Ustalono dokładna wersję samolotu z okresu wojny odnalezionego w stawie w Kokoszkach

W pierwszej połowie września br. eksploratorzy z Fundacji Latebra znaleźli w zbiorniku wodnym na osiedlu Smęgorzyno w dzielnicy Kokoszki w Gdańsku fragmenty samolotu zestrzelonego podczas II wojny światowej. Na ślad samolotu eksploratorzy natrafili przypadkowo, kiedy to 2 lata temu zimą badali teren georadarem.

Dominik Markiewicz z Fundacji Latebra mówił wówczas, że jest to prawdopodobnie Heinkel 111. Trwało ustalanie dokładnego typu odnalezionych wówczas pozostałości samolotu. Większość części pochodzi z zakładów Junkersa wyprodukowanego na licencji w zakładach MWM.

Arkadiusz Siewierski pomógł odkrywcom w rozszyfrowaniu detali z resztek wyciągniętego samolotu. To, co Arek ustalił jest imponujące, a zarazem fascynujące. W jaki sposób pośród niezliczonych elementów blach i różnych części był w stanie zidentyfikować, jaki to typ samolotu. Ostateczną wskazówką była główna goleń podwozia, która jednoznacznie wskazywała na Heinkla He 111.

W drugiej połowie października Grupa Eksploracyjna Miesięcznika Odkrywca (GEMO), wspólnie z Fundacją Latebra, ponownie zjawiła się w pobliżu Trójmiasta, aby kontynuować poszukiwania w rejonie upadku niemieckiego samolotu bombowego Heinkel 111. Tym razem akcję współfinansował Odkrywca. – Naszym celem było wydobycie kolejnych przedmiotów, które pozwolą doprecyzować wersję Heinkla (głównymi kandydatami pozostawali H 11 i H 16), a może i zidentyfikować numer samolotu bądź okoliczności katastrofy – mówią członkowie GEMO.

Ponownie w grząskim błocie pojawiły się fragmenty wyposażenia, klamry od spadochronów, elementy poszycia i elektryki. Spinki kabli wytwórni Mesco z Miśni, klapy rewizyjne, fragmenty podwozia. A między nimi niewielka blaszka dotycząca dopuszczalnego ciśnienia w jednym z układów, oznaczona typem samolotu, He 111, jednak bez podania konkretnej wersji. – Na rozwiązanie tej zagadki musieliśmy poczekać jeszcze kilka godzin – dodają.

Po kilku godzinach poszukiwań udało się pozyskać kolejne części Heinkla, głównie pochodzące z okolic silnika – fragmenty podwozia, podzespołów napędowych, ogumienia i elektryki. Poszukiwania trwały kolejne godziny. W miejscu gdzie według wstępnej oceny, powinny znajdować się pozostałości kabiny, zaczęły pojawiać się przedmioty związane z centralną i przednią częścią bombowca. Jednak było ich zaskakująco mało. Klamra od osobistego spadochronu jednego z członków załogi (Fl 30232-1), fragment ocieplanego materiału z zapinkami, ogniwo taśmy amunicyjnej z jednego ze stanowisk karabinów maszynowych MG 81 i znakomicie zachowana osłona do słuchawki wyprodukowanej przez firmę Siemens. Jednak coraz bardziej prawdopodobne okazywało się, że kabina uległa całkowitemu zniszczeniu a jej większe elementy zostały zabezpieczone już w czasie wojny. – Dopiero pod koniec dnia udało się odnaleźć klucz do zagadki – fragment urządzenia znajdującego się pod kabiną. Wskazywała ona, z jaką dokładnie wersją Heinkla 111 mieliśmy do czynienia – opowiadają eksploratorzy.
Który to może być element?

Badając miejsca katastrof lotniczych, wielokrotnie przekonywaliśmy się że kluczem do identyfikacji samolotu, może stać się nawet jeden, stosunkowo niewielki, przedmiot. Tym razem okazał się nim odnaleziony za pomocą detektora metalu przez Michała Rutkowskiego i jego syna Bastiana, fragment metalowego elementu z czytelnym oznaczeniem.

Baumuster EBSE XII, Sach nr 18 – 359. Jest to fragment wyrzutnika bombowego występującego w konfiguracji z zamkami Schloss 2000 lub 500. I co najważniejsze występuje tylko w jednej z wersji Heinkla 111, w H – 11!

– Ustalenie dokładnej wersji pozwala zawęzić krąg poszukiwanych maszyn. Znamy prawdopodobną jednostkę i datę wydarzenia. Czekamy obecnie na potwierdzenie pełnej identyfikacji maszyny oraz nazwiska członków załogi – mówią członkowie GEMO.

Więcej informacji oraz zdjęć na profilu facebookowym Grupy Eksploracyjnej Miesięcznika Odkrywca.