"Historia Sterowców" – Wtorkowy seans w Kinie Lotnik MLP

Muzeum Lotnictwa Polskiego w Krakowie serdecznie zaprasza w dniu 11.06.2019 r. o godz. 11:00 i 16:30 na bezpłatną projekcję filmu pt. "Historia Sterowców".

"Historia Sterowców" – film o powstaniu i rozwoju statków powietrznych, które na początku dwudziestego wieku były uważane za przyszłość lotnictwa pasażerskiego, użyte zostały bojowo podczas pierwszej wojny światowej do bombardowań miast francuskich i angielskich.

W 1851 roku Henri Jules Giffard zgłosił patent na zastosowanie maszyny parowej do napędu statków powietrznych. Opracował pierwowzór sterowca – balon wyposażony w śmigło napędzane maszyną parową o mocy 2,2 kW. 24 września 1852 roku wzniósł się z hipodromu w Paryżu na wysokość 1800 m i pokonał 27-kilometrową trasę do Élancourt koło Trappes z prędkością około 9 km/h.

9 sierpnia 1884 r. w Chalais-Meudon kpt. Charles Renard (1847–1905) i kpt. Arthur Krebs (1850–1935) pokonali 7,6-kilometrową trasę sterowcem La France z prędkością niemal 20 km/h (5,5 m/s). Sterowiec o wydłużonym kształcie miał podwieszoną gondolę, na końcu której był zamocowany silnik elektryczny o mocy 6,6 kW ze śmigłem. Statkiem kierowano za pomocą steru.

Wielkie, sunące po niebie statki w kształcie cygara – taki obraz zawdzięczamy niemieckiemu arystokracie Ferdinandowi von Zeppelinowi, pierwszemu konstruktorowi sterowców o budowie szkieletowej. Na początku XX wieku Niemiec Ferdinand von Zeppelin (1838–1917) skonstruował nowy rodzaj sterowca – Luftschiff-Zeppelin 1. Zamiast powłoki wypełnionej gazem, która zmieniała swój kształt, zastosował szkielet obciągnięty impregnowaną tkaniną. Dzięki temu sterowiec stanowił solidną konstrukcję.

Pierwszy zeppelin miał długość 126,8 m i średnicę 11,6 m. Jego napęd stanowiły dwa silniki spalinowe Daimler o mocy 5 kW. 2 lipca 1900 r., o godzinie 20:00, wzniósł się wraz z 5 osobami i 350 kg balastu, po czym wykonał 18-minutowy lot z Friedrichshafen nad Jeziorem Bodeńskim. Już podczas drugiej próby uzyskał prędkość około 27 km/h. Zeppelin doczekał się zastosowania swojego wynalazku w warunkach bojowych w czasie I wojny światowej.

Sterowiec „Lech” nad Warszawą, 1926 r. (fot. Domena publiczna/Wokimedia Commons)

W 1921 został zakupiony we Francji z demobilu sterowiec ciśnieniowy „Zodiac VZ-11” klasy Vedette. We francuskiej marynarce wojennej był używany do wykonywania lotów patrolowych, eskortowania konwojów i wykrywania okrętów podwodnych. Przewieziono go do Gdańska, skąd w marcu 1922 przetransportowano go do portu sterowcowego w Toruniu, tam zmontowano i włączono do służby w Szkolnym Batalionie Sterowcowym Oficerskiej Szkoły Aeronautycznej. W 1924, po rozformowaniu szkoły, sterowiec przejęty został przez 1 batalion balonowy w Toruniu. Pierwszym komendantem sterowca „Lech” był porucznik Sławomir Bilek. Największą po Bileku liczbę godzin na „Lechu” wylatał kpt. pil. ster. Kazimierz Kraczkiewicz. Na wiosnę 1928, po wykonaniu ostatniego lotu, sterowiec poszedł do kasacji.

W dwudziestoleciu międzywojennym lot sterowcem przez Atlantyk był symbolem luksusu. 21 marca 1936 roku nad Gdańskiem przeleciały dwa najsłynniejsze i największe sterowce – "Graf Zeppelin" i "Hindenburg". Rok później, 6 maja 1937 ten drugi stanął w płomieniach podczas lądowania w Stanach Zjednoczonych.

W obecnych czasach trwają prace nad budwą nowych typów sterowców. W 2016 roku gigantyczny sterowiec Airlander 10 pomyślnie odbył swój pierwszy lot – poinformował jego producent, firma Hybrid Air Vehicles. Oblot tej ponad 90-metrowej konstrukcji miał miejsce na lotnisku Cardington w hrabstwie Bedfordshire w Wielkiej Brytanii i trwał 15 minut. Airlander wzniósł się na 150 metrów i osiągnął prędkość 35 węzłów. Według konstruktorów, statek powietrzny będzie mógł utrzymać się w powietrzu do dwóch tygodni, latając z prędkością do 150 kilometrów na godzinę.

Airlander 10 (fot. AVweb)