Raport końcowy PKBWL: „Przyziemienie nastąpiło na utwardzonej powierzchni znajdującej się na terenie złomowiska…”

Państwowa Komisja Badania Wypadków Lotniczych opublikowała raport końcowy z wypadku spadochroniarza, do którego doszło 8 maja 2021 r. na lotnisku w Piotrkowie Trybunalskim (EPPT).

W raporcie 2021/1033 czytamy:

W dniu 8 maja 2021 r., na terenie lotniska Aeroklubu Ziemi Piotrkowskiej (EPPT) odbywały się skoki spadochronowe z samolotu SC-7 Short Skyvan. Start samolotu do wylotu nr 8 nastąpił około godziny 15:30. Na pokładzie znajdowało się siedemnastu skoczków spadochronowych, którzy mieli wykonać skoki z wysokości 4000 m AGL. W strefie zrzutu znajdującej się po zachodniej (nawietrznej) stronie lotniska, na wysokości 4000 m, o godzinie 15:53, samolot opuściła grupa sześciu skoczków celem wykonania zadania skydiving „TRACK”  . 

Oddzielenie skoczków od statku powietrznego przebiegało w sposób prawidłowy a swobodne spadanie było stabilne do momentu rozpoczęcia otwierania spadochronów. Zrzut skoczków odbywał się nad chmurami z ograniczoną widocznością ziemi. Według eksperta Komisji skoczek biorący udział w zdarzeniu zainicjował proces otwarcia spadochronu na wysokości około 1100-1000 m. Pełne otwarcie czaszy nastąpiło po zachodniej (nawietrznej) stronie lotniska na wysokości około 850 m. 

Natomiast organizator wysokość otwarcia określił na niską bez podania wysokości. Następnie skoczek szybował z wiatrem w kierunku zamierzonego miejsca lądowania. Na torze lotu przed planowanym miejscem przyziemienia znajdowały się liczne przeszkody terenowe w postaci zabudowań, ogrodzeń oraz linii kolejowej. Skoczek nie osiągnął zaplanowanego miejsca lądowania. Przyziemienie nastąpiło na utwardzonej powierzchni znajdującej się na terenie złomowiska oddalonego o ok. 650 m od planowanego miejsca przyziemienia po nawietrznej stronie lotniska. 

Kontakt z ziemią nastąpił o godzinie 15:56. Wskutek zderzenia z ziemią z dużą prędkością skoczek doznał urazu miednicy. Organizator skoków skierował grupę poszukiwawczą w celu odnalezienia skoczka. W związku z tym, że miejsce lądowania znajdowało się na terenie ogrodzonym odnalezienie go było utrudnione. Osoba postronna, która zauważyła skoczka, powiadomiła służby ratownicze około pół godziny po zaistnieniu zdarzenia. Po przybyciu ratowników na miejsce zdarzenia wezwano śmigłowiec LPR, który przetransportował poszkodowanego skoczka do szpitala. 

Niezależnie od miejsca i wysokości napełnienia się czaszy spadochronu, biorąc pod uwagę lokalne uwarunkowania terenowe, skoczek powinien zawczasu zaplanować bezpieczne miejsce przyziemienia. Szacowanie dolotu do zaplanowanego miejsca przyziemienia musi uwzględniać odległość poziomą, prędkość postępową i opadania spadochronu, prędkość i kierunek wiatru, oraz wszelkie przeszkody znajdujące się na torze lotu. Zgodnie z dobrą praktyką – skoczek już na wysokości około 500 m nad ziemią powinien ocenić, czy przy panujących wyżej wymienionych warunkach jest w stanie bezpiecznie osiągnąć miejsce lądowania. Jeśli nie, to powinien niezwłocznie wybrać alternatywne bezpieczne miejsce lądowania z daleka od przeszkód terenowych.

Ustalenia:
1. Spadochron był dopuszczony do użytkowania zgodnie z obowiązującymi przepisami. 
2. Położenie rejonu zrzutu skoczków uwzględniało prędkość i kierunek wiatru. 
3. Opuszczenie samolotu i szybowanie skoczków w formacji „skydiving TRACK” odbyło się z ograniczoną widocznością ziemi. 
4. Pełne otwarcie spadochronu nastąpiło na wysokości ok. 850 m. 
5. Skoczek lądował poza lotniskiem na utwardzonym placu, około 650 m od planowanego miejsca lądowania, po zachodniej (nawietrznej) stronie lotniska. 
6. Przyziemienie odbyło się z tylno-bocznym wiatrem. 

Przyczyny zdarzenia: 
1. Błędna ocena możliwości dolotu do lotniska, co w konsekwencji skutkowało przyziemieniem w miejscu z przeszkodami terenowymi (płoty, ulica, nawierzchnia asfaltowa i betonowa, budynek, itd.). 
2. Błąd w technice lądowania polegający na przyziemieniu z tylnobocznym wiatrem. 
Czynniki sprzyjające zaistnieniu zdarzenia: 
1. Ograniczona widzialność ziemi podczas swobodnego spadania, co mogło utrudnić określenie przez skoczka własnej pozycji względem planowanego miejsca lądowania. 
2. Pierwszy skok w sezonie po przerwie zimowej. 

Zalecenia dotyczące bezpieczeństwa:

Komisja nie zaproponowała zaleceń dotyczących bezpieczeństwa

Raport Końcowy 2021/1033 dostępny jest tutaj (LINK)