Uroczyste nadanie imienia Jerzego Wojnara rondu w Alei Krakowskiej

15 września 2011 roku, u zbiegu Alei Krakowskiej z ulicami Hynka i Łopuszańską odbyło się uroczyste nadanie imienia Jerzego Wojnara zlokalizowanemu tam rondu. Wydarzeniu towarzyszyło odsłonięcie pamiątkowej tablicy ku czci naszego wybitnego szybownika, oblatywacza i saneczkarza.

Po blisko 6 latach starań ZKiTL AVIATA i Warszawskiego Klubu Seniorów Lotnictwa udało się zrealizować założony cel. Wybrana lokalizacja nie jest przypadkowa. Mimo, że miasto proponowało kilka innych miejsc przedstawiciele stowarzyszenia nalegali na właśnie tę z uwagi na bliskie sąsiedztwo Technikum Lotniczego przy ulicy Gładkiej. W projekt zaangażował się także Urząd Dzielnicy Włochy m.st. Warszawy, który w ramach swojej przychylności podjął w tej sprawie stosowną Uchwałę.
 

Na spotkanie organizatorzy zaprosili, żonę Jerzego Wojnara – Panią Barbarę Wojnar (która dokonała uroczystego odsłonięcia tablicy pamiątkowej) oraz liczne delegacje. Wśród zaproszonych znaleźli się przedstawiciele Prezydent Miasta Stołecznego Warszawy, Dzielnicy Warszawa Włochy, Aeroklubu Polskiego, Urzędu Lotnictwa Cywilnego, EADS PZL - Okęcie, Instytutu Lotnictwa, Dowództwa Sił Powietrznych, PKOL, Polskiego Związku Sportów Saneczkowych, PPL, mediów oraz grono znajomych, przyjaciół i miłośników lotnictwa.

Prowadzący uroczystość Prezes ZKiTL Aviata Sp. z o.o. Jacek Makles i wszyscy przemawiający tj. Prezes Aeroklubu Polskiego Włodzimierz Skalik, Sekretarz Polskiego Związku Sportów Saneczkowych Paweł Kozak oraz Burmistrz Dzielnicy Warszawa Włochy Michał Wąsowicz złożyli wyrazy głębokiego szacunku i uznania dla dokonań patrona podkreślając ich wielką wagę.

Żona Jerzego Wojnara podziękowała organizatorom za inicjatywę, a wszystkim zgromadzonym za przybycie życząc przy tym takiego umiłowania dla swojej pasji i determinacji jaką posiadał jej mąż.
 

Jerzy Wojnar  - dane biograficzne:

Jerzy Cezary Wojnar-„Czarek” – urodził się 7.10.1930r. we Lwowie. Ojciec Józef inż. Mechanik był po wojnie profesorem AGH w Krakowie. Po wojnie uczęszczał do szkoły średniej w Krośnie, gdzie też rozpoczął latanie na szybowcach w 1946 r. u instruktora Józefa Kusiby. W 1947 r. uzyskał kategorię B a w 1948r. w Jeżowie Kat C. Srebrną odznakę szybowcową uzyskał w 1949r. W 1950 r. zdał maturę w Krakowie. W 1951 r. w Inowrocławiu a następnie w 1952r. w Poznaniu zwyciężył w VIII i IX Krajowych Zawodach Szybowcowych. W 1953r. uzyskał złotą odznakę szybowcową z 3 diamentami i podczas I Szybowcowych Mistrzostw Polski w Lesznie zajął 3 miejsce.

W latach 1954 i 55 ustanowił 3 światowe rekordy szybowcowe: prędkość na trasie trójkąta 100km( 94,716 km/godz.), przelot docelowo-powrotny(488km) i prędkość na trasie trójkąta 200 km(56,885 km/godz.). W 1955r. w Lisich Katach zdobył Mistrzostwo Polski w kategorii szybowców jednomiejscowych. W tym samym roku przebywał wraz z Jerzym Popielem przez kilka miesięcy w Chinach, udzielając pomocy w wyborze terenów na szybowiska i lotniska. Na II Szybowcowych Mistrzostwach Polski w 1956r. w Jeleniej Górze został wicemistrzem. Nie przechodził nigdy zorganizowanego podstawowego szkolenia samolotowego. Mając wylatane 1500 godz. na szybowcach wykonał z instruktorem 3 loty na samolocie Zlin 26 i rozpoczął latanie samodzielne i dalsze zdobywanie kwalifikacji samolotowych.

Od 1957 r. zaczął uprawiać wyczynowo saneczkarstwo. W 1958r. ukończył studia na Wydziale Ceramiki na AGH w Krakowie i startował na mistrzostwach świata w dwóch różnych dyscyplinach. W saneczkarstwie ( zdobył złoty medal w Krynicy) i w szybownictwie ( zajął 6 miejsce w klasie standard w Lesznie). Złoty medal w saneczkarstwie zdobył ponownie w 1961r. w Szwajcarii a srebrny w 1962 w Krynicy. Uczestniczył w saneczkarstwie w dwóch olimpiadach zimowych. W konkurencji jedynek w 1964r. w Innsbrucku zajął 24 miejsce a w 1968 w Grenoble 8 miejsce.

Za osiągnięcia sportowe otrzymał od GKKFi T tytuł Mistrza Sportu oraz został odznaczony dwukrotnie złotym i raz srebrnym Medalem za Wybitne Osiągnięcia Sportowe. Początkowo pracował w wyuczonym zawodzie, ale już od 1966r. w Przedsiębiorstwie Usług Lotniczych przy APRL latał jako pilot rolniczy.

W 1968r. rozpoczął pracę w WSK Okęcie jako pilot fabryczny a od 1969r. jako pilot doświadczalny. WWW 1976r. uzyskał uprawnienia pilota doświadczalnego I klasy. Uczestniczył w próbach wszystkich samolotów budowlanych i badanych w tej wytwórni do 2002r ( po przejściu na emeryturę w 1991r. na niepełnym etacie). Były to samoloty PZL-110 Kooliber i PZL-0 Orlik.

Uczestniczył w bardzo licznych pokazach lotniczych najpierw na szybowcach, gdzie wyspecjalizował się w niskich lotach plecowych na szybowcu ”Jastrząb”. Następnie jako pilot wytwórni PZL -Okęcie uczestniczył w wielu akcjach akwizycyjnych i pokazach lotniczych demonstrując produkowane samoloty między innymi na Paryskim Salonie Lotniczym.

W latach 1970/71 uczestniczył w kontraktach agrolotniczych w Egipcie i Sudanie a w 1988r. przez pół roku w akcji pomocy dla ludności Etiopii. Za prace w przemyśle lotniczym został odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi. W roku 1990 był jednym z założycieli Klubu Pilotów Doświadczalnych.

Po zaprzestaniu pracy w wytwórni lotniczej był egzaminatorem Państwowej Lotniczej Komisji Egzaminacyjnej. Zgromadził łączny nalot na szybowcach ok. 2100 godzin i na samolotach ok. 13 000 godzin.

Zmarł nagle w Warszawie 2 lutego 2005 roku. Pochowany został na cmentarzu przy ul. Wałbrzyskiej w Warszawie.