Przejdź do treści
Źródło artykułu

Książka "SZYBOWCE. Historia rozwoju" doktora Andrzeja Glassa w sklepie dlapilota.pl

Miło nam poinformować, iż w ofercie sklepu dlapilota.pl pojawiła się książka "Szybowce. Historia rozwoju" autorstwa Andrzeja Glassa. Wydawnictwo umożliwia prześledzenie drogi jaką odbyły najbardziej wyrafinowane z aerodyn - szybowce. Autor przedstawia ich początki oraz wizję tego czym będą w przyszłości.

„Szybowce – Historia rozwoju” – książka, jakiej jeszcze nie było

"Kompendia wiedzy często mają taką przypadłość, że ich tytuły słabo informują o treści. Tak jest też z najnowszą książką Andrzeja Glassa „Szybowce – historia rozwoju”, której tematyka jest znacznie bogatsza niż skromny tytuł. W rzeczywistości jest to praca o rozwoju światowego szybownictwa z naciskiem na kwestie wynikające z relacji między tworzeniem techniki a jej użytkowaniem. Wydaje się, że w tym krótkim tytule najbardziej brakuje słowa wskazującego na geograficzny zasięg ujęcia tematu – może lepiej byłoby: „Szybowce świata”. Również podtytuł wart jest rozwinięcia, żeby przyszły czytelnik nie miał żadnych wątpliwości co do globalnego – w każdym aspekcie – potraktowania tematu: „Rozwój techniki i użytkowania od Leonarda da Vinci do drugiej dekady XXI wieku”.

Chociaż dzieło Glassa jest doktoratem obronionym niedawno w Instytucie Historii Nauki PAN, nieco tylko uzupełnionym dla potrzeb wydania książkowego, ma charakter... popularnej encyklopedii. Oba słowa kończące poprzednie zdanie wymagają objaśnienia. „Popularność” oznacza przystępność, o którą Autor zadbał unikając hermetycznej terminologii, gdzie to było możliwe. Czytamy więc „trwałość użytkowa” zamiast resursu, a jeśli pojawia się termin, na przykład, „termika naniesiona”, towarzyszy mu objaśnienie w nawiasie. Szczególną rolę w ułatwieniu odbioru spełniają rysunki poglądowe wykonane osobiście przez Autora, które też nasuwają myśl o encyklopedii. Co do tego porównania, to dotyczy, oczywiście, encyklopedii tematycznej, w której układ haseł podporządkowany jest narracji wykładu, a nie przypadkowej kolejności alfabetu.

Dzięki temu z książki dr. Glassa można korzystać na kilka sposobów – jeśli tradycyjnie, to należy przeczytać ją całą, zaliczając w ten sposób kurs historii szybowca i szybownictwa, czyli kilkunastu aspektów techniki lotniczej.

Jednak biorąc pod uwagę, że większość czytelników stanowić będą osoby obeznane z lotnictwem, bardziej prawdopodobne jest czytanie wybranych „haseł” w celu uzupełnienia wiedzy lub znalezienia odpowiedzi na choćby jedno, ale nurtujące pytanie. Jeśli więc ktoś chce wiedzieć, ile szybowców latało na świecie w 1925 roku, a ile jest ich teraz, to znajdzie statystyczny rozdział „Rozwój liczby szybowców” – tu trzeba pochwalić wykresy i grafy, obecne także w innych działach, co pozwala zmniejszyć ilość liczb w tekście i lepiej niż słowa ilustruje długotrwałe procesy. Natomiast gdybyśmy, mieszkając wakacyjnie nad jeziorem, rozmyślali o nim jako o ewentualnym wodowisku, to musimy przeczytać podrozdział „Wodnoszybowce” (cóż za rozczarowanie...). Osoby zainteresowane szczegółami konstrukcji, na przykład okuciami usterzenia, też znajdą odpowiednie „hasło” i rysunki.

Oczywiście, nie szczegóły i nie konstrukcje niszowe dominują w książce. Najwięcej miejsca zajęła historia szybowców wyczynowych podzielona na dwie części, gdyż Autor osobno przedstawił zagadnienia związane z rozwojem wiedzy o interakcji szybowca ze środowiskiem i osobno postęp w projektowaniu wynikający z pojawiania się nowych materiałów, technologii, zmian w sposobach szkolenia itp. czynników. Tabele i fotografie towarzyszące tej części nadają jej charakter katalogu z komentarzem. Ukoronowaniem dzieła są wnioski nazwane przez Autora „Prawidłowościami rozwoju szybowca” oraz prognoza dalszego rozwoju.

Przewidywania dr. Glassa uzupełnił w posłowiu zatytułowanym „Skrzydła dla XXI wieku” Sebastian Kawa. Rozważania 10-krotnego mistrza świata dotyczą przede wszystkim „rewolucji informatycznej”, która – jego zdaniem – zmniejszy znaczenie doświadczenia pilota, a tym samym zwiększy dostępność szybownictwa. Jeśli tak, to może kresem rozwoju jest automatyczny pilot wiozący pasażera obeznanego tylko z owiewką, fotelem i uprzężą?

Dodajmy, bibliografia „Szybowców” zajmuje 20 stron. Dr Andrzej Glass przeczytał bibliotekę, co zajęło mu lata, i teraz dał nam szansę uczynienia tego w czasie o wiele krótszym. Trudno przecenić taki dar".


Andrzej Glass, dr inżynier, konstruktor lotniczy, historyk lotnictwa. Pracował w PZL Okęcie jako konstruktor przy projekcie samolotu PZL-104 Wilga w zespole kierowanym przez mgr inż. Bronisława Żurakowskiego. W późniejszym okresie pracował naukowo w Instytucie Lotnictwa oraz w Instytucie Historii Nauki i Techniki PAN. Były redaktor naczelny miesięcznika „Technika lotnicza i astronautyka”. Jest autorem 82 książek w tym ponad 40 z historii techniki lotniczej. W roku 2012 obronił doktorat w Instytucie Historii Nauki PAN.


Informacje o książce:

Autor: Andrzej Glass
Posłowie: Sebastian Kawa
ISBN: 978-83-932826-7-8
Data premiery: 18/6/2016
Ilość stron: 361
Format: 205 x 290 mm (A4-)
Oprawa: miękka
Papier: biały, matowy
Ilustracje: czarnobiałe
Wydawnictwo: SCG


Premiera książki miała miejsce 18 czerwca o godz. 10.15 na tzw. "Glassówce" w sali Klubu Absolwenta Politechniki Warszawskiej, w Gmachu Głównym Politechniki Warszawskiej. Pozycję już teraz można kupić w sklepie dlapilota.pl


Przeczytaj również:
O motoszybowcu Bąk i jego replice na kolejnej Glassówce

FacebookTwitterWykop
Źródło artykułu

Nasze strony