kontroli Misji, zlokalizowanym na terenie Ośrodka Lotów Załogowych (Manned Spacecraft Center, MSC) w Houston trwają przygotowania kontrolerów do przekazania zmiany. Nadzorowaną misją jest Apollo-13 – ma to być trzecie lądowanie ludzi na Księżycu. Przebiega, jak dotąd, bez większych problemów aż do chwili, gdy z odległości ponad 300 tys. km do MSC dobiegają słowa jednego z astronautów, Jacka Swigerta: Dobra, Houston, mamy tu problem. Ani Swigert, ani MCC jeszcze nie wiedzą, że ten problem będzie największym w historii astronautyki wyzwaniem, w którym życie załogi przez kilkadziesiąt godzin będzie wisiało na włosku.

Chińskie samoloty bombowe (część II) – Michał Fiszer, Jerzy Gruszczyński
Decyzja rządowa w sprawie uzbrojenia samolotów bombowych H-5 i H-6 w przeciwokrętowy pocisk kierowany została podjęta w kwietniu 1965 r. Była ona skierowana do 3. (przemysł lotniczy), 4. (przemysł elektroniczny), 5. (uzbrojenie i ładunki wybuchowe) i 8. Wydziału (taktyczne pociski rakietowe) Ministerstwa Budowy Maszyn ChRL. Bazą dla pocisku przeznaczonego do odpalania z wyrzutni brzegowych, okrętowych i samolotowych, był radziecki przeciwokrętowy pocisk P-15. W wersji "woda-woda" po raz pierwszy przetestowano go w locie w czerwcu 1966 r. W sierpniu 1967 r. zakończono próby i niedługo potem wszedł on do produkcji w Zakładzie nr 320 w Nanchang, nadano mu oznaczenie SY-1 i eksportowe C-101.

A oprócz tego:
• Aktualności wojskowe – Piotr Butowski, Paweł Henski, Łukasz Pacholski
• Aktualności z kosmosu – Waldemar Zwierzchlejski
• Aktualności cywilne – Stanisław Kutnik
• WCBKT S.A. dla lotnisk cywilnych – Jerzy Gruszczyński
• MiG kontynuuje projekt lekkiego myśliwca – Piotr Butowski

Zapraszamy do zapoznania się z fragmentem kwietniowo-majowego wydania "Lotnictwo Aviation International" na stronie: www.zbiam.pl