Bogdan Porębski odszedł do "Błękitnej Eskadry"

W dniu 6 lutego 2025 r. zmarł Bogdan Porębski – instruktor spadochronowy, pilot i mechanik samolotowy, pilot szybowcowy.

Bogdan Porębski urodził się 2 grudnia 1932 r. w Zwoleniu. Mieszkał niedaleko lotniska i od dzieciństwa był zafascynowany lotnictwem. Jesienią 1948 r. ukończył teoretyczny kurs szybowcowy, a wiosną 1949 r. rozpoczął w Polichnie koło Chęcin szkolenie szybowcowe, a następnie w Starej Miłosnej koło Sulejówka.

W 1951 r. ukończył kurs instruktorów spadochroniarstwa w Centrum Spadochronowym w Nowym Targu. Pracował jako instruktor spadochronowy w: Aeroklubie Szczecińskim (1951-1952), w Aeroklubie Ostrowskim (1952), w Aeroklubie Rzeszowskim (1952-1953) i w Aeroklubie Wrocławskim (1953-1954).

W miedzy czasie ukończył Technikum Górnicze w Bytomiu, zdał maturę i został przyjęty do Oficerskiej Szkoły Wojsk Lotniczych Nr 5 w Radomiu. Latał samolotach na: CSS-13, Junak-3, Jak-18, Jak-11, a następnie na Mig-15.

Po zmianach politycznych w 1956 r., tzw. „polskim październiku” przystąpiono do zmian organizacyjnych również w wojsku i Bogdan Porębski z inną grupą podchorążych nie otrzymali promocji w ostatnim roku szkolnym. Został skierowany do 6-tej Pomorskiej Dywizji Powietrzno-Desantowej w Krakowie na stanowisko instruktora spadochronowego, gdzie pracował w latach 1957-1959.

Dywizja Powietrzno-Desantowa, Kraków 1958 r. Bogdan Porębski (fot. arch. K. Wojciech Chudziński)

Strzebielino Morskie 1959 r. Obóz szkoleniowy Spadochronowy. Bogdan Porębski (fot. arch. K. Wojciech Chudziński)

Po zakończeniu służby wojskowej rozpoczął pracę w Aeroklubie Bydgoskim (1959-1961), a następnie w Centrum Wyszkolenia Spadochronowego w Strzebielinie Morskim (1961-1968). Następnie zostaje przeniesiony do pracy w Aeroklubie Białostockim, jako instruktor spadochronowy (1968-1973).

Po środku od lewej instr. pil. Czesław Robak i instr. pil. Bogdan Porębski (fot. arch. K. Wojciech Chudziński)

Krosno 25.05.1969 r. Grupa szkolona przez Bogdana Porębskiego dla Wojsk Powietrzno-desantowych (fot. arch. K. Wojciech Chudziński)

W między czasie uzyskał uprawnienia mechanika samolotowego. W 1973 r. powraca ponownie do Aeroklubu Bydgoskiego na stanowisko instruktora spadochronowego.

W 1975 r. przeszedł do pracy w ZUA, jako mechanik samolotowy obsługując wszystkie samoloty będące w użytkowaniu.

Brał udział w I Ogólnopolskich Zawodach Spadochronowych w 1952 r. w Warszawie, gdzie zajął 11 miejsce. Wylatał na szybowcach około 400 godzin, na samolotach 320 godz. i wykonał łącznie 1007 skoków ze spadochronowych. Uzyskał II klasę pilota szybowcowego, II klasę pilota samolotowego i skoczka spadochronowego.

Posiadał złotą odznakę spadochronową z trzema diamentami.

W 1990 r. przeszedł na emeryturę. Od 1996 r. był członkiem Bydgoskiego Klubu Seniorów Lotnictwa.

Zmarł 6 lutego 2025 r. w Domu Opieki na koło Białegostoku, miał 93 lata. Cześć jego pamięci!