Spadochronowy sukces

Sukcesem polskiego – a dokładnie krakowskiego – spadochroniarstwa zakończył się finał Spadochronowego Pucharu Świata 2010 w celności lądowania, który rozgrywał się w dniach 24-26.09.2010r. w szwajcarskim Locarno.

Plut. Rafał Zgierski, startujący w barwach drużyny „Kraków - Wawel”, zdobył srebrny medal w klasyfikacji indywidualnej mężczyzn. W sześciu skokach osiągnął on wynik czterech centymetrów.

Finał Spadochronowego Pucharu Świata zgromadził bardzo dużą liczbę zawodników. W klasyfikacji mężczyzn startowało 139 zawodników, a w klasyfikacji kobiet 15 zawodniczek. Do klasyfikacji zawodów policzonych zostało sześć kolejek skoków. Nie udało się rozegrać planowanych ośmiu kolejek ze względu na warunki atmosferyczne. W pierwszy dzień zawodów wykonywanie skoków przerwał deszcz, a w drugi i trzeci dzień silny wiatr przerywał rozgrywanie konkurencji. Pomimo tych zmiennych warunków, najlepszy obecnie polski skoczek spadochronowy – Rafał Zgierski, zdołał osiągnąć bardzo dobry wynik. Zdobywca złotego medalu Stefan Wiesner (Niemcy) miał wynik tylko o jeden centymetr lepszy. Na trzecim miejscu w klasyfikacji mężczyzn uplasowało się dwóch zawodników: Christian Auswoger (Austria) i Senad Salki (Słowenia). W klasyfikacji kobiet pierwsza trójka wyglądała następująco: Deborah Plat (Francja), Irena Avbelj (Słowenia) i Erica Franz (Szwajcaria).

Zespół „Kraków - Wawel”, składający się ze spadochroniarzy 6 Brygady Powietrznodesantowej i jednocześnie Wojskowego Klubu Sportowego „Wawel”, uplasował się na 26 miejscu.

Plut. Rafał Zgierski służy w 6 Brygadzie Powietrznodesantowej od 1992r. W swej karierze wykonał ponad 7000 skoków spadochronowych. Dotychczas jego największymi osiągnięciami sportowymi były I miejsce w Mistrzostwach Europejskiej Federacji Spadochronowej w Łodzi w 2001 roku oraz II miejsce w klasyfikacji drużynowej na Pucharze Świata w Osieku w 2002r.

***


Celność lądowania

Najważniejszą i najstarszą konkurencją w spadochroniarstwie były skoki indywidualne na celność lądowania. Pierwsze międzynarodowe zawody spadochronowe w skokach na celność lądowania zorganizowano w 1919 roku w Stanach Zjednoczonych. W Europie pierwsze zawody spadochronowe na celność lądowania rozegrano w Rzymie w 1922 roku. Zwycięzca zawodów Maddaluno lądował w odległości 79 m od celu. W tej konkurencji ocenie podlegało lądowanie w odległości do 300 m.

W miarę wzrostu poziomu sportu spadochronowego odległość tę stopniowo zmniejszano do 100 m, a później do 25 i 10 m. W chwili obecnej odległość ta wynosi 16 cm, a średnica centrum koła to tylko 3 cm. Zawodnicy wyskakują z wysokości 1100 m, wysokość może być obniżona maksymalnie do 700 m. Każdy zawodnik lub zespół sam sobie wybiera punkt wyskoku. W kolejkach pucharowych lepszy zawodnik w parze może sobie wybrać punkt wyskoku. Przy lądowaniu skoczków maksymalna dopuszczalna prędkość wiatru przy ziemi wynosi pomiędzy 6 m/s a 8 m/s. Wynik jest mierzony elektronicznie przez przyrząd do automatycznego pomiaru. W celu uniknięcia uszkodzeń zawodnicy muszą używać odpowiedniego obuwia. Również w celu uzyskania dokładnego wyniku obuwie to musi być specjalnie zaostrzone od strony pięty. Lepszy wynik to mniejsza odległość w centymetrach od środka przyrządu elektronicznego do pomiaru.

Artur Gosiewski
Marcin Gil