Rocznica oblotu motoszybowca PW-4 Pelikan
Dziś przypada 33. rocznica oblotu polskiego motoszybowca PW-4 Pelikan, zaprojektowanego na Politechnice Warszawskiej.
Projekt motoszybowca PW-4 ”Pelikan” powstał w latach 1989-1990 w Zespole Naukowo-Badawczym Lotniczych Konstrukcji Kompozytowych w Instytucie Techniki Lotniczej i Mechaniki Stosowanej wydziału MEiL Politechniki Warszawskiej jako kolejna konstrukcja programu ULS. Kierownikiem programu ULS był dr inż. Roman Świtkiewicz.
Głównym celem budowy motoszybowca było zebranie doświadczeń związanych z budową statków powietrznych wyposażonych w jednostki napędowe. Zakładano maksymalne wykorzystanie gotowych elementów z szybowca PW-3 Bakcyl, zachowanie niskiej masy własnej oraz prostej i taniej konstrukcji.
Powstały dwa egzemplarze: S-01 do badań statycznych oraz S-02 do badań w locie. Prototyp, o znakach rejestracyjnych SP-P050, został oblatany w dniu 23.12.1990 r. na lotnisku Babice przez Januarego Romana. Badania zakończono w lipcu 1995 r., kiedy to motoszybowiec otrzymał orzeczenie Inspektoratu Kontroli Cywilnych Statków Powietrznych. Tym samym motoszybowiec rozpoczął normalną eksploatację. Był własnością Instytutu Techniki Lotniczej i Mechaniki Stosowanej Politechniki Warszawskiej. Prezentowany był podczas XVI Zlotu Amatorskich Konstrukcji Lotniczych w Oleśnicy (27- 29.06.1997 r.).
Na podstawie wyników prób uznano, że motoszybowiec nie odpowiada wymogom ówczesnego rynku lotniczego i zaniechano dalszych prac rozwojowych nad tą konstrukcją. Ponadto zespół konstrukcyjny był już zaangażowany w prace nad szybowcem klasy światowej PW-5 Smyk. W dniu 1.01.2006 r. PW-4 Pelikan nadal znajdował się w polskim rejestrze statków powietrznych.
Jedyny egzemplarz latający, ze znakami SP-8050, był użytkowany do 2 listopada 2012 r., kiedy to uległ katastrofie. W latach 2014-2015 pracownicy i absolwenci Wydziału MEiL Politechniki Warszawskiej odbudowali go do stanu ekspozycyjnego i przekazali do Muzeum Lotnictwa Polskiego w Krakowie.
Komentarze