Rocznica śmierci gen. brygady pil. Ludomiła Rayskiego

Dziś przypada 47. rocznica śmierci Ludomiła Antoniego Rayskiego, generała brygady pilota inżyniera Wojska Polskiego, dowódcy lotnictwa w latach 1926–1939.

Ludomił Antoni Rayski herbu Korab urodził się 29.12.1892 r. w Czasławiu k/Raciechowic. Podczas I ]wojny światowej był obserwatorem (lotnictwo tureckie), a następnie pilotem. Był pilotem i dowódcą jednostek lotniczych w wojnie polsko-bolszewickiej, od 1926r. do 1939r. szefem Departamentu Lotnictwa / dowódcą Lotnictwa MSWoj., wreszcie zastępcą II wiceministra w MSWoj. Doprowadził do istotnego podwyższenia poziomu wyszkolenia kadr lotniczych, przyczynił się do rozwoju krajowego przemysłu lotniczego oraz – w warunkach stałego niedoboru środków finansowych – modernizacji technicznej lotnictwa wojskowego.

W roku 1940 we Francji bez przydziału, następnie służył jako pilot (m.in. POT w Takoradi) i dowódca lotniczy. Jeden z najbardziej wszechstronnych pilotów polskich, pomimo zaawansowanego wieku latający bojowo zarówno na jednosilnikowych myśliwcach, jak i czterosilnikowych bombowcach (318 DMR, 1586 ESP). Podczas II WŚ zapisał na swoim koncie 1519 godzin nalotu operacyjnego jako pilot (najprawdopodobniej jest to światowy „rekord" w korpusie generałów). Gen. bryg. pil. inż. Ludomił Rayski w wieku lat 52 aktywnie uczestniczył w niesieniu pomocy Powstańcom Warszawskim (pilotując maszyny 1586 Eskadry Specjalnego Przeznaczenia, wykonujące zrzuty zaopatrzenia w roku 1944).

Po wojnie pozostał na emigracji, prezes Stowarzyszenia Lotników Polskich w W. Brytanii, uhonorowany najwyższymi odznaczeniami polskimi i zagranicznymi. Zmarł 11.04.1977 roku w Wielkiej Brytanii. Jego prochy spoczywają w Katedrze Polowej WP w Warszawie.

Legendarny lotnik został upamiętniony. Gen. L. Rayski jest patronem jednej z arterii na warszawskim Bemowie, ulicy w Szczecinie i Krośnie, a także Węzła Drogowego w Krakowie.