Francuzi i Polak na podium w Mistrzostwach Świata w Wyścigach Szybowcowych!

We włoskim Varese zakończyły się tegoroczne Mistrzostwa Świata w Wyścigach Szybowcowych. Nowym Mistrzem Świata został Francuz – Maksymilian Seis. Sebastian Kawa, reprezentant Polski wraca do kraju jako drugi Wicemistrz Świata.

Scenariusz tegorocznych Szybowcowych Mistrzostw Świata zdecydowanie napisała pogoda. Z ośmiu zaplanowanych wyścigów, odbyło się zaledwie pięć. A ostatniego wyścigu nie ukończył żaden z zawodników.

O najwyższe trofeum walczyli piloci z 10 krajów. Nowym Mistrz Świata jest Maksymilian Seis (FRA), najmłodszy zawodnik, startujący w Varese. Srebrny medal zdobył Christophe Ruch (FRA), a brązowy medal poszybował do Sebastiany Kawy (POL). Drugi reprezentant Polski, debiutant Zdzisław Bednarczuk z Aeroklubu Bielsko-Bialskiego, uplasował się na 20. pozycji.

Brawa dla wszystkich Mistrzów i wszystkich pilotów!

(fot. FAI Sailplane Grand Prix/Facebook Official Fanpage)

Rys historyczny zawodów

Pierwsze Szybowcowe Mistrzostwa Świata w Wyścigach Szybowcowych były rozegrane na francuskim lotnisku Saint Auban we wrześniu 2005 roku. W dniach od 19 do 24 grudnia 2007 roku, na nowozelandzkim lotnisku w Omarama odbyła się druga edycja mistrzostw. Trzecie rozegrano w Santiago de Chile w pierwszej dekadzie stycznia 2010 roku a czwarte w 2011 roku zorganizowali Niemcy na lotnisku Wasserkuppe. Gospodarzem piątych mistrzostw, które odbyły się w maju 2013 roku na Alpejskim lotnisku Sisteron ponownie była Francja. Trzy razy z rzędu (2005, 2007, 2010) tytuł Mistrza Świata we wspaniałym stylu zdobył Sebastian Kawa – lider światowego rankingu pilotów szybowcowych FAI. Nasz pilot latał na polskim szybowcu Diana 2. W czwartych nasz mistrz nie startował z uwagi na kłopoty sprzętowe. Mistrzem został Włoch Giorgio Galetto. W ostatnich mistrzostwach Polak zdobył srebrny medal, nieznacznie ustępując w punktacji Francuzowi Didier Hauss.

Podstawowe zasady mistrzostw Grand Prix są proste i wyglądają następująco:

Jest to nowy typ zawodów, których głównym celem jest poprawa medialności sportu szybowcowego. Regulamin został zmodyfikowany w sposób pozwalający łatwiej zrozumieć istotę rywalizacji sportowej szybowników. Konkurencje będą rozgrywane przez 8 dni. Zwykle rozgrywa się jedną konkurencję jednego dnia. Zwycięzcą jest pilot, który pokona wyznaczoną trasę w najkrótszym czasie. (Wynik zawodnika jest wyrażony w godzinach, minutach i sekundach). Punktacja jest zbliżona do mistrzostw w samochodowej Formule 1. Zwycięzca dnia otrzymuje 10 punktów za konkurencję, drugi pilot dnia 8 punktów i pozostali za każde miejsce o jeden punkt mniej aż do dziewiątego zawodnika, który zdobywa 1 punkt. Piloci zajmujący miejsca od dziesiątego w dół nie otrzymują punktów. Mistrzem Świata zostaje pilot, którego suma punktów zdobytych w poszczególnych konkurencjach jest najwyższa.

Jak wyglądają konkurencje?

Organizator wyznacza trasę, która najczęściej przybiera kształt wieloboku o tym samym przebiegu i długości dla wszystkich zawodników. Odległość jest liczona od środka linii startu (o długości 5 km ulokowanej w pobliżu lotniska) przez wyznaczone punkty zwrotne do środka linii mety (o długości 0,5 km) usytuowanej na lotnisku. Minimalna długość trasy wynosi 100 km a maksymalna zależy od warunków meteorologicznych i przeważnie nie przekracza 400 km. Zawodnicy zwykle osiągają średnie prędkości na trasie od 50 do 150 km/h. Prędkość średnia jest uzależniona od umiejętności pilota, osiągów szybowca i warunków meteorologicznych. Czas jest liczony dla wszystkich od tego samego momentu (równoczesny czas startu lotnego – „Regatta Start”) zwykle 20-30 minut po starcie ziemnym ostatniego pilota. Dzięki temu pilot, przecinający metę jako pierwszy, zawsze jest zwycięzcą konkurencji.