Spadochroniarze w kanadyjskim Quebecu

Ćwiczyli wspinaczkę po zamarzniętym wodospadzie, korzystali z sani śnieżnych i desantowali się w metrowe zaspy – żołnierze 6 Brygady Powietrznodesantowej przeszli dwutygodniowy trening w warunkach subarktycznych. Polskich spadochroniarzy zaprosił na wspólne szkolenie do bazy Valcartier w Quebecu 22 Królewski Regiment Armii Kanadyjskiej.

– Staramy się, by w szkoleniu arktycznym w Kanadzie uczestniczyli żołnierze z różnych pododdziałów brygady. Tym razem trening w trudnych warunkach klimatycznych przeszli żołnierze z 18 Bielskiego Batalionu Powietrznodesantowego – mówi por. Agata Niemyjska, oficer prasowy 6 Brygady Powietrznodesantowej. Dodaje, że polscy żołnierze wyjeżdżają na szkolenia do kanadyjskiego Quebecu od kilku lat.

W tym roku byli to żołnierze z 2 kompanii szturmowej 18 Batalionu. Spadochroniarze za ocean polecieli na zaproszenie 22 Królewskiego Regimentu Armii Kanadyjskiej, który stacjonuje w bazie Valcartier (prowincja Quebec). Dołączyli tam do szkolenia kanadyjskiej kompanii powietrznodesantowej. – To nie było nasze pierwsze spotkanie ze spadochroniarzami tej kompanii. Wcześniej szkoliliśmy się razem w Polsce, między innymi podczas ćwiczenia „Anakonda” – mówi por. Piotr Wojnarowski, dowódca plutonu, który szkolił się w Kanadzie.

Skok w śnieżne zaspy

Dwutygodniowy pobyt Polaków w Kanadzie był podzielony na dwie części: szkoleniową i taktyczną. Na początek żołnierze mieli chwilę na aklimatyzację. Poznawali jednostkę, jej tradycje, historię i wyposażenie. Uczyli się także o zasadach działania w niskiej temperaturze. Potem przyszedł czas na zajęcia praktyczne. – Zanim jednak ruszyliśmy w teren, Kanadyjczycy wyposażyli nas w odpowiedni sprzęt – opowiada por. Wojnarowski. Polacy otrzymali np. specjalistyczne obuwie arktyczne, a także rakiety śnieżne, namioty, kuchenki, piecyki do ogrzewania oraz tobogany, czyli sanie śnieżne do przewożenia ładunków lub rannych. – Poza tym korzystaliśmy z wyposażenia i umundurowania, które przywieźliśmy z Polski – dodają spadochroniarze.

Żołnierze przeszli także podstawowe, naziemne szkolenie spadochronowe. Poznali budowę i zasady działania spadochronów CT-1, uczyli się także o kanadyjskich procedurach obowiązujących skoczków w czasie desantowania, zasadach zachowania się na pokładzie samolotu oraz w czasie lotu ze spadochronem. – Kanadyjskie zasady desantowania są bardzo zbliżone do tych obowiązujących w Polsce. Szkolenie było jednak obowiązkowe. Przygotowywało nas do skoków z pokładu samolotu C-130 Hercules – mówi dowódca polskiego plutonu. – Najważniejszą zmianą jest to, że w Polsce z pokładu C-130 Hercules desantujemy się przez boczne drzwi, a w Kanadzie skakaliśmy z rampy – podaje przykład st. kpr. Grzegorz Popikz 18 Batalionu.

(fot. Aviator Justine Dusablon)

Tuż po szkoleniu naziemnym żołnierze wykonali skok z wysokości 400 m. – Nie było dużego mrozu, zaledwie minus 10 stopni Celsjusza, więc skok był całkiem przyjemny. Ale najfajniejsze było miękkie lądowanie. Wpadliśmy bowiem w metrową warstwę puchu, która zamortyzowała spotkanie z ziemią – przyznaje st. kpr. Popik.

Razem z Kanadyjczykami polscy żołnierze wzięli także udział w kursie wspinaczki. Początkowo trenowali na ściance wspinaczkowej, by później spróbować swoich sił na zamarzniętym wodospadzie o wysokości ponad 20 m. – Nie było to proste zadanie, ale dużo się nauczyliśmy – przyznają żołnierze.

Ponadto spadochroniarze poznali zasady przetrwania w klimacie subarktycznym. Uczyli się, jak używać toboganów, jak rozbijać namioty i w odpowiedni sposób podgrzewać w nich temperaturę za pomocą lamp i kuchenek naftowych. Ćwiczyli także marsze z użyciem rakiet śnieżnych. – Nie jest to trudne, ale trzeba się przyzwyczaić – opisuje por. Wojnarowski. Dodaje, że poruszanie się w śnieżnych zaspach było utrudnione chociażby dlatego, że żołnierze ciągnęli ważące 100 kg sanie z wyposażeniem.

Szturm na lotnisko

Polacy wzięli także udział w ćwiczeniu taktycznym „Pegase Nordique”. Kanadyjsko-polska kompania spadochroniarzy miała zdobyć lotnisko i zniszczyć znajdującą się na nim stację lokacyjną rebeliantów. Pododdziały musiały się desantować – na powierzchnię zamarzniętego jeziora znajdującego się w pobliżu lotniska. Niestety ze względu na złe warunki pogodowe, loty wstrzymano, więc żołnierze przemieścili się w rejon operacji wojskowymi samochodami. – Przystąpiliśmy do wykonywania zadania, tak jakby właśnie odbyło się desantowanie. Z całym ekwipunkiem przeszliśmy po zamarzniętym jeziorze i przeprowadziliśmy szturm na pobliskie lotnisko – relacjonuje por. Wojnarowski. Później żołnierze wycofali się do lasu, gdzie musieli rozbić obozowisko i spędzić noc. – Zanim jednak rozstawi się namioty, trzeba założyć rakiety i przygotować teren, czyli... ubić śnieg. Dopiero po kilkudziesięciu minutach „ubijania” rozkładaliśmy pomiędzy zaspami dziesięcioosobowe namioty. Nocny wypoczynek był krótki, bo o świcie musieliśmy przeprowadzić szturm na kolejny obiekt przeciwnika – dodaje porucznik.

(fot. Aviator Justine Dusablon)

Żołnierze w czasie ćwiczenia „Pegase Nordique” wykonywali także patrole piesze, formowali różnego rodzaju szyki bojowe oraz trenowali stosowanie sygnałów patrolowych. Poznali także broń używaną przez Kanadyjczyków, czyli m.in. karabinek C-7. Szkolenie taktyczne zakończył skok spadochronowy w bazie Valcartier z pokładu śmigłowca CH-47 Chinook. – Takie wyjazdy to doskonała szkoła. Żołnierze uczą się nie tylko działania w nieznanym terenie i surowym klimacie. W takich miejscach człowiek walczy bardziej ze środowiskiem niż przeciwnikiem – mówi por. Wojnarowski.

Obecnie w Kanadzie na szkoleniu inżynieryjno-saperskim przebywa druga grupa żołnierzy z 18 Batalionu Powietrznodesantowego. Do kraju wrócą w połowie miesiąca.

MKS