Ulicy w Legionowie można nadać imię pilota balonowego – kpt. Zbigniewa Burzyńskiego

Jak poinformowało Muzeum Historyczne w Legionowie, na stronie Urzędu Miasta Legionowo ruszyły konsultacje społeczne w sprawie nadania jednej z ulic osiedla Piaski w Legionowie imienia kpt. Zbigniewa Burzyńskiego.

Ankieta dostępna jest pod adresem internetowym: www.legionowo.pl/pl/konsultacje-nazwa-ulicy

Z jednego IP można oddać tylko jeden głos. Jeśli więc zagłosujemy np. z komputera domowego, a głos chce oddać również inny członek rodziny może on zagłosować przez swój telefon komórkowy (o ile transfer internetowy telefonu nie jest przekierowany przez router WiFi komputera domowego).

Głosy będą zbierane do 15 lipca 2019 r.

Kapitan Zbigniew Józef Burzyński (1902 – 1971)

Jeden z najwybitniejszych polskich pilotów balonowych.Jego związek z baloniarstwem rozpoczął się, kiedy 1 maja 1921 został wysłany na kurs obserwatorów aeronautycznych do Oficerskiej Szkoły Aeronautycznej w Toruniu, który ukończył z pierwszą lokatą i pozostał tam jako wykładowca. Awansował w tym czasie do stopnia podporucznika. Przetłumaczył z francuskiego instrukcję montażu zakupionego z demobilu sterowca nazwanego „Lech” i uczestniczył w montażu i próbach lotów, bez udziału instruktora. 27 września 1922 odbył pierwszy lot balonem wolnym. 18 maja 1923 awansował na stopień porucznika ze starszeństwem z dniem 1 marca 1923 i 3 lokatą w korpusie oficerów aeronautycznych. Pełnił wówczas służbę w II batalionie aeronautycznym w Jabłonnie.

W 1924 odbył staż w wojskowych zakładach balonowych w Chalais-Meudon we Francji, po czym, po powrocie, uruchomił pierwszy w Polsce warsztat produkujący powłoki balonowe w Centralnych Warsztatach Aeronautycznych w Legionowie. Pod jego kierownictwem zbudowano pierwszy polski balon na uwięzi i balon wolny. W Legionowie pracował na różnych stanowiskach do marca 1937, m.in. był pracownikiem biura konstrukcyjnego i dowódcą kompanii balonów obserwacyjnych w 2 batalionie balonowym. 5 marca 1934 awansował na stopień kapitana ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1934 i 21 lokatą w korpusie oficerów aeronautyki.

W latach 1937–1939 Burzyński ukończył kurs oficerów technicznych lotnictwa w Warszawie i zaprojektował prototyp polskiego balonu zaporowego. Mieszkaniec Legionowa w latach 1924 – 1939.

Kapitan Zbigniew Józef Burzyński był dwukrotnym zwycięzcą w Międzynarodowych Zawodach Balonowych o Puchar im. Gordona Bennetta. W 1933 roku wraz Franciszkiem Hynkiem przeleciał balonem SP-ADS „Kościuszko” (2200 m³) odległość 1361 km od miejsca startu w Chicago do Aulmes w Kanadzie, utrzymując się w powietrzu przez 39 godzin i 39 minut. Było to pierwsze zwycięstwo Polski w tych zawodach.

W 1935 roku pilotując balon „Polonia II” wraz z Władysławem Wysockim, Burzyński odniósł drugie zwycięstwo, przelatując odległość 1650,47 km w czasie 57 godzin i 54 minuty i lądując w Tiszkino pod Stalingradem. Jednocześnie ustanowili oni rekordy świata odległości i długotrwałości lotu w swojej klasie.

◄ Piloci balonowi kapitan Zbigniew Burzyński (z prawej) i porucznik Władysław Wysocki przed lotem balomem "Polonia II" (fot. Narodowe Archiwum Cyfrowe)

W latach 30. XX w. prekursor i rekordzista lotów balonowych na wysokość. W 1936 r. ustanowił rekord wysokości 10 853 m na balonie „Warszawa II”, zatwierdzony przez FAI. Po II wojnie światowej czynnie uczestniczył w reaktywacji polskiego sportu balonowego.

Więcej o tej postaci można dowiedzieć z wydanej w tym roku książki „Kapitan Zbigniew Józef Burzyński (1902-1971)” autorstwa dr. Zygmunta Kozaka, dr. Zbigniewa Moszumańskiego i dr. hab. Jacka Szczepańskiego.