Lotnictwo 11/2015 już w sprzedaży

Listopadowe "Lotnictwo" już w drodze do prenumeratorów i salonów prasowych.

W numerze polecamy:

Konkurenci w programie Kruk. Tak podobni, czy zupełnie różni?
Choć przyśpieszenie programu Kruk, mającego doprowadzić do wdrożenia do służby następców wysłużonych śmigłowców Mi-24D/W eksploatowanych przez lotnictwo Wojsk Lądowych, zapowiadane było już od pewnego czasu, to na pierwsze realne zwiastuny takiego stanu rzeczy trzeba było poczekać do końca października bieżącego roku. Zgodnie z zapowiedziami Inspektoratu Uzbrojenia (IU) oraz Ministerstwa Obrony w tym czasie miała rozpocząć się faza dialogu technicznego prowadzonego przez IU z firmami, które zgłosiły akces do programu Kruk.

Mi-24PN i Mi-35M2 - druga młodość ognistego rydwanu z Afganistanu - cz. I
Po rozpadzie Związku Radzieckiego w 1991 roku, w wyniku zmian geopolitycznych będących następstwem tego wydarzenia, przez kolejne lata Rosyjskie Lotnictwo Wojsk Lądowych (AA – Armiejskaja Awiacja), będące jednym z rodzajów Sił Zbrojnych Federacji Rosyjskiej, przeżyło bardzo burzliwy i niespokojny okres, kiedy to kontrola nad nim była wielokrotnie przerzucana pomiędzy Siłami Lądowymi (SW – Suchoputnje Wojska) a Siłami Powietrznymi (WWS FR – Wojenno-Wozdusznije Siły Rossijskoj Federacjii), od sierpnia br. w wyniku połączenia z innym rodzajem sił zbrojnych – WKO, ostatecznie przekształcone w WKS FR: Wozduszno-Kosmiczeskie Siły Rossijskoj Federacji.

HAL LCH: Lekki Śmigłowiec Bojowy
Indie są niezwykle trudnym terenem do działań śmigłowcowych. Bardzo duże zróżnicowanie terenu – od wybrzeży po najwyższe na świecie pasmo gór – oraz wynikające z tego znaczne różnice temperatur stawiają przed konstruktorami bardzo wysokie wymagania. Dlatego pierwsze śmigłowce bojowe, Mi-24D radzieckiej produkcji, pojawiły się w indyjskim lotnictwie stosunkowo późno i w niezbyt imponującej liczbie 51 sztuk. Przy tak dużym kraju i jego licznej populacji była to zaledwie kropla w morzu potrzeb, albowiem ciągłe incydenty graniczne z wrogim Pakistanem wymuszały utrzymywanie wszystkich sił w wysokiej gotowości, co przy całkowitym uzależnieniu od zagranicznych dostawców części nie było łatwe. Duże zapotrzebowanie hinduskiego lotnictwa na śmigłowce, sięgające setek egzemplarzy, doprowadziło władze w New Delhi do słusznego wniosku, że przy tak znacznych ilościach warto pokusić się o budowę  własnych wiropłatów, które będą dostosowane do specyficznych warunków klimatycznych.

Bell AH-1Z Viper. Nowa odsłona legendy
Rozwojowa konstrukcja AH-1Z Viper jest najnowszym wcieleniem legendarnej Cobry, która zapisała wiele znaczących kart w historii śmigłowców szturmowych. Wiropłat został opracowany przez konsorcjum Bell Helicopter w ramach uruchomionego przez Korpus Piechoty Morskiej Stanów Zjednoczonych (US Marine Corps, USMC) programu modernizacyjnego H-1, który zakładał gruntowną modernizację floty eksploatowanych przez US Marines śmigłowców szturmowych AH-1W oraz wielozadaniowych UH-1N.

Latający Holender. Oddział Śmigłowcowy Królewskich Holenderskich Sił Powietrznych
Gao w Mali, 11 czerwca 2015 r. Jest wcześnie rano, lecz mimo zachmurzenia temperatura na asfalcie przed małym terminalem miejscowego lotniska przekracza już 40°C. Grupa wojskowego i cywilnego personelu ONZ czeka na codzienny przylot Antonowa AN-74-100 z Bamako, gdy nagle nad głowami pojawiają się lecące z pełną prędkością zaledwie kilka metrów nad ziemią śmigłowce Boeing AH-64D Apache, które w drodze powrotnej do Camp Castor, bazy holenderskiego kontyngentu ONZ, przypominają wszystkim o obecności sporej holenderskiej jednostki śmigłowców w tej części Mali.

Litewskie Schengenkoptery
Litwa, dzisiaj entuzjastyczny i prężnie rozwijający się członek NATO i Unii Europejskiej (UE), od okupacji przez ZSRR w 1940 r. aż do odzyskania niepodległości w 1991 r. była oficjalnie częścią Związku Radzieckiego. Jako jedna z republik Związku Radzieckiego Litwa wraz sąsiadującymi z nią państwami bałtyckimi, Łotwą i Estonią, miała dla Związku Radzieckiego ogromne znaczenie ekonomiczne i wojskowe. Jej lokalizacja nad brzegiem Morza Bałtyckiego i obecność najważniejszych (wojskowych) stoczni okrętowych i instalacji wojskowych, szybko sprawiły, że komunistyczna Moskwa nałożyła na nią ścisły, centralny (wojskowy) nadzór.

