Lotnictwo Sił Zbrojnych RP pożegnało samoloty TS-11 ISKRA

Na lotnisku 41. Bazy Lotnictwa Szkolnego w Dęblinie odbyła się uroczystość lotu pożegnalnego samolotów TS-11 ISKRA w lotnictwie Sił Zbrojnych RP.

To historyczna chwila dla Polskich Sił Powietrznych, która zamyka rozdział wieloletniego szkolenia pilotów wojskowych.

Ostatnie rozejście samolotów TS-11 ISKRA podczas pożegnalnego lotu można zobaczyć TUTAJ.

TS-11 Iskra - trochę historii
 
W połowie lat 50. ubiegłego wieku w wyposażeniu jednostek szkolnych wojsk lotniczych pozostawały wyłącznie samoloty tłokowe, tymczasem w pułkach lotnictwa myśliwskiego wykorzystywano już odrzutowe samoloty Mig-15. W związku z tym w Inspektoracie Lotnictwa podjęto decyzję o budowie nowoczesnego samolotu szkolnego, który na wiele lat miał zaspokajać potrzeby lotnictwa.

Opracowanie projektu zlecono w 1956 roku zespołowi konstrukcyjnemu pod kierownictwem doc. mgr inż. Tadeusza Sołtyka z Instytutu Lotnictwa. Nowa konstrukcja otrzymała nazwę TS-11 Iskra. 
Był to pierwszy samolot o napędzie odrzutowym od podstaw skonstruowany w Polsce. 

W 1958 roku w PZL Okęcie rozpoczęto budowę czterech prototypów (jednego do prób statycznych i trzech do prób w locie). Pierwszy płatowiec ukończono w 1959 roku. Posłużył on do prób wytrzymałościowych i zmęczeniowych. Drugi prototyp, oznaczony numerem 02, był napędzany importowanym silnikiem Viper 8. Budową tej maszyny zakończono w grudniu 1959 roku, a pierwszy lot odbył się w lutym 1960 roku. Po próbach fabrycznych i państwowych samolot poddano ocenie stwierdzono, że w pełni spełnia on założone wymagania i nadaje się do szkolenia pilotów samolotów myśliwskich i myśliwsko-szturmowych.

W 1968 roku zakłady PZL Mielec opuścił pierwszy egzemplarz Iskra bis 1H-0326, wyposażony w silnik SO-01 polskiej produkcji. Od początku lat 90. ubiegłego wieku niemal każdy pułk wyposażony w samoloty bojowe miał kilka egzemplarzy TS-11 Iskra bis DF, należących do różnych serii produkcyjnych, a wraz z wycofywaniem ze służby samolotów SBLim-2 i MiG-21UM, w pułkach na Iskrach zaczęto szkolić pilotów.

Maksymalny pułap: 11500 m. 
Maksymalna prędkość: 740 km. 
Maksymalny zasięg: 1250 km.

Produkcję seryjną ”Iskier” zakończono w 1987 r. Łącznie powstało 421 egz. wszystkich wersji i wariantów.