Przejdź do treści
Źródło artykułu

Z serii "Spotkania przy samolocie": Messerschmitt Bf 109

W dniu 29 września 2024 r. (niedziela), o godzinie 12.00 Muzeum Lotnictwa Polskiego zaprasza na kolejne spotkanie prowadzone przez Jana Hoffmanna.

Zaproszenie na opowieść o historii lotnictwa kierowane jest zarówno do młodzieży, jak i dorosłych.

Prowadzone będą rozmowy o legendarnym niemieckim samolocie myśliwskim Messerschmitt Bf 109 (nazywanym też Me 109) oblatanym 28 maja 1935 roku. Samolot powstały w połowie lat 30-tych stał się jednym z lepszych myśliwców na świecie. Zadebiutował w wojnie domowej w Hiszpanii, gdzie wykazał swoją wyższość techniczną na samolotami przeciwnika. Po wybuchu II wojny podlegał ciągłym udoskonaleniom, które czyniły z niego niezwykle groźną maszynę bojową. Był obok Fw 190 podstawą niemieckiego lotnictwa myśliwskiego. Zapisał się na stałe w historii światowego lotnictwa. Uczestnicy spotkania poznają historię rozwoju i konstrukcję tego bardzo interesującego samolotu.

Messerschmitt Bf 109 był jednomiejscowym myśliwskim dolnopłatem o konstrukcji całkowicie metalowej z chowanym podwoziem. Eksploatowany w różnych wersjach od 1937 aż do 1945 roku, należy do grona najsławniejszych samolotów w dziejach lotnictwa.

Bf 109 (Me 109) jest przykładem w miarę logicznego rozwoju konstrukcji odpowiadającej zmianom w wojnie powietrznej.

Bf 109 był samolotem bardzo trudnym do pilotażu w fazie startu i lądowania. Po oderwaniu kółka ogonowego od nawierzchni lotniska w czasie startu, lub po dotknięciu podwoziem głównym podłoża w czasie lądowania skrzydło samolotu wykazywało natychmiastową, stałą tendencję do opadania. Także kołowanie po płycie lotniska odbywało się na oślep, gdyż osłona silnika zasłaniała pilotowi widok na wprost.

Najlepsze właściwości pilotażowe i manewrowe Bf 109 osiągał w zakresie prędkości 350-420 km/h, przewyższając pod tym względem nawet swojego najgroźniejszego konkurenta Supermarine Spitfire. Powyżej prędkości 400 km/h w wersjach B, C, D, oraz powyżej 485 km/h w wersji E wraz ze wzrostem prędkości opór sterów stopniowo zwiększał się, zmuszając pilota do użycia coraz większej siły przy zmianie kierunku lub wysokości lotu. Tym samym reakcje samolotu następowały z wyraźnym opóźnieniem. Identyczna sytuacja następowała w czasie lotu nurkowego, gdzie w górnych zakresach prędkości użycie steru kierunku przez pilota było mocno problematyczne.

Egzemplarz samolotu Messerschmitt Bf 109G-6 „czerwona trójka” prezentowany w Muzeum Lotnictwa Polskiego posiada numer fabryczny 163306. Wytwórnię Messerschmitt Werke w Regensburgu opuścił 11 maja 1944 r i trafił do jednostki treningowej Jagdgruppe West. Na samolocie tym w dniu 28 maja 1944 roku, we wczesnych godzinach rannych do lotu ćwiczebnego wystartował Feldwebel Ernst Pleins. O godzinie 8.30, tuż po jednym z treningowych startów, samolot wpadł do pobliskiego jeziora Trzebuń. Pilot zginął na miejscu. Staraniem Fundacji „Polskie Orły” wrak samolotu został wydobyty w 2000 roku, a następnie odrestaurowany. Samolot był czasowo eksponowany w Muzeum Lotnictwa Polskiego. W październiku 2014 r. ponownie znalazł się w MLP jako depozyt długoterminowy.

FacebookTwitterWykop
Źródło artykułu

Nasze strony