Przejdź do treści
Lotnictwo 10–11/2019
Źródło artykułu

Lotnictwo 10–11/2019 już w sprzedaży

"Lotnictwo" 10–11/2019 już w drodze do prenumeratorów i salonów prasowych.

W numerze polecamy:

Międzynarodowy Salon Przemysłu Obronnego – Kielce 2019
Międzynarodowy Salon Przemysłu Obronnego 2019 w Kielcach zgromadził ponad 600 wystawców. Obok krajowych podmiotów obecne były największe amerykańskie i europejskie koncerny zbrojeniowe, w tym producenci statków powietrznych. Lotnicza część MSPO zdominowana była przez dwa tematy: pozyskanie wielozadaniowych samolotów bojowych kryptonim Harpia i modernizację śmigłowców użytkowanych przez Siły Zbrojne. Jak co roku nie zabrakło też nowości w dziedzinie bezzałogowych statków powietrznych polskiej konstrukcji.

Modernizacja śmigłowców Mi-24 oraz Mi-8/17
W ostatnich latach istotnym problemem Sił Zbrojnych jest utrzymanie potencjału operacyjnego polskich śmigłowców bojowych Mi-24 oraz transportowych Mi-8/17. Brak ostatecznej decyzji o rozpoczęciu postępowania w sprawie maszyn Kruk oraz odsunięcie w czasie i faktyczna rezygnacja z pozyskania większej liczby średnich maszyn wielozadaniowych transportowych, wymuszają modernizację posiadanego sprzętu w celu zachowania określonych zdolności Sił Zbrojnych. Unowocześnienie eksploatowanych śmigłowców wydaje się nieodzowne nawet w obliczu realizacji decyzji w sprawie zakupu nowych maszyn bojowych i wyboru konkretnego rozwiązania (typu śmigłowca).

Belgijskie siły powietrzne
Belgijskie lotnictwo wojskowe jest jednym z najstarszych na świecie – narodziło się przed pierwszą wojną światową, a szczyt jego rozwoju przypadł na lata 50. Od 2002 roku nie jest już samodzielnym rodzajem sił zbrojnych, lecz Komponentem Lotniczym zintegrowanych belgijskich Sił Obrony. Od kilku lat trwa proces wymiany używanych wcześniej samolotów i śmigłowców na sprzęt nowej generacji. Jego kulminacja nastąpi w przyszłej dekadzie, wraz z pozyskaniem wielozadaniowych samolotów bojowych Lockheed Martin F-35A Lightning II.

Arktyczne Herculesy. LC-130H Skibirds
139. Dywizjon Transportu Lotniczego (Airlift Squadron), wchodzący w skład 109. Skrzydła Transportu Lotniczego (Airlift Wing) nowojorskiej Air National Guard, jest prawdopodobnie jedyną jednostką latającą, która operuje na obu krańcach globu. Skrzydło wspiera bowiem działania badawcze amerykańskiej National Science Foundation w obu regionach polarnych, dwóch z kilku najbardziej niegościnnych obszarów na planecie.

Organizacja polskiego lotnictwa wojskowego 1989-2019
W ciągu ostatnich kilkudziesięciu lat polskie lotnictwo wojskowe przechodziło wiele zmian i transformacji. Było to związane z wprowadzaniem nowego sprzętu i uzbrojenia oraz ewolucją jego struktur. Po II wojnie światowej, w związku z zimną wojną, szczyt rozbudowy osiągnęło w połowie lat 70. Później nastąpiło rozluźnienie w napiętych stosunkach politycznych, odczuwalne stało się też starzenie się sprzętu, spośród którego wiele typów nie spełniało wymogów nowoczesności. Od czasu zmian ustrojowych w Polsce w 1989 roku polskie lotnictwo wojskowe sukcesywnie pozbywało się nieperspektywicznego sprzętu, przez długi czas nie wprowadzając jednak na wyposażenie nowych maszyn. Powoli a wyraźnie niwelowany był wypracowany przez lata potencjał kadrowy, szkoleniowy i sprzętowy.

BAC TSR2 – monografia
Brytyjski naddźwiękowy samolot uderzeniowy i rozpoznawczy TSR2 został skonstruowany na przełomie lat 50. i 60. W założeniu miał przenosić taktyczne bomby jądrowe, będąc jedną z odpowiedzi Zachodu na wyzwania zimnej wojny. Był ówcześnie najbardziej zaawansowanym technicznie brytyjskim samolotem. Rosnące koszty opracowania i rozwoju sprawiły, że w kwietniu 1965 roku program TSR2 został anulowany przez rząd. Do tego czasu zdołano w pełni skompletować jedynie dwa egzemplarze doświadczalne, z których tylko jeden wykonał loty próbne. Program TSR2, a zwłaszcza przyczyny jego przerwania, do dziś wywołuje dyskusje w środowisku lotniczym.

Miecze za kłamstwa. Fikcyjne zestrzelenia Hptm. Ericha Hartmanna w bitwie nad Jassami
Hptm. Erich „Bubi” Hartmann z kontem zwycięstw powietrznych opiewającym na 352 zestrzelenia jest powszechnie uważany za najskuteczniejszego asa myśliwskiego wszechczasów. Obecnie możliwa jest konfrontacja składanych przez niego meldunków z dokumentami radzieckich formacji lotniczych, lecz precyzyjne ustalenie faktycznej liczby zestrzelonych przez Niemca samolotów jest mało prawdopodobne z kilku powodów. Warto jednak zauważyć, że szczegółowa analiza poszczególnych epizodów jego działań doprowadza do jasnej konstatacji – niemiecki as zawyżał swoje sukcesy znacznie bardziej niż większość Experten Luftwaffe. Stało się tak m.in. w okresie, w którym dążył do jak najszybszego uzyskania 250. zwycięstwa powietrznego. Walki w rejonie rumuńskiego miasta Jassy na przełomie maja i czerwca 1944 roku były dla Hartmanna znacznie mniej owocne niż w składanych po lotach meldunkach. Na podstawie danych strony radzieckiej postaramy się zatem zweryfikować skuteczność niemieckiego asa w walkach nad Rumunią.

Działania krakowskich eskadr: 23. i 26. Eskadry Obserwacyjnej w początkach kampanii wrześniowej 1939 roku
Podczas wojny obronnej 1939 roku załogi samolotów obserwacyjnych – powolnych, słabo uzbrojonych i wyjątkowo łatwo narażonych na zestrzelenie przez naziemną obronę przeciwlotniczą i przez myśliwce maszyn – były prawdziwymi „końmi roboczymi” dowództw brygad kawalerii, dywizji piechoty i polowych armii Wojska Polskiego. W gronie eskadr towarzyszących, przekształconych tuż przed wybuchem wojny na obserwacyjne, znajdowały się walczące na południowym odcinku walk w ramach Armii Kraków, a następnie Armii Małopolska i Frontu Południowego 23. i 26. Eskadry z krakowskiego 2. Pułku Lotniczego.

A oprócz tego lotnicze aktualności z kraju i ze świata:
• Wiadomości z kraju
• Aktualności wojskowe
• Aktualności cywilne
• Nowości w Indyjskich Siłach Powietrznych

Zapraszamy do zapoznania się z fragmentem "Lotnictwa" 10–11/2019 na stronie: www.magnum-x.pl

FacebookTwitterWykop
Źródło artykułu

Nasze strony