Przejdź do treści
Źródło artykułu

Z serii "Spotkania przy samolocie": Gloster Meteor

W dniu 17 marca 2024r. (niedziela), o godzinie 12.00 Muzeum Lotnictwa Polskiego zaprasza na kolejne spotkanie prowadzone przez Jana Hoffmanna.

Zaproszenie na opowieść o historii lotnictwa kierowane jest zarówno do młodzieży, jak i dorosłych.

Prowadzone będą rozmowy o samolocie Gloster Meteor – pierwszym brytyjskim myśliwcu z napędem turboodrzutowym i jedynym alianckim odrzutowcem użytym w czasie II wojny. Po jej zakończeniu powstało szereg wersji tego samolotu o różnym przeznaczeniu, był też przedmiotem eksportu. Uczestnicy spotkania poznają historię i konstrukcję tego interesującego samolotu.

Gloster Meteor to pierwszy myśliwiec z napędem odrzutowym w służbie Royal Air Force, który wszedł na wyposażenie jednostek bojowych w sierpniu 1944, tylko kilka tygodni po niemieckim Messerschmitt Me 262. Był to drugi myśliwiec odrzutowy na świecie i pierwszy samolot odrzutowy używany przez aliantów. Różne wersje Meteora pozostały na służbie poprzez wiele lat – najdłużej w wersji myśliwca nocnego.

Prace projektowe nad nowym samolotem rozpoczęto w listopadzie 1940 roku po dopracowaniu silnika turboodrzutowego, który został wynaleziony w 1929 przez Franka Whittle’a. Projektem kierował George Carter z Gloster Aircraft Company, zamówiono i zbudowano osiem prototypów.

Prototyp zbudowany jako piąty był pierwszym Meteorem, który wzbił się w powietrze; nastąpiło to 5 marca 1943 roku. Prototypy otrzymały silniki de Havilland Halford H.1, ale ponieważ zakłady de Havilland zarezerwowały sobie te silniki dla projektowanego tam samolotu Vampire, do napędu Meteora ostatecznie użyto silników Whittle W.2 produkowanych wówczas przez zakłady Rolls-Royce.

Para Glosterów Meteorów Mk. I 616. Squadronu RAF-u (fot. Forward (F/O), Miller (F/O), Royal Air Force official photographer, Domena publiczna, Wikimedia Commons)

Dwa pierwsze egz. w wersji Mk. I dostarczono do 616 dywizjonu w dniu 12.07.1944 r. Do końca lipca utworzono tam eksperymentalną eskadrę ”Meteorów” składającą się z 7 maszyn, które wykorzystano do zwalczania bomb V-1. Później ”Meteory” Mk. III zastosowano do walk nad kontynentem. Od stycznia 1945 r. maszyny tego typu otrzymały dywizjony 616 oraz 504 stacjonujące w Belgii. W czasie II wojny światowej żaden ”Meteor” nie stoczył walki z samolotem nieprzyjaciela, choć od stycznia 1945 r. wykonywały loty bojowe nad Niemcami z lotnisk w Belgii i zniszczyły ok. 40 samolotów nieprzyjaciela na ziemi.

Meteory były produkowane aż do 1954 roku, łącznie wyprodukowano 3900 sztuk tego samolotu, w większości w wersji Mk. 8. Używane były one przez siły lotnicze takich krajów jak Argentyna, Australia, Belgia, Brazylia, Dania, Ekwador, Egipt, Francja, Izrael, Holandia, Nowa Zelandia, Syria i Szwecja.

FacebookTwitterWykop
Źródło artykułu

Nasze strony