"Wojna z U-Bootami" część 1 – Wtorkowy seans w Kinie Lotnik MLP

Muzeum Lotnictwa Polskiego w Krakowie serdecznie zaprasza w dniu 6.11.2018 r. o godz. 11:00 i 16:30 na bezpłatną projekcję filmu pt. "Wojna z U-Bootami" część 1.

"Wojna z U-Bootami" – Zobaczymy zmagania jakie toczyli alianci z nieniecką bronią podwodną. Niemieckie okręty podwodne były bliskie zmuszeniu Anglii do kapitulacji na skutek odcięcia dostaw surowców i żywności.

Drugą część filmu pt. "Wojna z U-Bootami" będzie można zobaczyć już za tydzień 13.11.2018 r.

Zwalczanie okrętów podwodnych (ZOP) – dział morskiej sztuki wojennej, który stawia sobie za cel wykrywanie i niszczenie (uszkodzenie) wrogich okrętów podwodnych przy pomocy własnych okrętów nawodnych i podwodnych, min przeciw podwodnych oraz samolotów i helikopterów.

Jak wiele innych form sztuki wojennej, efektywne prowadzenie wojny przeciwpodwodnej zależy od zaawansowanej techniki, jak i doświadczenia oraz szczęścia. Skomplikowane wyposażenie sonarowe, potrzebne, aby najpierw wykryć, a następnie śledzić wrogi okręt podwodny, to kluczowy element ZOP. Aby zniszczyć okręt podwodny stosuje się zarówno torpedy, jak i miny morskie, wystrzeliwane z powietrza, z powierzchni i spod wody.

Aliancka taktyka ZOP obejmowała tworzenie konwojów, agresywne tropienie U-Bootów i utrzymywanie ważnych okrętów poza znanymi miejscami koncentracji okrętów podwodnych wroga.

Samolot Vought SB2U Vindicator z lotniskowca USS "Ranger" wykonuje patrol przeciwpodwodny nad konwojem WS12 na trasie do Kapsztadu, 27 listopada 1941 (fot. USN/Domena publiczna/Wikimedia Commons)

Podczas II wojny światowej alianci opracowali wiele technik, taktyk i broni służących do zniszczenia wrogich okrętów. Wśród nich były m.in.:
• bombardowanie lotnicze schronów U-Bootów w Breście i La Rochelle (było to zupełnie nieskuteczne),
• patrole samolotów dalekiego zasięgu w celu zmniejszenia "dziury atlantyckiej",
• lotniskowce eskortowe zapewniające osłonę lotniczą konwojom, także łatające dziurę,
• radionamiernik HF/DF fal wysokiej częstotliwości, służący do lokalizacji wrogiego okrętu podwodnego, gdy ten używa radia,
• wprowadzenie radaru morskiego,
• wprowadzenie radaru samolotowego,
• reflektory poszukiwawcze Leigh, które wraz z radarem na samolotach pozwalały na zaskoczenie okrętu podwodnego w nocy na powierzchni.

Reflektor Leigha zamontowany pod skrzydłem samolotu Liberator należącego do Royal Air Force Coastal Command, 26 lutego 1944 (fot. Royal Air Force official photographer: Miller (F/O)/Domena publiczna/Wikimedia Commons)

Do celów ZOP używano wielu środków powietrznych – od sterowców do czterosilnikowych bombowców. Najbardziej efektywne okazały się Lockheed Ventura, Consolidated PBY Catalina, Consolidated B-24 Liberator, Short Sunderland i Vickers Wellington. U-Booty nie były przy tym bezbronne: ich działa pokładowe były bardzo dobrą bronią przeciwlotniczą. Zgłosiły zestrzelenie 212 samolotów alianckich przy stracie 168 U-Bootów zatopionych przez samoloty.

Zapewnienie osłony lotniczej było sprawą kluczową. Niemcy w tym czasie wykorzystywali do atakowania statków i prowadzenia rozpoznania dla okrętów podwodnych samoloty dalekiego zasięgu Focke-Wulf Fw 200 "Condor". Większość z ich lotów odbywała się poza zasięgiem alianckich samolotów bazujących na lądzie, co spowodowało powstanie tzw. „dziury atlantyckiej” (Obszaru niedostępnego dla lotnictwa alianckiego ze względu na odległość od lądu). Na początku Brytyjczycy zastosowali tymczasowe rozwiązania dla tej sytuacji, takie jak statki CAM, zastąpione potem przez masowo produkowane i względnie tanie lotniskowce eskortowe budowane w Stanach Zjednoczonych i wykorzystywane zarówno przez US Navy jak i Royal Navy. Wprowadzili także samoloty patrolowe dalekiego zasięgu. Wiele U-Bootów obawiało się samolotów, ponieważ sama ich obecność wymuszała zwykle konieczność zanurzenia się i przerwania patrolu bądź ataku.

Lotniskowiec eskortowy USS "Mission Bay" operujący głównie jako lotniskowiec ZOP na Atlantyku. Na pokładzie myśliwce Grumman F6F Hellcat. (fot. U.S. Navy (navsource.org)/Domena publiczna/Wikimedia Commons)