Przejdź do treści
Źródło artykułu

O polskim szybownictwie lat 30. XX w. na forum międzynarodowym na marcowej Glassówce

Polskie szybownictwo lat 30. XX w. na forum międzynarodowym będzie tematem najbliższej „Glassówki” – spotkania poświęconego polskim konstrukcjom lotniczym, które od wiosny 2004 roku współorganizowane jest przez Klub Miłośników Historii Polskiej Techniki Lotniczej i Stowarzyszenie Młodych Inżynierów Lotnictwa (SMIL). Spotkanie odbędzie się 21.03.2020 r., o godzinie 10:15 w sali AK budynku Aerodynamiki Wydziału Mechanicznego, Energetyki i Lotnictwa (MEL) na Politechnice Warszawskiej (to samo miejsce, co w lutym). Już na pewno będzie to nowe stałe miejsce spotkań.

Spotkanie, którego tematem będzie polskie szybownictwo lat 30. XX w. na forum międzynarodowym poprowadzi dr inż. Andrzej Glass.

W latach 30. XX wieku zaczynało się prawdziwe polskie szybownictwo. W 1930 r. w Bezmiechowej  zorganizowano szkołę szybowcową, a wkrótce po tym zainicjowano też szkolenie w Ustianowej, Polichnie, Pińczowie, Sokolej Górze, Tęgoborzu i wielu innych ośrodkach. W 1931 roku Szczepan Grzeszczyk wykonał pierwszy start na szybowcu za samolotem. Od 1935 r. zaczęto organizować coroczne Krajowe Zawody Szybowcowe, które stały się skuteczną drogą do wyczynu.

Przełomowym rokiem dla światowego szybownictwa ze względu na ogromny, skokowy postęp w lataniu zawodniczym na przeloty był rok 1935. Wtedy okazało się, że dobre warunki termiczne a nie super szybowiec są podstawą do osiągania dobrych wyników.

Zdobyty w 1937 r. przez Wandę Modlibowską kobiecy międzynarodowy rekord długotrwałości lotu był jednym z pierwszych wyczynów sportowych. Wykonała ona na szybowcu Komar lot trwający 24 godz. i 14 min. Tego samego roku podczas zawodów w Rhon-Wasserkuppe Piotr Mynarski i B.Baranowski zwyciężyli w dwóch konkurencjach, a Zbigniew Żabski, który wystartował na szybowcu CW-5 bis/35, uzyskał największe przewyższenie – 3295 m.

Ogromnym sukcesem przedwojennego szybownictwa był pierwszy w świecie przelot Tadeusza Góry na odległość ponad 500 km. Startując w 1938 roku na szybowcu PWS-101 z Bezmiechowej doleciał aż pod Wilno, uzyskuje odległość 578,9 km, co stanowiło spełnienie warunku do Diamentowej Odznaki Szybowcowej. Wyczyn Tadeusza Góry został nagrodzony przez FAI najwyższym corocznym odznaczeniem szybowcowym – Medalem Lilienthala.

W latach 30. XX wieku powstało wiele konstrukcji szybowców. Wacław Czerwiński – polski konstruktor lotniczy, pilot, jeden z prekursorów polskiego szybownictwa – opracował takie konstrukcje jak: szybowiec szkolny CWJ, szybowiec treningowy ITS-II (CWJ-2), szybowiec szkolny i przejściowy CWJ bis Skaut, szybowiec wyczynowy CW-5 bis, szybowiec akrobacyjny CW-7, szybowiec szkolny - motoszybowiec CW-8, szybowiec treningowy WWS-1 Salamandra, szybowiec szkolny WWS-2 Żaba, szybowiec treningowy WWS-3 Delfin, projekt szybowca transportowego WWS Tryton, szybowiec wysokowyczynowy PWS-101, szybowiec wysokowyczynowy PWS-102 Rekin, szybowiec wysokowyczynowy PWS-103.

Z kolei spod ręki Antoniego Kocjana w latach 30. XX wieku wyszły takie szybowce, jak: szkolne Wrona i Wrona-bis, przejściowe Czajka i Czajka-bis, treningowy Komar, akrobacyjny Sokół, wyczynowe Orlik i Mewa oraz motoszybowiec Bąk.

Polscy szybownicy, do czasu wybuchu drugiej wojny światowej, zdobyli 225 srebrnych odznak szybowcowych, które na świecie liczyły w sumie 1667 sztuk. Ponadto uzyskali kilkanaście pojedynczych warunków do Złotej odznaki szybowcowej, która została wprowadzona w 1938 roku.

Jeśli chcesz dowiedzieć się więcej o polskim szybownictwie lat 30. XX w. na forum międzynarodowym w imieniu dr inż. Andrzeja Glassa serdecznie zapraszamy na kolejne spotkanie Miłośników Polskiej Techniki Lotniczej nazwane "Glassówką".

Spotkanie odbędzie się w sali AK budynku Aerodynamiki Wydziału Mechanicznego, Energetyki i Lotnictwa (MEL) na Politechnice Warszawskiej (najprostsze wejście – od ulicy Nowowiejskiej). Jak wspomnieliśmy na początku będzie to nowe stałe miejsce spotkań, choć mogą to być różne sale w różnych terminach.

Biuletyny z wielu poprzednich spotkań w formie broszury z tekstem i ilustracjami odczytu można nabyć na kolejnym spotkaniu. Sporą część biuletynów można też przeczytać na stronie: www.smil.org.pl

Nagrania ze spotkań są dostępne na serwisie youtube po wpisaniu hasła: glassowka.

FacebookTwitterWykop
Źródło artykułu

Nasze strony