Szwajcarskie Szerszenie
Na pierwszy rzut oka użytkowanie przez niewielką Szwajcarię dość dużych maszyn bazowania pokładowego zakrawa na kuriozum. Jednak taki wybór miał swoje głębokie uzasadnienie, które potwierdziło się w toku prób, jak i w ciągu wielu lat późniejszej eksploatacji. Dlaczego Hornet? Zacznijmy jednak od początku, czyli od przyjrzenia się niegdysiejszym rywalom Horneta. Historia konkursu sięga roku 1985, gdy sformułowano pierwsze wymagania na następcę samolotów Mirage IIIS.

Ukraińscy lotnicy morscy-milczący bohaterowie z Krymu
Większość osób, która uważnie śledziła ciąg wydarzeń podczas rosyjskiej aneksji Krymu na początku marca 2014 roku, z pewnością pamięta zdarzenie mające miejsce 4 marca w pobliżu bazy lotniczej Belbek k. Sewastopola, gdzie dzielni nieuzbrojeni ukraińscy lotnicy z 204 brTA (brigada takticznoji awiaciji, ukr.: брТА – бригада тактичної авіації, pol.: brygada lotnictwa taktycznego) przynależącej do PS (Powitrjani Syły, ukr.: ПС - Повітряні Сили, pol.: Siły Powietrzne Ukraińskich Sił Zbrojnych) dowodzeni przez płk. Julija Mamczura, niezrażeni strzałami ostrzegawczymi w powietrze oddanymi przez oblegających bazę żołnierzy rosyjskich, wmaszerowali do bazy, dumnie niosąc flagę Ukrainy oraz pochodzący z czasów ZSRR sztandar jednostki. Był to bardzo istotny moment, pokazujący upór i determinację stacjonujących na Krymie ukraińskich lotników i jako taki  z całą pewnością zasługuje na swoje miejsce w historii. Jednakże równie ważne, a jednocześnie znacznie mniej nagłośnione zdarzenie miało miejsce dzień wcześniej, 3 marca 2014 roku. Wówczas piloci z 10. mabr (morska awiacijna brigada, ukr.: мабр – морська авіаційна бригада, pol.: brygada awiacji morskiej), ostatniej jednostki lotniczej pozostającej w składzie WMS (Wijśkowo-Morśki Syły, ukr.: ВМС – Військово-Морські Сили, pol.: Marynarka Wojenna Ukraińskich Sił Zbrojnych), w przeciągu mniej niż 20 minut zdołali poderwać w powietrzne wszystkie zdatne do lotu maszyny i ewakuować je na główne terytorium Ukrainy. Poniżej postaramy się rzucić nieco więcej światła na to wydarzenie, uwzględniwszy  jedocześnie obecną kondycję jednostki.

Jeden z dywizjonu 316... mjr. dypl. pilot Tadeusz Karnkowski
Był absolwentem warszawskiej Szkoły Podchorążych Lotnictwa (Grupa Techniczna). Podczas drugiej wojny światowej przedostał się do Anglii, gdzie wyszkolił się na pilota myśliwskiego, otrzymując od kolegów przydomek Biskup (po przodku z XVI wieku). Latał w 316. Dywizjonie Warszawskim. Ukończył Wyższą Szkołę Lotniczą. Ponieważ po wojnie nie wrócił do Polski (wyemigrował do Argentyny, a potem do Stanów Zjednoczonych), w kraju pozostawał prawie zupełnie nieznany, aż do lata 2012 roku, gdy spędził w Warszawie kilka dni, będąc jednym z gości na VI Światowym Zjeździe Lotników Polskich...

Republic F-84 Thunderjet nad Koreą (1950-1953)
Samolot F-84 Thunderjet, podobnie jak jego poprzednik z wytwórni Republic – dobrze znany z czasów II wojny światowej P-47 Thunderbolt – rozpoczął swoją karierę bojową jako maszyna eskortowa, ale najlepiej sprawdził się w roli samolotu myśliwsko-bombowego, którego zadaniem było zwalczanie celów naziemnych. Począwszy od połowy 1951 r., przez kolejne dwa lata, trzy skrzydła latające na F-84 prowadziły nieustającą kampanię przeciw obiektom znajdującym się na terenie Korei Północnej, atakując nie tylko cele o znaczeniu taktycznym, lecz także obiekty strategiczne.

A oprócz tego lotnicze aktualności z kraju i ze świata:
• Aktualności wojskowe
• Aktualności cywilne
• Aktualności z kosmosu

Zapraszamy do zapoznania się z fragmentem listopadowego wydania "Lotnictwa" na stronie: www.magnum-x.pl