20 lat służby

18 tysięcy godzin nalotu, udział w ponad 230 akcjach ratowniczych i 130 uratowanych osób to dorobek załóg śmigłowców typu W-3 wykonujących zadania w barwach lotnictwa Marynarki Wojennej. Jutro mija 20 lat od kiedy lotnicy morscy jako pierwsi w Siłach Zbrojnych rozpoczęli eksploatację tych maszyn. Trzy lata później do służby nad Bałtykiem weszła wersja ratownicza tego śmigłowca – W-3RM „Anakonda”.

28 lipca 1989 roku, do służby w ówczesnej 18. Eskadrze Lotnictwa Łącznikowego Marynarki Wojennej stacjonującej na lotnisku w Gdyni Babich Dołach wszedł pierwszy śmigłowiec W-3 „Sokół” w wersji transportowej. Miesiąc później do maszyny o numerze burtowym 0209 dołączyła druga – z numerem 0304. Znajdują się one obecnie na wyposażeniu klucza śmigłowców transportowych 28. Puckiej Eskadry Lotniczej. W powietrzu spędziły łącznie ponad 4400 godzin.

W 1991 roku dotychczasowa 18. Eskadra Lotnictwa Łącznikowego została przeformowana w 18. Eskadrę Lotnictwa Ratowniczo – Łącznikowego MW. 16 lipca 1992 roku na jej wyposażenie weszły pierwsze dwa śmigłowce ratownicze W-3RM „Anakonda” o numerach burtowych 0505 i 0506. Ta wersja śmigłowca W-3 wyprodukowanego przez zakłady lotnicze w Świdniku powstała na zapotrzebowanie lotnictwa MW. Kolejne maszyny lotnicy morscy otrzymali w 1993 (0511, 0512), 1996 (0513), 1998 (0813) i 1999 roku (0815). Ostatni, najnowszy śmigłowiec tego typu z numerem burtowym 0906 wszedł do służby w 2002 roku. Dwie najstarsze „Anakondy” znajdują się obecnie na wyposażeniu 29. Eskadry Lotniczej w Darłowie, pozostałe - na wyposażeniu 28. Eskadry Lotniczej w Gdyni Babich Dołach.

Śmigłowce W-3RM systematycznie uczestniczą w krajowych i międzynarodowych manewrach. Ich załogi wielokrotnie reprezentowały lotnictwo Marynarki Wojennej na pokazach lotniczych w kraju i za granicą. Łączenie maszyny te wykonując swoje zadania spędziły w powietrzu 18 tysięcy godzin. Od 1995 roku załogi W-3RM pełniące dyżury w systemie ratownictwa morskiego i lotniczego uczestniczyły w ponad 230 akcjach ratując życie 130 osób.

W-3RM „Anakonda” jest śmigłowcem przeznaczonym do wykonywania zdań poszukiwawczo - ratowniczych nad wodą i lądem, w zróżnicowanych warunkach atmosferycznych w dzień i w nocy. Na pokład może zabrać do 8 rozbitków. Jest wyposażony w dźwig burtowy z wciągarką elektryczną przeznaczoną do podnoszenia lub opuszczania ludzi i ładunków za pomocą pętli, chusty, dwuosobowego kosza ratowniczego lub noszy. Śmigłowiec posiada sześć nadmuchiwanych pływaków rozmieszczonych wokół kadłuba, dzięki którym po wodowaniu w sytuacji awaryjnej załoga i pasażerowie mają czas na ewakuację. Trzy „Anakondy” są wyposażone w system obserwacji w podczerwieni FLIR a jedna w system obserwacyjny SAFIRE sprzężony z reflektorem (tzw. szperaczem). W skład załogi W-3RM wchodzi dowódca, drugi pilot, technik pokładowy, lekarz i ratownik.

Lata służby i doświadczeń sprawiły, że maszyny te zdobyły uznanie lotników morskich dlatego niektóre z nich dorobiły się swoich nieoficjalnych imion: „Kaśka”, „Pszczółka”, „Mało-lata” czy „Siłacz”. Najstarszy śmigłowiec transportowy z nr 0209 nazywany jest „Babcią”.