Przejdź do treści
ULC
Źródło artykułu

Posiedzenie Cospas-Sarsat

W Montrealu odbyło się 47 Otwarte Posiedzenie Rady Międzynarodowego Programu Cospas-Sarsat, który poprzez odbiór i lokalizację sygnałów niebezpieczeństwa pomaga służbie poszukiwania i ratownictwa w określeniu miejsca znajdowania się osób będących w niebezpieczeństwie.

Polskę jako uczestnika programu, posiadającego od 16 września 2005 roku status Państwa Użytkownika, na Posiedzeniu Rady Programu Cospas-Sarsat reprezentowali przedstawiciele Urzędu Lotnictwa Cywilnego. W posiedzeniu brali udział przedstawiciele 35 państw i trzech organizacji międzynarodowych.

Podczas posiedzenia podziękowano za współpracę Panu Danielowi Levesque, który pracował na rzecz Programu od początku jego istnienia i przez 25 lat pełnił funkcję Szefa Sekretariatu Programu Cospas-Sarsat. Od 1 Sierpnia 2011 roku funkcję Szefa Sekretariatu pełni Pan Steven Lett.

Merytoryczna część 47 Sesji obejmowała kilka pakietów tematycznych, z których najważniejsze to:

  • Bieżąca działalność Programu, jego status i zasadnicze działania realizowane w roku bieżącym, w tym sprawozdania narodowych delegacji.

  • Raport z obrad 25 Posiedzenia Połączonego Komitetu Programu.

  • Omówienie problematyki funkcjonowania poszczególnych segmentów Programu Cospas-Sarsat i spraw operacyjnych.

  • System MEOSAR.

  • Sprawy administracyjne, w tym: końcowy raport finansowy za 2010 rok, wstępny plan finansowy na rok 2011 rok, plany działań Sekretariatu i plan przewidywanych wydatków na 2012 rok.

  • Współpraca z organizacjami międzynarodowymi.

  • Plan obrad Rady, Połączonego Komitetu i Grup Roboczych Programu na rok 2012.

Obecnie w ramach Programu działają dwa systemy: LEOSAR i GEOSAR. W skład Programu Cospas-Sarsat wchodzi 41 państw i dwie organizacje międzynarodowe. Segment naziemny Programu składa się z: 31 Centrów Kontroli Misji (MCCs), 59 terminali naziemnych LEOLUTs i 22 terminali naziemnych GEOLUTs, segment satelitarny to 6 satelitów LEOS (tzw. satelity niskie umieszczone na orbitach okołobiegunowych) i 5 satelitów GEOS (tzw. satelity wysokie, geostacjonarne). Aktualnie w trakcie testów znajduje się system MEOSAR (satelity Europejskiej Agencji Kosmicznej SAR/Galileo, rosyjskie Glonass-K i należące do USA GPS BLK III) planowane jest, że nowy system osiągnie wstępną gotowość operacyjną w roku 2015, a pełną gotowość operacyjną w roku 2018.
Ogólną liczbę użytkowanych nadajników sygnału niebezpieczeństwa szacuje się na ponad 1 200 000 w tym około 820 000 zarejestrowanych.

W 2010 r., dzięki uzyskanej i przekazanej przez System informacji w 641 akcjach ratowniczych uratowano 2 338 osób, ogólna liczba uratowanych osób od 1982 r. wynosi 30 713 w 8 387 zdarzeniach.

Podczas obrad Rada zatwierdziła przygotowane przez Sekretariat Programu poprawki do 15 dokumentów i zaakceptowała trzy nowe: C/S G.008, R.017 i R.018.

Jedna z najważniejszych zmian, z punktu widzenia użytkowników, to zmiana w protokole kodowania „Aviation User”. Aviation User Protocol, w którym zakodowany jest kod kraju i znaki rozpoznawcze statku powietrznego, jest najczęściej używanym protokołem kodowania nadajników sygnału niebezpieczeństwa (ELT) w Polsce. Dotychczas protokół umożliwiał zakodowanie tylko jednego nadajnika ELT. Zatwierdzona przez Radę Programu poprawka zmieniająca sposób wykorzystania bitów 82 i 83, umożliwia zakodowanie czterech nadajników ELT, szczegółowy opis zasad kodowania zawarty jest w dokumentach C/S T.001 „Specification for COSPAS-SARSAT 406 MHz distress beacons” i C/S G.005 „COSPAS-SARSAT guidelines on 406 MHz beacon coding, registration and type approval”.

Więcej informacji na temat Programu Cospas-Sarsat, jego strukturze i zadaniach oraz wymienione dokumenty C/S można znaleźć na stronie internetowej www.cospas-sarsat.org.

FacebookTwitterWykop
Źródło artykułu

Nasze strony