Trening z tankowania F-16

05.02 Bazowanie na lotnisku 3. Skrzydła Lotnictwa Transportowego zakończył KC-135 Francuskich Sił Powietrznych. Samolot wykonywał loty z 33. Bazy Lotniczej w Powidzu podczas których załogi myśliwców mogły przećwiczyć trudny manewr uzupełniania paliwa w powietrzu.

Czwartego lutego załogi polskich F-16 mogły sprawdzić swoje umiejętności. Dzień treningu dla „Jastrzębi” był bardzo słoneczny. Technicy od wschodu słońca przygotowywali samolot - cysternę do misji. Załoga KC-135 analizowała prognozę pogody oraz potwierdzała zgodę na planowaną trasę. Kiedy już wszystko zostało dopięte na ostatni guzik, zgody potwierdzone i pogoda sprawdzona pojechaliśmy do samolotu. Kadłub KC-135 lśnił w jasnych promieniach nisko zawieszonego nad horyzontem zimowego słońca. Poranek na lotnisku ma w sobie zawsze coś magicznego to ostatnie chwile po ciszy nocy, które już wkrótce przeszyje ryk potężnych silników. Samolot przygotowany był perfekcyjnie, po próbie wszystko było w porządku, więc zaczęliśmy kołowanie. KC-135 leniwie potoczył się na pas. Cztery silniki miarowo wprowadzane na obroty startowe niemal wyrywały samolot w górę, ostatnie sprawdzenie przyrządów i po chwili byliśmy w powietrzu.

Rzut oka przez okno - ależ mamy zimę w tym roku – „ Na całej połaci śnieg …”. Trudno prowadzić nawigację wzrokową w takich warunkach. My wznosimy się coraz bardziej i kierujemy do strefy tankowania w powietrzu. W radiu słychać koordynaty, załoga stosuje się całkowicie do zaleceń Warszawy Radar. Po zajęciu miejsca w strefie chwila przerwy. Można rozpiąć pasy i zacząć podziwiać to wszystko czego nie widać z poziomu ziemi. Tutaj w górze pięknie świeci słońce, trudno wytrzymać bez okularów przeciwsłonecznych. Niewielkie chmurki przysłaniają miasta i wioski. Z góry czasami trudno odróżnić czy to tak dużo śniegu czy chmury. W radiu słychać, że koniec uniesień. Trzy Jastrzębie już zmierzają w naszą stronę. „Chcesz mieć zdjęcia to chodź”- ponagla operator. Zabieram aparaty i idę prowadzony przez przestronny kadłub KC-135 a pod nogami mam … zbiorniki wypełnione paliwem lotniczym – przecież to latająca cysterna !!! Przez ułamek sekundy myśli koncentrują się na tym mało istotnym fakcie. Moje zadanie jest inne - mam sfotografować Jastrzębie podczas treningu z tankowania. Miejsce dla fotografa jest mało wygodne, prawie leżące. Dla rozładowania napięcia od razu próbuję żartować. Wy Francuzi to potraficie sobie miejsce pracy zorganizować, niby w pracy a na leżąco. W odpowiedzi zobaczyłem tylko białe zęby operatora w uśmiechu od ucha do ucha a na horyzoncie widać już było trzy małe punkty to F-16 zajmowały pozycje do tankowania. Boom opuszczony, rozpoczął się trening już nie nikt nie żartuje, operator w skupieniu wpatruje się w każdy ruch myśliwca delikatnie operując boomem. Piloci F-16 powoli zbliżają się do cysterny. Wreszcie jest kontakt, lampka świeci, operator potwierdza i zaznacza w notatniku prawidłowe połączenie. Po chwili następuje rozłączenie i samolot oddala się od tankowca na bezpieczną odległość. Po chwili kolejne podejście. Kontakt, lampka świeci, operator potwierdza. Każdy pilot wykonuję kilka połączeń. Czas gra tutaj decydującą rolę - w kolejce czekają następni chcący się sprawdzić w sztuce uzupełniania paliwa w powietrzu. Kolejne samoloty zbliżają się do cysterny. Jest „szparka” (samolot w wersji z dwoma fotelami) tzn., że któryś z pilotów nabędzie dziś nowe uprawnienie. Kontakt - lampka świeci - operator potwierdza, całkiem sprawnie to idzie. Niezły młyn - nawet nie zauważyłem jak zmienili się operatorzy - dla nich to przecież też trening. Po sześciu godzinach wróciliśmy do Powidza. Bezchmurna pogoda i doskonałe widzialności sprawiły, że droga startowa była widoczna z bardzo daleka. Wśród zasypanych pól i łąk rzuca się w oczy czarny, szeroki pas bez śniegu. Bez obawy w 3. Skrzydle Lotnictwa Transportowego w Powidzu lotnisko mamy czynne 24h na dobę, siedem dni w tygodniu.

Autor: kpt. Robert Kozłowski
 
Wiecej zdjęć na stronie Sił Powietrznych.