Zmarł Sławomir Rozanow – pierwszy prezes Aeroklubu Częstochowskiego po wznowieniu działalności

Wdniu 11 stycznia 2024 r. zmarł Sławomir Rozanow (91 l.) – pierwszy prezes Aeroklubu Częstochowskiego po wznowieniu działalności przez Aeroklub na lotnisku Rudniki.

Pierwszy kontakt z Aeroklubem Częstochowskim Sławomir Rozanow miał jako modelarz lotniczy, wykonując w latach 1946-1947 w modelarni Acz pod okiem Tadeusza Woźniaka modele trzech szybowców. Na początku 1948 roku ukończył teoretyczny kurs szybowcowy w Częstochowie. Od 1 lipca do 14 sierpnia tego roku, w ramach „Służby Polsce", uzyskał w Szkole Szybowcowej w Lęborku II stopień wyszkolenia (kat. B – dwie mewki). Po powrocie z kursu wstąpił do Aeroklubu Częstochowskiego. Wykonywał loty treningowe na górze Osona (z lin gumowych) i na lotnisku Kucelin (za wyciągarką ) na szybowcach SG-38 i Jeżyk.

W lipcu 1949 roku wraz z siedmioma innymi pilotami ACz został skierowany przez „Służbę Polsce" do Szkoły Szybowcowej Żaglowej w Pińczowie. Po powrocie ukończył na lotnisku Kucelin, kurs lotów na holu za samolotem. W 1950 roku wykonał szereg lotów treningowych na szybowcach, przeważnie lotów na termikę, Odbył przeszkolenie w lotach bez widoczności ziemi oraz w podstawowej akrobacji. W latach 1951-19S2 lata intensywnie zdobywając nalot kilkudziesięciu godzin i warunki do srebrnej odznaki szybowcowej (czasowy 6h 05', przewyższenie 1600 m.). Lataniu sprzyja otrzymanie przez aeroklub trzech szybowców Mucha.

W 1953 roku następuje znaczące utrudnienie w lataniu z uwagi na stopniową likwidację lotniska Kucelin i zawieszenie działalności Aeroklubu Częstochowskiego z dniem 31 grudnia 1953 roku. Była to decyzja  władz PRL o przeznaczeniu terenu lotniska pod rozbudowę Huty im. Bolesława Bieruta. Brak możliwości latania w drugim półroczu 1953 i latach następnych spowodował, że z kolegami Januariuszem Hynkiem i Zbigniewem Ściubidło, Sławomir Rozanow próbował latać w Aeroklubie Kieleckim, a następnie Aeroklubie Śląskim w Katowicach i Gliwicach. Ograniczone możliwości latania, głównie z uwagi na napięty program studiów i konieczność wyjazdów na loty na Śląsk z Częstochowy przed godziną piątą rano i powrotów o północy, na dłuższą metę był nie do zrealizowania.

W międzyczasie, grupa lotników lotników, w tym  studentów Politechniki Częstochowskiej, z Januarym Hynkiem na czele, próbowali skłonić władze uczelni do powołania wydziału lotniczego na politechnice. Zamysł ten nie powiódł się. Sławomir Rozanow nie zaprzestał jednak myśli o odtworzeniu działalności Aeroklubu Częstochowskiego. Jeszcze w ostatnim czasie funkcjonowania Aeroklubu Częstochowskiego, w 1952 roku, grupa lotników Aeroklubu wyjechała na wizję lokalną na poniemieckie lotnisko w Kościelcu, które władze obiecały przekazać Aeroklubowi na kontynuację działalności. Wyasygnowano środki na budowę hangaru, budynku portowego, benzynowni, ujęcia wody, które to obiekty zostały wybudowane. M.in. drzwi do hangaru przejęto z jednego z hangarów w Gliwicach. Lotnicy wykonywali prace porządkowe. Jednakże wskutek wybuchu wojny koreańskiej i gwałtownego rozwoju ilościowego polskiego lotnictwa wojskowego, wojsko  nie wpuściło Aeroklubu na lotnisko.

W 1956 roku, Sławomir Rozanow, gdy był już po studiach, wraz z grupą zapaleńców - członków ACz (Zbyszko Małek, Anna Pawłowska, Andrzej Stała, Mieczysław Foltyński, red Janusz Płowecki i inni) podjął próbę powołania komitetu dla reaktywowania Aeroklubu. Starania poparły władze miejskie, poparła prasa miejscowa (w osobie red. Płoweckiego ) oraz centralna (Życie Warszawy), poparcia udziela red. Jerzy R. Konieczny ze „Skrzydlatej Polski", a miejscowy LPŻ udziela wsparcia lokalem i samochodem. Poparcia również udziela Aeroklub Rzeczypospolitej Polski (ARP), a nawet Dowództwo Wojsk Lotniczych. Działania te trafiają na podatny grunt po „Październiku 56" i na przychylność gen. dyw. Frey-Bieleckiego - dowódcy WL.

