Sprawozdanie z Plenum Międzynarodowej Komisji Szybowcowej FAI

W dniach 4-5 marca br. odbyło się w Lozannie posiedzenie plenarne Międzynarodowej Komisji Szybowcowej FAI. Reprezentowanych było 37 krajów członkowskich. Po sprawach administracyjnych wystąpił prezydent IGC Bob Henderson przedstawiając swoje podsumowanie minionego roku w szybownictwie, tematy przewodnie bieżącego plenum i perspektywy na najbliższy rok i lata kolejne. Kolejne wystąpienie należało do Stephane’a Desprez – sekretarza generalnego FAI – który m.in. poruszył problem dopingu w naszym sporcie. O ile nie mamy problemu z intencjonalnym dopingiem, o tyle w ubiegłym roku miał miejsce w Niemczech przypadek dyskwalifikacji pilota z powodu substancji, które przyjmował w toku leczenia. Pilot, będąc świadom swojej sytuacji, zgłosił fakt terapii farmakologicznej mogącej powodować pozytywy wynik kontroli antydopingowej, ale zrobił to za późno, co ostatecznie skutkowało zawieszeniem na 3 miesiące (pierwotnie rok).

Sprawozdanie finansowe, które przedstawił skarbnik IGC Dick Bradley napawa optymizmem, gdyż wpływy przekraczają wydatki i pozwalają zwiększać rokrocznie fundusz, jakim dysponuje IGC. Skarbnik zwrócił uwagę, że w ostatnim czasie spłynęło wiele zaległych należności, poprawiając istotnie bieżący bilans, a także podziękował osobom funkcyjnym, korzystającym ze środków IGC, za oszczędne gospodarowanie nimi. Po sprawozdaniu skarbnika, które zostało przyjęte jednogłośnie wraz z propozycją budżetu na rok przyszły i planem pięcioletnim, nastąpiły wystąpienia przedstawicieli szeregu komisji, grup roboczych, a także OSTIVu, które nie wymagały głosowań. Ian Strachan przewodniczący GFAC (komisji certyfikującej rejestratory) w swoim sprawozdaniu zwrócił uwagę, że w chwili obecnej nie ma na rynku rejestratora skutecznie wykazującego użycie „cichych” rodzajów napędu tj. silników elektrycznych, 2czy odrzutowych. Dotychczas stosowany czujnik ENL (czujnik natężenia dźwięku w otoczeniu) nie pozwala na odróżnienie cicho działającego napędu od hałasu powodowanego np. przez uchylone okienko kabiny. Pierwszy rejestrator ze zdalnym mikrofonem (EW) jest aktualnie w testach.

W swoim sprawozdaniu dotyczącym szybowcowego Grand Prix Bob Henderson gros czasu poświęcił negocjacjom z firmą Planetaire, która we współpracy z IGC FAI planowała przekształcenie formatu SGP w produkt medialny i jego wypromowanie jako „zielonego” sportu. Niestety negocjacje rozbiły się o stopień wizualnego wyeksponowania FAI jako organizacji sankcjonującej przedsięwzięcie pod względem sportowym. W chwili obecnej rozmowy są zawieszone i trudno przewidzieć dalsze losy tej inicjatywy. Niemniej brak tej umowy i środków, które oferowała Planetaire może uniemożliwić zorganizowanie finałowego Grand Prix w Wasserkupe. Niewykluczone też jest, że Planetaire poprowadzi projekt dalej bez udziału FAI, co jest postrzegane przez IGC jako poważne zagrożenie przede wszystkim dla medialnego obrazu naszego sportu. John Roake w krótkim sprawozdaniu dot. liczby (zrzeszonych) szybowników na świecie wskazał na długookresowy trend spadkowy na poziomie 12,8 % na dekadę.

Kolejne istotne wystąpienie to referat Helmuta Fendta – przewodniczącego Panelu Projektowania Szybowców OSTIV – pod tytułem „Bezpieczeństwo się opłaca” (Safety Pays). Autor proponuje wprowadzenie premii punktowych w zawodach za posiadanie określonego wyposażenia zwiększającego bezpieczeństwo. Katalog takich „usprawnień” obejmowałby rozwiązania o bardzo zróżnicowanym stopniu skomplikowania – od prostego wskaźnika kąta natarcia po systemy takie jak PRS, FLARM czy NOAH. Katalog opracowany przez OSTIV/IGC miałby określać premie za określone wyposażenie. Propozycja wywołała dość ożywioną dyskusję, w której mój głos sprzeciwiający się mieszaniu wyposażenia szybowca z punktami za wynik sportowy był raczej odosobniony. W dyskusji zaproponowałem zastąpienie premii punktowej premią finansową, np. mniejszym wpisowym na zawody. Generalnie temat został podjęty przez IGC i kilku delegatów zobowiązało się do wzięcia udziału w pracach nad projektem uwzględniającym postulaty OSTIV. Helmut Fendt zajął także stanowisko w sprawie 3 propozycji ograniczenia możliwości udziału szybowców niecertyfikowanych w zawodach rangi mistrzostw świata i kontynentu. W jego opinii takie ograniczenie jest nieuzasadnione z punktu widzenia bezpieczeństwa, a niosło by ze sobą wiele negatywnych skutków dla rozwoju techniki szybowcowej.

