Z serii "Spotkania przy samolocie": Junkers Ju 88

W dniu 18 sierpnia 2019 r. (niedziela), o godzinie 12.00 Muzeum Lotnictwa Polskiego zaprasza na kolejne spotkanie prowadzone przez Jana Hoffmanna.

Zaproszenie na opowieść o historii lotnictwa kierowane jest zarówno do młodzieży, jak i dorosłych.

Prowadzone będą rozmowy o bardzo znanym niemieckim samolocie bojowym z II wojny światowej – Junkers Ju 88. Uczestnicy spotkania poznają historię jego powstania, rozwoju, dowiedzą się więcej o konstrukcji samolotu.

Na początku 1935 r. firmy Junkers Flugzeug und Motorenwerke A.G., Focke-Wulf, Messerschmitt i Henschel otrzymały założenia projektowe, opracowane przez Technisches Amt RLM, dotyczące szybkiego samolotu bombowego: załoga- 3 osoby, uzbrojenie obronne- 1 ruchomy, strzelający do tyłu karabin maszynowy MG 15, udźwig bomb- nie mniejszy niż 600-700 kg, a prędkość max- min. 480 km/h. W firmie Junkers projekt samolotu opracowali konstruktorzy Alfred Gassner i W.H. Evers. Prace rozpoczęto 15.01.1936 r. Początkowo opracowano dwa projekty: Junkers Ju-85, który posiadał podwójny statecznik pionowy oraz Junkers Ju-88 z pojedynczym usterzeniem pionowym. W maju 1936 r. wybrano do realizacji projekt Ju-88.

Pierwszy prototyp Ju-88 V1, napędzany silnikami Daimler-Benz DB 600Aa, oblatany został 21.12.1936 r. przez głównego oblatywacza Junkersa, Kindermana. Rozbił się podczas jednego z pierwszych lotów. Drugi prototyp Ju-88 V2 oblatano 10.04.1936 r. W dniu 13.09.1937 r. oblatany został trzeci prototyp Ju-88 V3 wyposażony w silniki rzędowe Junkers Jumo 211A. Próby w locie wykazały, że trzeci prototyp posiada doskonałe osiąg przewyższające nawet wymagania stawiane przez Technisches Amt. Maszyna osiągnęła prędkość max 520 km/h, a prędkość przelotowa dochodziła do 500 km/h. RLM zamówiło trzy dalsze prototypy, nie porównując nawet osiągów Ju-88 z jego potencjalnymi konkurentami: Henschl Hs-127 i Messerschmittem Bf-162.

Prototyp Ju-88 V4 oblatany 2.02.1938 r. Posiadał on typowy dla późniejszych seryjnych Ju-88 przód kadłuba tzw. Gefechtskopf, czyli głowicę bojową. Prototyp Ju-88 V5, oblatany 13.04.1938 r., otrzymał napęd złożony z dwóch silników Junkers Jumo 211B-1 o mocy startowej 884 kW (1200 KM). W marcu 1939 r. samolot ten ustanowił rekord prędkości lotu na dystansie 1000 km z ładunkiem 2000 kg, osiągając prędkość 517 km/h. 30.06. 1939 r. (wg [4]- w lipcu) ustanowił kolejny rekord- z ładunkiem 2000 kg na dystansie 2000 km, osiągając prędkość 500 km/h. Prototyp Ju-88 V6, napędzany silnikami Junkers Jumo 211 B-1, miał stanowić wzorzec dla pierwszej planowanej wersji wielkoseryjnej Ju-88A. Prototyp Ju-88V7 był początkowo identyczny ze swoim poprzednikiem, następnie, poprzez wymianę oszklonego przodu kadłuba na pełny z uzbrojeniem złożonym z 2 działek MG FF kal. 20 mm i dwóch karabinów maszynowych MG 17 kal. 7,92 mm, używano go jako prototypu wersji myśliwskiej Junkers Ju-88C. Prototypy Ju-88 V8 i V9 otrzymały podskrzydłowe hamulce aerodynamiczne lotu nurkowego. 3.02.1939 r. oblatano prototyp Ju-88 V10- wzorzec przedprodukcyjnej wersji Ju-38A-0.

Silnik lotniczy Junkers Jumo 211 znajduje się w zbiorach Muzeum Lotnictwa Polskiego w Krakowie
(fot. muzeumlotnictwa.pl)

Na początku 1938 r. RLM zamówiła 28 samolotów wersji przedprodukcyjnej Ju-88A-0 i 50 egz. (później dalsze 100 egz.) Ju-88A-1. W produkcji wielkoseryjnej wzięło udział kilka zakładów firmy Junkers. Wkrótce do programu produkcji przystąpiły na podstawie licytacji również firmy: Arado, Heinkel, Henschel, Dornier, AEG, ATG, Siebel i Volkswagen.
(Źródło: samolotypolskie.pl)

Ju 88 był zaprojektowany przed wybuchem wojny jako szybki bombowiec, doczekał się też szeregu wersji o innym przeznaczeniu. Był bardzo udanym myśliwcem ciężkim i nocnym, samolotem rozpoznawczym i torpedowym. Był jednym z najbardziej wszechstronnych samolotów tego konfliktu rywalizując w tej kategorii z samolotem de Havilland Mosquito (stąd nazwa „niemiecki Mosquito”). Zaprojektowany jako szybki bombowiec był bezkonkurencyjny w atakach z niewielkiej wysokości i płytkiego lotu nurkowego. Mógł też pełnić rolę nocnego myśliwca, bombowca torpedowego i samolotu rozpoznawczego. Prędkością, pułapem, udźwigiem bomb oraz uzbrojeniem pokładowym przewyższał standardowy niemiecki bombowiec taktyczny Heinkel He 111.

Muzeum Lotnictwa Polskiego bardzo prosi o zgłoszenie w kasie chęci uczestnictwa w spotkaniu, gdyż wszyscy słuchacze będą mogli wykupić specjalne bilety wstępu.