Kpt. pilot Franciszek Jach patronem 31 Bazy Lotnictwa Taktycznego

W związku z Decyzją Nr 127/MON MINISTRA OBRONY NARODOWEJ z dnia 13 września 2022 r. 31 Baza Lotnictwa Taktycznego w Poznaniu otrzymała Patrona:

§ 1
 . 31. Baza Lotnictwa Taktycznego otrzymuje imię kpt. pil. Franciszka Jacha, ur. 28 stycznia 1894 r. – w Januszkowie pow. Żnin, zmarłego 13 maja 1944 r. w Lublinie.
 
Sylwetka bohatera - przebieg służby:

1912-1914 – członek organizacji niepodległościowych: związku „Czerwonej Róży”, towarzystwa im. Tomasza Zana oraz Polskich Drużyn Strzeleckich.
15.11.1914 – wcielenie do armii pruskiej. Udział w bitwie pod Verdun oraz walkach na froncie wschodnim.
01.06.1917–15.03.1918 – szkolenie lotnicze na lotnisku Poznań – Ławica (4 zapasowy odział lotniczy).
1918 – skierowanie jako lotnika do szkoły strzelców samolotowych w Belgii. Udział w walkach lotniczych nad Francją.
15.11.1918 – zakończenie służby w armii pruskiej.
29.12.2018 – organizacja i udział w powstaniu wielkopolskim, dowódca struktur m. Wapno w walkach pod Mroczą, Ślesinem, Szubinem i Żninem.
27 grudnia 1918 dostarczając z niemieckim pilotem Paulem Pohlem samolot do Berlina, nakłonił go do lotu do swojej rodzinnej wsi Wapno, gdzie samolot przejęli powstańcy. W taki sposób na 10 dni przed zdobyciem lotniska w Ławicy powstańcy zdobyli swój pierwszy samolot.
6-10.01.1919 – pobyt w niewoli niemieckiej.
18.01.1919 – rozpoczęcie służby w czasie organizacji wielkopolskiej bazy lotniczej Stacja Lotnicza Ławica w stopniu sierżanta pilota.
1919 – rozpoczęcie studiów wyższych na Wydziale Prawa w Poznaniu.
12.02.1919 – służba w 1. wielkopolskiej eskadrze lotniczej polnej.
26.04.1919 – mianowanie podporucznikiem Wojska Polskiego, po przystąpieniu do egzaminu aspirantów oficerskich na podporuczników w lotnictwie.
14.03.1919 – udział w wojnie polsko – ukraińskiej.
08.05.- 05.06.1919 – pobyt w niewoli ukraińskiej.
03.09.1919 – walki na froncie litewsko – białoruskim w strukturach 12. eskadry wywiadowczej.
01.11.1920 – mianowany kapitanem.
01.12.1920 – objęcie stanowiska dowódcy eskadry szkolnej w Oficerskiej Szkole Obserwatorów Lotniczych w Toruniu.
09.1922 – uczestnictwo w grupie założycielskiej Związku Lotników Polskich.
10.11.1922 – przeniesienie do 3. pułku lotniczego.
1922-1923 – dowódca 5. eskadry lotniczej.
03.01-01.10.1924 – kurs szkoleniowy młodszych oficerów w Chełmnie.
27.02.1925 – objecie stanowiska Komendanta Sekcji Ćwiczeń.
17.03.1925 – objecie stanowiska dowódcy 112. eskadry myśliwskiej.
29.05.1925 – udział w II Wszechpolskim Konkursie Szybowców w Gdyni.
18.03.1926 – pełnienie obowiązków dowódcy III Dywizjonu Myśliwskiego.
08.1926 – dowódca 112. eskadry myśliwskiej.
02.11.1927 – skierowanie na I Kurs Dowódców Eskadr w Centrum Wyszkolenia Oficerów Lotnictwa w Dęblinie. Ukończenie z wyróżnieniem.
03.04.1928 – dowódca 112. eskadry myśliwskiej.
5.07.1929 – objecie stanowiska dowódcy eskadry treningowej 3. pułku lotniczego.
23.12.1929 – oficer nadzoru technicznego w Centrum Wyszkolenia Oficerów Lotnictwa w Dęblinie.
07.09.1931 – ustanowienie rekordu Polski w długotrwałości lotu na prototypie szybowca.
06.1933 – przejście w stan spoczynku.
01.09.1939 – zmobilizowany, udział w wojnie obronnej 1939 roku, członek Związku Walki Zbrojnej oraz Armii Krajowej.
11.05.1944 – ciężko ranny w czasie nalotu samolotów radzieckich na Lublin

Przyznane odznaczenia:

Krzyż Srebrny Orderu Wojskowego Virtuti Militari (nr 3230);
Krzyż Walecznych (dwukrotnie);
Srebrny Krzyż Zasługi;
Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918-1921;
Medal 10-lecia Odzyskania Niepodległości;
Polowa Odznaka Pilota (nr 32).
 
 Bibliografia

1. Zygmunt Bulzacki, Lotnictwo w Powstaniu Wielkopolskim, 1969 r.
2. Andrzej Glass, Polskie konstrukcje lotnicze 1893-1939, 1976 r.
3. Hubert Kazimierz Kujawa, Księga lotników polskich poległych, zmarłych i zaginionych w latach 1939-1946, 1989 r.
4. Krzysztof Hoff, Skrzydła Niepodległej, 2005 r.
5. Marek Rezler, Powstanie Wielkopolskie, 2008 r.