Przejdź do treści
Źródło artykułu

Port Lotniczy Poznań-Ławica: Torujemy drogę nowoczesnej i neutralnej dla klimatu gospodarki

Międzynarodowe Partnerstwo dla projektu Interreg Region Morza Bałtyckiego, ma na celu połączenie regionów Morza Bałtyckiego dzięki planom wprowadzenia do służby samolotów zasilanych wodorem.

Lotniska i partnerzy łączą siły, aby promować niskoemisyjne lub zeroemisyjne operacje lotnicze, dzięki zunifikowanemu systemowi zaopatrywania w paliwo wodorowe w Portach Lotniczych i związane z tym ubieganie się  na ten cel fundusze UE.

Port Lotniczy Poznań-Ławica ma stać się wodorowym hubem dla sektora transportowego, w tym lotniczego.

W pierwszym kroku Port Lotniczy Poznań-Ławica już planuje budowę na terenie lotniska farmy fotowoltaicznej, która w przyszłości stanie się źródłem wytwórczym energii z OZE dla elektrolizerów do produkcji ekologicznego wodoru do pojazdów. Po doprecyzowaniu wymagań technologicznych dla zielonego wodoru przez producentów statków powietrznych napędzanych wodorem, lotnisko jest skłonne osiągnąć technologiczną gotowość do obsługi samolotów bezemisyjnych i dostarczania do tego celu wodoru.

W ramach swojego najnowszego projektu Port Lotniczy Poznań-Ławica wszedł w skład konsorcjum i wraz z partnerami ubiega się o dofinansowanie unijne w ramach programu Interreg. Partnerzy międzynarodowego projektu złożyli wniosek o dofinansowanie planowanego projektu „BSR Hydrogen Air Transport-Preparation of Baltic Sea Region Airports for Green Hydrogen”. Pod kierownictwem Portu Lotniczego w Hamburgu (Niemcy), różne lotniska, organizacje i regionalni partnerzy gospodarczy połączyli siły w „Projekcie Regionu Morza Bałtyckiego”, aby lepiej włączyć regiony Morza Bałtyckiego w ramach istniejących węzłów komunikacyjnych oraz umożliwiać z ich operowanie nisko lub zeroemisyjnych statków powietrznych.

Unijny program finansowania Interreg Baltic Sea Region Programme zawiera kilka obszarów tematycznych. Partnerzy złożyli wniosek o dofinansowanie, wraz z konsorcjum, w obszarze tematycznym „Zielona mobilność”. Ważną treścią „Projektu Regionu Morza Bałtyckiego” jest rozwój łańcucha dostaw zielonego wodoru od produkcji po tankowanie samolotów lub urządzeń obsługi naziemnej lotnisk.

W skład Partnerstwa wchodzi 16 partnerów projektu i 24 stowarzyszonych organizacji. Częścią Partnerstwa są znaczący operatorzy portów lotniczych nad Morzem Bałtyckim. Ponieważ projekt ma na celu, między innymi ożywienie regionalnego ruchu lotniczego, w partnerstwo zaangażowanych jest również kilka mniejszych portów lotniczych i regionalnych linii lotniczych. Partnerami lub organizacjami stowarzyszonymi są również właściwi dostawcy technologii, uniwersytety i władze.

W przypadku pozytywnego rozpatrzenia wniosku i wyboru projektu do finansowania, projekt mógłby rozpocząć się jesienią 2023 r.

Współpraca międzynarodowa zaplanowana jest na trzy lata i będzie ważnym krokiem w kierunku latania bez paliw kopalnych w regionie Morza Bałtyckiego.

Z myślą o mniejszych samolotach: wodór jako paliwo przyszłości.

Jan Eike Hardegen, dyrektor ds. ochrony środowiska w porcie lotniczym w Hamburgu powiedział: „H2 oferuje ogromny potencjał w zakresie neutralnych dla klimatu lotów na trasach krótkodystansowych. Z punktu widzenia naszych partnerów szczególnie odpowiedni jest regionalny transport lotniczy z wykorzystaniem mniejszych, przyszłościowych samolotów napędzanych wodorem. Gazowy wodór to napęd przyszłości, zwłaszcza dla mniejszych samolotów regionalnego transportu lotniczego, takich jak samoloty turbośmigłowe z 20-30 miejscami.”

Dlatego głównym celem nowo utworzonego Projektu Regionu Morza Bałtyckiego jest doprowadzenie lotnisk w regionie Morza Bałtyckiego do standardów dla lotnictwa opartego na wodorze.

Projekt ma na celu określenie warunków wstępnych dla infrastruktury lotniskowej dostosowanej do samolotów z napędem wodorowym (H2). Po zakończeniu projektu wszystkie porty lotnicze powinny być przygotowane do samodzielnego inwestowania i realizacji swoich projektów infrastrukturalnych. Za pomocą tego projektu partnerzy projektu chcą wypracować możliwości regionalnego transportu lotniczego w technologii H2. Oprócz tego aspektu rozwojowego nie wykluczone jest powstanie nowej siatki połączeń lotniczych.

FacebookTwitterWykop
Źródło artykułu

Nasze strony