MTBiGM: Rozporządzenie ws. wymagań dla lotnisk użytku publicznego o ograniczonej certyfikacji

W dniu 10 lipca 2013 roku w Dzienniku Ustaw RP zostało opublikowane Rozporządzenie Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej z dnia 18 czerwca 2013 r. w sprawie wymagań technicznych i eksploatacyjnych w stosunku do lotnisk użytku publicznego, dla których została wydana decyzja o ograniczonej certyfikacji  (Dz.U. z 2013 r. poz. 799). Rozporządzenie stanowi wykonanie upoważnienia ustawowego wynikającego z art. 59a ust. 6 ustawy Prawo lotnicze z dnia 3 lipca 2002 r. Rozporządzenie ma na celu określenie wymogów technicznych i eksploatacyjnych dla lotnisk użytku publicznego, dla których wydano decyzję o ograniczonej certyfikacji, w której zawarto rodzaje lotów, jakie mogą być wykonywane na danym lotnisku, czas w jakim  mogą być obsługiwane loty na lotnisku oraz charakterystykę techniczną statków powietrznych, jakie mogą lądować i startować z tego lotniska. Pojęcie lotniska użytku publicznego o „ograniczonej certyfikacji” zostało wprowadzone do znowelizowanej ustawy – Prawo lotnicze (zmiany wprowadzone ustawą z dnia 30 czerwca 2011 roku o zmianie ustawy – Prawo lotnicze oraz niektórych innych ustaw - Dz.U. Nr 170 poz. 1015).

W porównaniu z lotniskami podlegającymi „pełnej” certyfikacji, o których mowa w art. 59a ust. 1 pkt 1 ustawy Prawo lotnicze, których dotyczy rozporządzenie nr 216/2008/WE – w niniejszym rozporządzeniu proponuje się, aby wymagania dla lotnisk ograniczonej certyfikacji były łagodniejsze. Mając na uwadze powyższe, za podstawę wymagań technicznych przedmiotowego rozporządzenia przyjęto wymagania jak dla lotnisk użytku wyłącznego.

Biorąc pod uwagę, iż wytyczne zawarte w delegacji do wydania rozporządzenia wskazują, że wymagania dla lotnisk użytku publicznego, dla których została wydana decyzja o ograniczonej certyfikacji mają być uzależnione od typu i charakterystyk lotniska oraz rodzaju ruchu lotniczego, rozporządzenie określa wymagania w stosunku do lotnisk dla samolotów z drogą startową bez nawierzchni sztucznej, lotnisk dla samolotów posiadających nawierzchnię sztuczną oraz wymagania w stosunku do lotnisk dla śmigłowców. Ze względu na rodzaj wykonywania operacji lotniczych rozróżniono wymagania dla lotnisk eksploatowanych tylko w dzień oraz dla lotnisk wykorzystywanych także nocą, jak również zastosowano szczególne wymagania dla lotnisk, z których wykonywane są loty handlowe.

Jako podstawę dla wymagań określonych w rozporządzeniu (szczególnie dla lotnisk z drogą startową o nawierzchni sztucznej) przyjęto również wymogi wyszczególnione w Załączniku 14 „Lotniska” do Konwencji o międzynarodowym lotnictwie cywilnym, składającego się z tomu I – „Projektowanie i eksploatacja lotnisk” oraz tomu II – „Lotniska dla śmigłowców”. Przytoczone Załączniki określają międzynarodowy standard bezpieczeństwa dla lotnisk, jednakże skierowane są przede wszystkim do lotnisk użytku publicznego.

W przedmiotowym rozporządzeniu zastosowano jednocześnie wyłączenia tych przepisów, których stosowanie nie jest niezbędne w stosunku do lotnisk użytku publicznego, dla których wydano decyzję o ograniczonej certyfikacji, a ich stosowanie mogłoby pociągnąć za sobą niewspółmierne koszty. Jednocześnie należy zwrócić uwagę, że rozporządzenie posługuje się technicznym podziałem lotnisk ze względu na kod referencyjny i tym samym wiele wymagań jest uzależnionych od tego kodu.

Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia jego ogłoszenia.