Optymistyczna przyszłość Piper'a

Piper Aircraft jest znów pełen energii. Jego nowi właściciele wyrazili osobiste zaangażowanie w uczynienie firmy „potężnym konkurentem” na rynku lotnictwa ogólnego. W zeszły poniedziałek na konferencji prasowej w Oshkosh, rzecznik prasowy firmy powiedział, że Piper w końcu otrzymał właściciela - inwestora z długofalowym zainteresowaniem stopniową produkcją samolotów, a nie szybkim zyskiem.

„Jesteśmy w pełni przygotowani do uczynienia z Piper’a potężnego konkurenta na rynku lotnictwa ogólnego,” powiedział Steve Berger, dyrektor zarządzający firmą inwestycyjną Imprimis z Singapuru, który reprezentuje rząd Brunei jako wyłącznego inwestora w kontrakcie. „Inwestujemy w dłuższej perspektywie.” Dodał, że Brunei pragnie zdywersyfikować swoją gospodarkę i lepiej wykorzystać swoją dobrze rozwiniętą infrastrukturę lotniczą.

Ani Berger, ani przedstawiciele Piper’a www.newpiper.com nie zastanawiali się nad tym czy te przyszłe inicjatywy ekonomiczne przeniosą proces produkcji do Brunei. Podkreślali natomiast, że Vero Beach na Florydzie nadal będzie siedzibą firmy. Berger powiedział, że wirtualna nieobecność Piper’a w Azji uczyniła tę transakcję tak atrakcyjną ze względu na przyszły potencjał rynku w tym rejonie świata.

Firma ogłosiła również przywrócenie produkcji samolotu Piper Archer i poinformowała dziennikarzy o projekcie zmiennego ciągu w PiperJet, co uprości jego obsługę. V-ce prezes Piper’a, Bob Kromer powiedział, że nowy Archer będzie standardowo wyposażony w silnik o mocy 180KM, panel Garmin G600 z autopilotem S-TEC i klimatyzację za około 300000$.

„Chcieliśmy wrócić do tego podstawowego poziomu rynku,” powiedział, zaznaczając, że nowi właściciele Archer’a prawdopodobnie będą przestawiać się na bardziej zaawansowane modele wraz ze wzrostem ich doświadczenia lotniczego i zasobów pieniężnych.

Jeśli chodzi o odrzutowiec, to Kromer wyraził nadzieję, że nowo zmodernizowany PiperJet będzie jedną z opcji. Twórca silnika Williams International zainstalował niedawno w samolocie automatycznie regulowany system ciągu sterowania. System samoczynnie zmienia kąt natarcia eliminując tendencję do pochylania samolotu w trakcie zwiększania mocy. Dzięki dyszy niepotrzebny jest skomplikowany i ciężki poziomy stabilizator, który został zastąpiony zamontowanym na stałe ogonem ze standardowym sterem poziomym.

Kromer powiedział, że samolot osiąga, a nawet przekracza wyznaczone parametry dotyczące prędkości i zasięgu. Dla usprawnienia projektu zatrudniono 50 dodatkowych inżynierów zajmujących się tym właśnie projektem.

Przetłumaczono na podstawie artykułu ze strony AvWeb.