Z serii "Spotkania przy samolocie": Myśliwce Puławskiego - od PZL P.1 do P.24

W dniu 20 września 2015 r. (niedziela), o godzinie 12.00 Muzeum Lotnictwa Polskiego zaprasza na kolejne spotkanie prowadzone przez Jana Hoffmanna.

Zaproszenie na opowieść o historii lotnictwa kierowane jest zarówno do młodzieży, jak i dorosłych.

Prowadzone będą rozmowy o samolotach myśliwskich Zygmunta Puławskiego, od P.1 do P.24, które rozsławiły lotnicze dokonania Polski.

Muzeum Lotnictwa Polskiego bardzo prosi o zgłoszenie w kasie chęci uczestnictwa w spotkaniu, gdyż wszyscy słuchacze będą mogli wykupić specjalne bilety wstępu.

Samolot myśliwski PZL P.1 był pierwszym myśliwcem zaprojektowanym przez inżyniera Zygmunta Puławskiego oraz pierwszą samodzielną konstrukcją Państwowych Zakładów Lotniczych. Pierwszy z samolotów rodziny myśliwców z polskim płatem takich jak PZL P.7 czy PZL P.11 (myśliwce typu P). Prototyp został oblatany w sierpniu 1929 roku przez pilota doświadczalnego Bolesława Orlińskiego. Podczas pierwszego oblotu doszło do odkształcenia się noska płata i pilot z dużym wysiłkiem wylądował ratując konstrukcję przed zniszczeniem.

PZL P.1 - pierwszy prototyp z 1928 roku (fot. pl.wikipedia.org)

W marcu roku 1930 oblatano drugi, ulepszony prototyp. Prototyp ten został zademonstrowany podczas Międzynarodowego Konkursu Samolotów Myśliwskich w Bukareszcie, gdzie uzyskał czwarte miejsce, wykazując jednak szereg zalet. PZL zgłosiły protest, wykazując iż błędy popełnione przez komisję konkursową wypaczyły ostateczny wynik.

Mimo międzynarodowego zainteresowania nie został wprowadzony do produkcji. Konstruktor i PZL przystąpiły do opracowywania jego wersji rozwojowych, zaś w produkcji znalazł się myśliwiec PWS-10, jako konstrukcja dopracowana do produkcji seryjnej, gotowa już do użytku w jednostkach bojowych.

PZL P.24 – polski myśliwiec konstrukcji inżyniera Wsiewołoda Jakimiuka z rodziny myśliwców z płatem polskim, opracowany i produkowany w Państwowych Zakładach Lotniczych.

PZL P.24 - prototyp (fot. pl.wikipedia.org)

PZL P.24 był przeznaczonym na eksport rozwinięciem konstrukcji samolotu PZL P.11, przystosowanym do nieużywanych w Polsce silników Gnome-Rhone. Oblatał go w maju 1933 roku pilot doświadczalny PZL Bolesław Orliński. W roku 1934 Bolesław Orliński ustanowił na nim rekord prędkości dla samolotów myśliwskich z silnikiem gwiazdowym, wynoszący 416 km/h. W tym samym roku, trzeci prototyp P.24/III, nazwany Super P-24bis wystawiono na paryskim salonie lotniczym, gdzie został wysoko oceniony i spotkał się z dużym zainteresowaniem. Samolot demonstrowano ponadto misjom wojskowym licznych państw.

Ponieważ prototypy P.24 były oparte na konstrukcji samolotu PZL P.11a, a w tym czasie wdrożono do produkcji w Polsce ulepszoną i zmienioną konstrukcyjnie wersję P.11c, podobne zmiany wprowadzono we wzorcu wersji seryjnej P.24, oblatanym wiosną 1936. Zaadaptowano w nim między innymi nowy tył kadłuba i usterzenie z P.11c oraz obniżono oś silnika w celu uzyskania lepszej widoczności. Samolot ten wdrożono do produkcji pod oznaczeniem PZL P.24A.