Sylwetki Lotników: Stanisław Działowski

Stanisław Działowski przyszedł na świat w Mielcu, 11 kwietnia 1900 r. Pierwsze nauki pobierał w rodzinnym mieście. Mając 16 lat jako ochotnik wstąpił do armii austriacko-węgierskiej. W czasie służby wojskowej podjął naukę w szkole budowy samolotów.

Z chwilą skończenia I wojny światowej wrócił do rodzinnego miasta. Gdy Polska odzyskała niepodległość znalazł się w Krakowie. Tu pod Wawelem zgłosił się do wojska polskiego. Otrzymał w nim pracę. Pracował w Parku Szkoły Pilotów jako mechanik w montowni samolotów.

We wrześniu 1921 r. wspólnie z bratem przeniósł się do Bydgoszczy. Tam nad Brdą został szefem montażu samolotów w Szkole Pilotów. Czas wolny spędzał przy konstruowaniu własnych konstrukcji latających. Efektem tych prac w 1925 r. zbudował jeden z pierwszych polskich szybowców. Była to „Bydgoszczanka".

W latach 1926 - 1935 również przy współudziale brata powstały samoloty sportowe DKD. Były to maszyny szkolne. Większość z nich powstała jeszcze w czasie pobytu w Krakowie. Z bratem wrócił pod Wawel na początku 1927 r. Ale gdy jeszcze mieszkał nad Brdą uzyskał w 1926 r. licencję pilota w tamtejszej Szkole Pilotów. W czasie swojej służby w 2 Pułku Lotniczym w Krakowie był pilotem oblatywaczem z I kategorią. Pracował również jako kontroler parku i instruktor. Bral udział w zawodach lotniczych. To on należał do pomysłodawców powstania lotniska turystycznego w Mielcu.

Ze względu na stan zdrowia w 1935 r. został przeniesiony w stan spoczynku. 2 lata prowadził własną firmę wytwarzającą części do szybowców. Aby z tej przejść do Szkoły Pilotów LOPP w Stanisławowie. Następnie znalazł zatrudnienie w Wytworni Płatowców nr 1 w Warszawie i w Wytwórni Płatowców nr 2 w Mielcu. Pracował także w Hucie Ludwików i Fabryce Motocykli SHL. Po wybuchu II wojny światowej z najstarszym synem Stanisławem zgłosił się ochotniczo do 6 Pułku Lotniczego. Pułk stacjonował we Lwowie.

Po wkroczeniu wojsk radzieckich pamiętnego 17 września 1939 r. opuścił Polskę. Przedostał się do Francji. Podobnie jak wielu lotników zgłosił do reaktywowanego lotnictwa polskiego. Skierowany został do Montpellier. Tu szkolił naszych pilotów. Po przegranej Francji ewakuował się do Wielkiej Brytanii. Na Wyspie Ostatniej Nadziei Anglii otrzymał przydział do RAF.

W czasie wykonywania lotu 15 października 1940 r. został poważnie ranny. Trafił do szpitala i na dalsze leczenie do sanatorium. Zmarł 19 marca 1942 r. w szpitalu wojskowym w Szkocji.

Konrad Rydołowski