Lot superszybowcem na krawędzi kosmosu

Tłumy entuzjastów lotnictwa zebrały się na zlocie EAA AirVenture, który odbywał się na lotnisku regionalnym Wittman w Oshkosh w stanie Wisconsin, by podziwiać eksperymentalny szybowiec Perlan 2.

Konstrukcja jest wykonana z włókna węglowego i została zaprojektowana przez zespół pilotów-oblatywaczy z NASA i US Air Force, któremu przewodniczy Jim Payne. Dwuosobowy statek powietrzny ma wznieść się na rekordową wysokość pomiędzy 27 400 m, a  30 500 m. To wyżej niż pułap pasażerskich odrzutowców (ok. 10 600 m) i wyżej niż pułap operacyjny samolotu szpiegowskiego SR-71 Blackbird (25 900 m).

Misja ma się odbyć w lipcu 2016 roku. Jim Payne i drugi pilot wzniosą się na wysokość około 30 km – wyżej niż do tej pory wykonał to jakikolwiek inny szybowiec w historii. Zespół planuje utrzymywanie tej wysokości przez kilka godzin, a wyczyn będzie możliwy dzięki ultralekkiej konstrukcji kadłuba i hermetyzowanej kabinie.

Na pułapie 30 kilometrów gwiazdy będą doskonale widoczne nawet w dzień. To będzie niesamowite przeżycie – mówi Payne.


Szybowiec wystartuje za samolotem holującym z lotniska w argentyńskich Andach. Po odłączeniu dwaj piloci spędzą w powietrzu od 6 do 8 godzin.

Wznoszenie do wysokości 30 km nie będzie łatwe. Zespół chce wykorzystać polarny prąd strumieniowy oraz rzadkie zjawisko pogodowe jakim jest wir polarny (zjawisko sezonowe, które jest najsilniejsze w trakcie nocy polarnej).

Rozpiętość skrzydeł szybowca Perlan 2 wynosi 25 m, a jego masa to 815 kg. Przy prędkości maksymalnej na zamierzonym pułapie wynoszącej 450 km/h, prędkość IAS wyniesie zaledwie 36 węzłów.

Gdyby coś poszło nie tak, Payne uruchomi spadochron, który spowoduje wzrost oporów i zwiększy prędkość opadania. Drugi spadochron - wyrzucany później -  zapewni bezpiecznie lądowanie.

Sprzęt pomiarowy zainstalowany na pokładzie szybowca zbierze dane na temat pogody. Inżynierowie wykorzystają uzyskane informacje, aby lepiej poznać sposób, w jaki płatowce zachowują się w tak rzadkim powietrzu.

Ta wiedza może posłużyć do budowy statku powietrznego zdolnego do lotu w skrajnie rzadkich atmosferach obcych planet, takich jak np. atmosfera Marsa.