Na spotkaniu w szerszym gronie pilotów i byłych działaczy Ligi Lotniczej, w dniu 6 listopada 1956 roku powołany zostaje Komitet organizacyjny Aeroklubu Częstochowskiego, pilot mgr inż. Sławomir Rozanow zostaje przewodniczącym tego Komitetu, a pilot Jerzy Różański sekretarzem. Decyzją  ARP z dużą determinacją działała społeczna Rada na prawach zarządu Aeroklubu. Koledzy Sławomir Rozanow, Tadeusz Piętka, Zbyszko Małek zostali wybrani delegatami na Nadzwyczajne Walne Zgromadzenie ARP w Warszawie, które wydzieliło lotnictwo sportowe z Ligi Przyjaciół Żołnierza i powstał Aeroklub Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w dniu 17 grudnia 1956 roku (w skrócie: Aeroklub PRL). W rezultacie 13 stycznia 1957 roku na walnym zebraniu-zgromadzeniu aeroklubu w Częstochowie, w lokalu LPŻ (al. NMP 43) został reaktywowany Aeroklub Częstochowski. Nastąpiło przyjęcie Statutu, wybór Zarządu, Komisji Rewizyjnej, Sądu Koleżeńskiego i Prezesa. Prezesem wybrano mgr inż. Sławomira Rozanowa i wybrano Prezydium Zarządu w składzie: wiceprezesami zostali: Henryk Furmańczyk i Zbyszko Małek, skarbnikiem Andrzej Stała i sekretarzem Mieczysław Foltyński.

W dniu 26 lutego 1957 roku decyzją Dowódcy Wojsk Lotniczych przekazano do użytkowania aeroklubu lotnisko Rudniki wraz z hangarem i portem lotniczym. Na przełomie marca/kwietnia 1957 roku po trzech latach przerwy Aeroklub Częstochowski wznawia działalność statutową na lotnisku Rudniki. Pierwszego maja etatowym kierownikiem ACz został instruktor pilot Zbyszko Małek. Jako pierwsza rozpoczyna szkolenie i trening pilotów sekcja szybowcowa z instruktorem Stanisławem Marlińskim. Zaraz za nią ruszyła sekcja samolotowa z szefem wyszkolenia Edwardem Rydzem i starszym instruktorem Ludwikiem Antonowiczem. Sprzęt lotniczy wrócił z Aeroklubu Śląskiego.

W 1957 roku pil. Sławomir Rozanow wznowił latanie na szybowcach, przeszedł szkolenie samolotowe u instr. Antonowicza i zdał egzamin państwowy na licencję. W następnym roku przelotem do Opola zdobywa srebrną odznakę i II klasę pilota szybowcowego. Uzyskuje również szereg uprawnień samolotowych i II klasę pilota turystycznego. Uczestniczy w 5. Samolotowych Mistrzostwach Polski rajdowo — nawigacyjnych Juniorów (1958). W załodze z pilotem Stanisławem Marlińskim jest nawigatorem i znacząco przyczynia się do zdobycia tytuł l wicemistrza Polski. Z radości wykonuje jeden jedyny w życiu skok spadochronowy.

W następnych latach jako nawigator pilota Stanisława Marlińskiego bierze udział w Samolotowych Mistrzostwach Polski. W październiku 1959 roku przed Państwową Lotniczą Komisją Egzaminacyjną zdał egzamin na instruktora szybowcowego. W 1960 roku wraz z mechanikiem Janem Musiałem w Zlocie Grunwaldzkim zajmuje 11. miejsce na około 30. załóg. Do 1962 roku uzyskuje wszystkie uprawnienia wymagane do I klasy pilota samolotowego poza pełną akrobacją. Na samolotach wylatał ponad 600 godzin, a na szybowcach około 200 godzin. Był jedynym i bardzo potrzebnym Komisarzem Sportowym Aeroklubu PRL w Częstochowie (1958 - 1969). Posiadał przeszkolenie oficerskie wojsk pancernych i lotnicze techniczne (TOSL - Oleśnica, 1960).

Sławomir Rozanow w latach 1956-69 wykazał się bardzo dużą aktywnością społeczną - jako  inicjator i realizator reaktywowania po trzech latach zawieszonej działalności Aeroklubu Częstochowskiego na lotnisku Rudniki w 1957 roku. Wniósł znaczący wkład we władzach ACz jako prezes, a później członek Zarządu. W tym też okresie będąc pracownikiem naukowym Politechniki Częstochowskiej i instruktorem szybowcowym uczestniczył w procesie lotniczej edukacji młodzieży na kursach teoretycznych i szkoleniu praktycznym. Pełnił obowiązki komisarza sportowego sekcji szybowcowej. W 1982 roku uczestniczył w powołaniu i organizacji Częstochowskiego Klubu Seniorów Lotnictwa. Został jego członkiem i działaczem, z oddaniem wspierając organizowane przez środowisko klubu zawody sportowe i imprezy lotnicze.

Swą pracą i ofiarną działalnością przyczyniał się do umacniania i rozwoju lotnictwa sportowego w regionie częstochowskim. Otrzymał szereg wyróżnień i odznaczeń m.in.: tytułu i odznaki Zasłużonego Działacza Lotnictwa Sportowego, tytułu i odznaki Zasłużony dla Aeroklubu Częstochowskiego, Odznaki za Zasługi dla Aeroklubu Polskiego, Medalu Komisji Edukacji Narodowej, Złotego Krzyża Zasługi i Krzyża Kawalerskiego Orderu Odrodzenia Polski, Złotego medalu Aeroklubu Polskiego.

Pogrzeb Ś.P. Sławomira Rozanowa odbędzie się w dniu 16 stycznia 2024 r. o godzinie 14:00, na cmentarzu Kule w Częstochowie.