W kolejnej sesji odbyła się prezentacja ofert na organizację szybowcowych mistrzostw świata w 2014 roku, a następnie na organizację szybowcowych mistrzostw Europy w 2013 roku. Interesującą innowacją w ofercie francuskiej (Vinon) było rozdzielenie opłaty za hol na opłatę za samo holowanie oraz za start, przy czym od szybowców holowanych opłata za start ma być pobierana tylko za jeden start w całych zawodach. W wyniku głosowania, które odbyło się następnego dnia, WGC 2014 w klasach klapowych zostało przyznane Lesznu, a EGC 2013 w klasach nieklapowych, przy braku kontrkandydatów, Ostrowowi Wielkopolskiemu. W drugiej turze głosowania Finlandia (Rayskala) otrzymała prawo organizacji WGC 2014 w klasach nieklapowych, a Francja (Vinon) przyjęła propozycję zorganizowania EGC 2013 w klasach klapowych.

Ostatnim punktem piątkowych obrad była propozycja zorganizowania kolejnego plenum IGC w RPA, gdzie uświetniłoby ono obchody stulecia szybownictwa w tym kraju. Oferta została przyjęta następnego dnia i plenum IGC w 2012 roku odbędzie się w Potchefstroom w Republice Południowej Afryki w dniach 2 i 3 marca 2012.

Kolejny dzień obrad rozpoczął się głosowaniem uchwał, zmieniających zapisy kodeksu sportowego w części szybowcowej oraz aneksach do niej. Przegłosowana została kompleksowa zmiana struktury mistrzostw świata na następne lata. Zmiana ta wprowadza klasę 2-miejscową – 20-metrową do programu mistrzostw w klasach nieklapowych i jednocześnie zastępuje nią Klasę Światową, która nie będzie więcej rozgrywana na mistrzostwach świata. Limit zgłoszeń w tej klasie określono na jedną załogę na kraj. Mistrzostwa Świata w klasie 13,5-metrowej będą rozgrywane w przeciwieństwie do pozostałych klas w latach nieparzystych i na te mistrzostwa limit zgłoszeń wynosi 4 załogi na kraj. Klasę 13,5-metrową dopuszczając stosowanie balastu zrzucanego w locie. W klasie 20-metrowej 2-miejscowej dopuszczono stosowanie 4 współczynników wyrównawczych na wszystkich zawodach z wyjątkiem mistrzostw świata.

W kolejnych głosowaniach uchwalono:
usunięcie ciężaru referencyjnego z tabeli współczynników wyrównawczych dla klasy Club (jednak bez natychmiastowej wykonalności, jak wnioskowano),
wymóg rejestrowania wysokości GPS przez certyfikowany rejestrator dla rekordów przekraczających 50’000 stóp wysokości bezwzględnej,
zniesienie wymogu prawidłowego zadeklarowania imienia i nazwiska pilota w lotach warunkowych do odznak szybowcowych FAI,
ustanowienie medali za pierwsze trzy miejsca w klasyfikacji Team Cup na mistrzostwach świata i kontynentu,
dopuszczenie wysokości GPS z niecertyfikowanego urządzenia do uznania warunków do srebrnej i złotej odznaki szybowcowej FAI.

Wszystkie powyższe decyzje IGC są uchwałami pierwszego roku i jako takie będą dopiero opracowywane, a treść konkretnych zapisów zatwierdzana w roku przyszłym. Ze względu na nie przyjęcie pod obrady tzw. spóźnionej propozycji dotyczącej obowiązkowego wyposażenia we FLARM na mistrzostwach świata i kontynentu propozycji nie dyskutowano ani nie głosowano.

Następnie głos zabrał John Grubbström – nowowybrany Prezydent FAI. W swoim wystąpieniu przedstawił swoją wizję rozwoju sportów lotniczych opartą na zwiększaniu ich medialności uzyskiwaną m.in. poprzez relacje na żywo oraz natychmiastową publikację wyników. Nie bez satysfakcji zebrani zauważyli, że idea SGP, funkcjonująca już od jakiegoś czasu, idealnie wpisuje się w koncepcję nowego prezydenta FAI. Po wystąpieniu Prezydenta FAI odbyła się krótka dyskusja na temat kontroli sprawowanej przez IGC nad organizacją zawodów. Brian Spreckley zaproponował kilka rozwiązań do rozważenia: zwiększenie kompetencji szefa stewardów, zwiększenie udziału IGC w organizowaniu imprez, itp. Temat ma być dalej opracowywany przez prezydium IGC. 5

W kolejnych głosowaniach odznaczono Medalem Lilienthala Reinera Rose (Niemcy) za wkład w rozwój szybownictwa, jaki wniósł wraz ze współpracownikami tworząc i utrzymując internetowy On-Line Contest (OLC). Medalem Gehrigera odznaczono Tony’ego Burtona (Kanada). Do medalu Majewskiej nie było zgłoszonych kandydatur. Następnie odbyły się wybory Prezydenta i prezydium IGC. W wyniku głosowań Prezydentem pozostał na kolejną 2-letnią kadencję Bob Henderson, a pierwszym wiceprezydentem pozostał Eric Mozer – obaj nie mieli kontrkandydatów. Ponownie wybrani zostali także następujący członkowie prezydium IGC: Göran Ax, Visa-Matti Leinikki, Brian Spreckley, Roland Stuck. Nowym członkiem prezydium został Rene Vidal (Chile) zastępując Petera Platzera (Austria). Na stanowisko sekretarza ponownie został wybrany Peter Eriksen.

Ostatnim punktem obrad było oficjalne zamknięcie zebrania przez prowadzącego obrady Boba Hendersona.

Artur Rutkowski
Delegat Aeroklubu Polskiego do
Międzynarodowej Komisji Szybowcowej FAI