Przejdź do treści
Źródło artykułu

Pogrzeb gen. Ludwika Krempy - nestora polskich sił powietrznych

Gen. bryg. pilot Ludwik Krempa, jeden z ostatnich żyjących polskich lotników z czasów II wojny światowej, kawaler Orderu Virtuti Militari został w poniedziałek pochowany w Sanoku (Podkarpackie). Zgodnie ze swą wolą spoczął w grobie rodziców.

"Pan generał należał do tego pokolenia Polaków, które zostało wychowane, ukształtowane przez II RP. Urodził się tuż przed odzyskaniem niepodległości i całe swoje młode życie przeżył w odzyskanej, nowonarodzonej, zmartwychwstałej Rzeczpospolitej" – przypomniał w czasie pogrzebu wiceminister obrony narodowej Bartosz Kownacki.

Wiceminister podkreślił, że gen. Krempa "należał do tego pokolenia Polaków, które bardzo szybko musiało pozostawić swoją młodość by spłacić dług względem własnej ojczyzny, by walczyć o jej niepodległość". "Był przykładem patrioty, bohatera. Był przykładem osoby, która pokazywała jak żyć i jak walczyć o swoja ojczyznę" – mówił Kownacki.

Przemawiając nad trumna zmarłego burmistrz Sanoka Tadeusz Pióro, zaznaczył, że jego postawa jest "doskonałym przykładem do naśladowania dla młodych Polaków". "Słowem i przykładem do końca ojczyźnie wierności dochował" – dodał.

Z kolei prezes krakowskiego oddziału Stowarzyszenia Seniorów Lotnictwa Wojskowego RP płk. Stanisław Wojdyła przypomniał, że we wniosku o przyznanie gen. Krempie Orderu Virtuti Militari napisano: "dążył do osiągniecia celu nawet za najwyższą cenę". "Właśnie taki był gen. Krempa" – powiedział płk. Wojdyła.


(fot. mon.gov.pl)

Ludwik Krempa urodził się 22 styczna 1916 r. w Sanoku. Ukończył Państwową Szkołę Przemysłową im. Stanisława Staszica w Krakowie, gdzie w 1936 r. zdał maturę. W tym samym roku trafił na kurs szybowcowy w Bezmiechowej Górnej w Bieszczadach, gdzie uzyskał kategorię "A" pilota szybowcowego.

Rok później rozpoczął służbę wojskową w Szkole Podchorążych Łączności w Zegrzu, skąd został przekierowany do Szkoły Podchorążych Rezerwy Lotnictwa w Dęblinie. Pilotował wówczas samoloty RWD-8, PWS-26 oraz Bartel BM-5 i Potez. Jako rezerwista otrzymał przydział do 6 Pułku Lotniczego we Lwowie.

Po wybuchu II wojny światowej służył w 66 Eskadrze Obserwacyjnej, a później w 2 Pułku Lotniczym jako pilot łącznikowy.

Wiosną 1940 r. wraz z grupą uciekinierów opuścił okupowaną Polskę przez zieloną granicę. Na Węgrzech został zatrzymany i odesłany z powrotem, ale udało mu się przedostać przez Ungwar, Záhony (gdzie mieścił się obóz dla uchodźców z Polski), Budapeszt, Belgrad, Grecję i dotarł do Turcji. Tam z portu w Mersin z grupą rodaków na statku SS Warszawa trafił do Hajfy.

Początkowo służył w Samodzielnej Brygadzie Strzelców Karpackich, a później trafił do formowanych w Anglii Polskich Sił Powietrznych. 26 października 1940 r. znalazł się w polskiej bazie w Blackpool, a po miesiącu rozpoczął długi cykl szkoleń. 1 lutego 1942 r. otrzymał stopień oficerski.

W październiku tego roku przydzielono go do 304 Dywizjonu Bombowego. Wykonywał loty bojowe na maszynach Vickers Wellington - to patrole nad morzem w celu wykrywania i niszczenia wrogich okrętów, w tym niemieckich okrętów podwodnych. Do jego zadań należało patrolowanie, fotografowanie i bombardowanie. Latał m.in. nad Oceanem Atlantyckim i Zatoką Biskajską. Odbył łącznie 50 lotów - ostatni w czerwcu 1944 r. Później szkolił pilotów jako instruktor na samolotach Oxford.

Po zakończeniu wojny trafił ponownie do Dywizjonu 304, który stał się wówczas jednostką transportową RAF. 24 stycznia 1946 r. został przeniesiony do 301 Dywizjonu Transportowego, gdzie służył do rozformowania tej jednostki w grudniu 1946 r. Został zdemobilizowany w styczniu 1949 r.

Pozostał w Wielkiej Brytanii, gdzie pracował jako kreślarz i projektant m.in. przy produkcji silników do autobusów oraz projektant pomp głębinowych i systemów zasilania awaryjnego. W 1988 r. powrócił do Polski i z żoną zamieszkał w Krakowie. Był honorowym członkiem Stowarzyszenia Seniorów Lotnictwa Wojskowego RP Oddziału Krakowskiego. Aktywnie uczestniczył w uroczystościach patriotycznych i spotkaniach kombatanckich.

W listopadzie zeszłego roku prezydent Andrzej Duda mianował Ludwika Krempę na stopień generała brygady w stanie spoczynku. Nominację wręczył mu osobiście podczas uroczystości na terenie 8. Bazy Lotnictwa Transportowego w Krakowie.

Generał Krempa zmarł 3 stycznia 2017 r. w Krakowie.

FacebookTwitterWykop
Źródło artykułu

Nasze strony